Μην το καθυστερούμε κι άλλο...

Αν ο μέσος πολίτης διέθετε το χρόνο να διαβάσει τους ποταμούς λέξεων σε βάρος τού Στέφανου Κασσελάκη που έχουν γραφτεί τον τελευταίο μήνα και δεν γνώριζε τι συμβαίνει θα πίστευε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αυτήν τη θέση τουλάχιστον μια δεκαετία. Πως έχει αφήσει, δηλαδή, το αποτύπωμά του, έχει κυβερνήσει, έχει, τέλος πάντων, ένα έργο πίσω του που μπορεί και πρέπει να κριθεί. Κι επειδή αυτά τα κείμενα είναι απαξιωτικά για τον Κασσελάκη σε βαθμό που να πιστεύεις ότι πρόκειται για τη μετενσάρκωση του διαβόλου θα πίστευε επίσης κάποιος ότι εκείνοι που τα γράφουν ως καλοί κι ανοιχτόμυαλοι Αριστεροί θα τον είχαν συμβουλεύσει φιλικά σε κάποιο στάδιο αλλά ο ξερόλας Κασσελάκης τους έκλεισε την πόρτα...

Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί. Απλώς κάποιοι- μια ολοφάνερη μειοψηφία- αποφάσισαν να τον μισήσουν από την πρώτη ημέρα που τους χάλασε τη σούπα. Τη μια τον λένε απολίτικο και την άλλη δεξιό, χρησιμοποιούν στερεότυπα ως επιχειρήματα, αποσπάσματα ομιλιών ως μανιφέστα, κινήσεις τού σώματος ως άσκηση πολιτικής, μετατρέπουν κομματικές συνεδριάσεις σε Θύρα 4, 7, 13 και 21 μαζί και ύστερα τους φταίει η κοινωνία που τους έχει γυρίσει την πλάτη. Ακόμα και το καταστατικό τού ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησαν κατά το δοκούν για να περιβάλουν με δήθεν θεσμικότητα το φραξιονισμό τους την ίδια ώρα που το έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους για να παραμείνουν βουλευτές...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα κυβερνά για πάντα, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει και το ΚΚΕ έχει όρια που του επιβάλει ο σταλινισμός του. Συνεπώς τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμα για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως έχει χρόνο. 

Είχε, αλλά τον σπατάλησε ουκ ολίγες φορές. Η πολιτική, ωστόσο, απεχθάνεται τα κενά. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες εκεί έξω που προσδοκούν σε ένα σήμα επανεκκίνησης. Μην το καθυστερούμε κι άλλο...