Η πάλη των τάξεων μπορεί να περιμένει, έχει "τούρκικο" τώρα...

Κανείς...ανάξιος δεν πάει χαμένος σε αυτήν τη χώρα! Κι αν με την κοινοβουλευτική ολιγαρχία ο λαός έχει την περιορισμένη δυνατότητα να αφήνει εκτός Κοινοβουλίου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ανίκανους ή φαύλους, έρχεται η κομματοκρατία για να διορθώνει τη ζημιά για το κατεστημένο: διορίζει αποτυχόντες πολιτευτές ή βουλευτές στις διοικήσεις δημοσίων οργανισμών, ακόμα κι άσχετων με το γνωστικό τους αντικείμενο, προκειμένου να τους απαλλάξει από τη βάσανο της ανεργίας. Και τί έγινε, δηλαδή, αν θα μπορούσαν στην θέση άχρηστων κομματόσκυλων να είχαν διοριστεί ικανοί και μορφωμένοι άνθρωποι, με όρεξη για δουλειά και προσφορά; Η ανεργία δεν έχει φτάσει δα και στο 80% για τους νέους για να έχει λόγο το σύστημα να ανησυχεί, γι' αυτό και συνεχίζει ακάθεκτο την παράδοση του δημόσιου τομέα στην αναξιοκρατία και στο βόλεμα "ημετέρων". Πού βρίσκεται η πραγματική δημοκρατία σε όλα αυτά; Θα "ροχαλίζει" βαθιά σε κάποια σπηλιά που την έχουν απομονώσει όσοι ταΐζουν το πόπολο με ρητορείες, μελλοντικές βασιλείες των ουρανών και φτηνή αισθητική...
Το ειρωνικό, βεβαίως, είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι που απαξιώνουν την κρατική λειτουργία και με τις επιλογές προσώπων στις οποίες προχωρούν θα είναι οι πρώτοι οι οποίοι θα ρίξουν το ανάθεμα στο σάπιο Δημόσιο και θα θελήσουν να παραδώσουν τα πάντα στους ιδιώτες. Δεν ξέρω αν το κάνουν εσκεμμένως ή μέσα στην αγωνία τους για να εξυπηρετήσουν την κομματική τους πελατεία όσο κρατούν ακόμα τα ηνία τής εξουσίας. Το αποτέλεσμα, όμως, πολύ φοβάμαι πως θα είναι κακοδιοίκηση στην καλύτερη περίπτωση και νέος γύρος σκανδάλων στη χειρότερη. Με ποιά, επομένως, ηθική και πολιτική νομιμοποίηση θα μπορέσει η τρόικα εσωτερικού να περάσει μέσα από το νέο φορολογικό-καρμανιόλα που προετοιμάζει μια εκ νέου αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου, από την οποία θα βγουν χαμένοι πάλι οι μικρομεσαίοι και κερδισμένοι ξανά οι τοκογλύφοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι εφοπλιστές;
Δείτε, για παράδειγμα, τί συμβαίνει με τα πολυτεκνικά επιδόματα. Αντί οι "πάνσοφοι" κυβερνώντες μας να αναζητήσουν την αύξησή τους φορολογώντας τους πραγματικούς έχοντες και κατέχοντες, θα τα ενισχύσουν πηγαίνοντας το τέλος επιτήδευματος ακόμα και για άνεργους ελεύθερους επαγγελματίες από τα 500 στα 650 ευρώ. Αν το απόλυτο "ξεζούμισμα" της μεσαίας τάξης και η εξόντωση των χαμηλών εισοδημάτων λέγεται κοινωνική δικαιοσύνη, μάλλον έχουμε διαβάσει διαφορετικά βιβλία με το Γ. Στουρνάρα, μολονότι ο πατέρας του υπήρξε εαμίτης. Η πολιτική που ακολουθεί ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος αποδεικνύεται μνημονιακότερος της Ανγκ. Μέρκελ, είναι πράγματι μονόδρομος, αλλά μόνο για την επιχειρηματική,τραπεζική και πολιτική ελίτ. Για την πλειονότητα του λαού είναι μαζική δολοφονία, όχι απλώς ένα πολιτικό σφάλμα αλλά ένα έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας...
Μη σας ζαλίζω, όμως, άλλο με δυσάρεστα. Σίγουρα θα προτιμάτε να διαβάσετε ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό, να ακούσετε κανένα ποπ τραγουδάκι, να δείτε μια "αμερικανιά" στο DVD ή κανένα τουρκικό σίριαλ στην TV κι όταν έρθετε στο τσακίρ κέφι να χορέψετε στην πίστα ενός μπουζουκομάγαζου. Μπορεί να τα προτιμώ κι εγώ όλα αυτά, κουρασμένος από τη δουλειά κι από το άγχος τής επιβίωσης. Δύσκολα, όμως, βλέπω την εργατική τάξη να πηγαίνει στον παράδεισο αν συνεχίσει στη διαδρομή ως εκεί να ξεστρατίζει επανειλημμένως σε επιλογές οι οποίες αβαντάρουν την πνευματική νωθρότητα και περιθωριοποιούν την καλλιέργεια ταξικής συνείδησης. Αλλά, ξέρω, όλα αυτά είναι "βαριά κουλτούρα", ας βάλουμε λίγο "Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή" να χαλαρώσουμε μέχρι θανάτου...