Ο "τυφώνας Μαρία" κάνει όλα τα υπόλοιπα ασήμαντα...

Δεν έχω καλά νέα για το κόμμα που αποφάσισε να προσχωρήσει σε ένα άτομο. Το άτομο δεν φαίνεται να επιθυμεί την προσχώρηση του κόμματος παρά μόνο πολύ λίγων εξ αυτών και οι οποίοι θα βρίσκονται πίσω από την κουρτίνα για να μην τρομάζουν τον κόσμο. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να βρουν πώς θα επιβιώσουν με τις δικές τους δυνάμεις, οι οποίες είναι κι ελάχιστες. Θα κρατήσουν για αρχηγό τον Σωκράτη που σιγοπίνει το κώνειο; 

Θα τον καθαιρέσουν- έχουν το know how- για να κάνουν αρχηγό τον αψύ Κρητικό, ο οποίος τουλάχιστον δεν είναι άχρωμος, άοσμος κι άγευστος, αν και κουτσαβάκης; Θα ενωθούν κομμάτια τού ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς μήπως και φτάσουν το 3%; Κι αν ο Κ. Μητσοτάκης πάει το όριο στο 5% ζήτω που καήκανε...

Τίποτα από όλα αυτά, πάντως, δεν θα έχει νόημα- συμπεριλαμβανομένου τού rebranding- αν η Μαρία Καρυστιανού κάνει κόμμα, αφού θα τους πάρει όλους στην αντιπολίτευση παραμάζωμα, αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους. Οι πολίτες είναι εξοργισμένοι και δεν βλέπουν κανένα κόμμα από τα σημερινά να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της οργής τους. Γι' αυτό και πολύ πρόθυμα θα στοιχηθούν πίσω από μια γυναίκα- σύμβολο για τον αγώνα της για δικαιοσύνη...

Φυσικά αν η Καρυστιανού αποφασίσει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα θα κριθεί και για πολλά άλλα πράγματα, πέρα από τα Τέμπη. Σε προσωπικό επίπεδο δεν θα μπορούσα, για παράδειγμα, να στηρίξω ένα συντηρητικό κόμμα στελεχωμένο από κατά βάση δεξιούς και φθαρμένους πολιτικούς το οποίο δεν θα έχει και πολλά να μου πει για το πώς θα πορευτεί η χώρα στο μέλλον. Αλίμονο, όμως, αν δεν έβλεπα το ρεύμα που έχει η Καρυστιανού στην κοινωνία, το μόνο πραγματικό ρεύμα αυτή τη στιγμή που δεν βασίζεται σε ολιγάρχες και προέρχεται πράγματι από τα κάτω...