Φιλάνθρωποι δολοφόνοι...

Πόσο δίκιο είχε ο Αυγουστίνος όταν ισχυριζόταν πως η φιλανθρωπία δε μπορεί να υποκαθιστά τη δικαιοσύνη που δεν απονεμήθηκε. Το διαπιστώνουμε, άλλωστε, ιδιαιτέρως αυτές τις ημέρες, κατά τις οποίες οι κύριοι υπεύθυνοι για την καταστροφή μας, οι διάφοροι "λύκοι" τής πολιτικής, της εκκλησίας, των επιχειρήσεων, των τραπεζών και των μίντια υποδύονται τις "Κοκκινοσκουφίτσες" μοιράζοντας τρόφιμα και ρούχα στους ανθρώπους που άφησαν νηστικούς και γυμνούς προκειμένου να εκδηλώσουν την...ανθρωπιά τους σε απευθείας σύνδεση με το κατασυγκινημένο πανελλήνιο. Θες να με σκοτώσεις; Με γεια σου και χαρά σου, αν σε αφήσω να τα καταφέρεις! Μη μου παριστάνεις, όμως, τον άγιο την ίδια ώρα που απειλείς θεούς και δαίμονες στην περίπτωση κατά την οποία καταβάλεις ως φόρο έστω κι ένα ευρώ παραπάνω από το σχεδόν τίποτα ή το κυριολεκτικώς τίποτα που καταβάλλεις τώρα...
Πάλι καλά που υπάρχουν και τα ξένα μέσα ενημέρωσης και μαθαίνουμε τί συμβαίνει στην Ελλάδα! Όπως, δηλαδή, κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών...Το περιοδικό "Στερν" δημοσίευσε πως το 80% της ιδιωτικής περιουσίας στη χώρα μας ανήκει σε 2.000 οικογένειες. Σε ερώτηση, μάλιστα, στο Φ. Μπόμπολα για το πώς θα του φαινόταν η επιβολή φόρου στους πλουσίους, ο άνθρωπος που μαζί με πέντε έξι ακόμα νταβατζήδες στην ουσία κυβερνούν αυτήν τη χώρα απάντησε: "Αφελής ιδέα. Το μεγάλο κεφάλαιο θα βρίσκει πάντα τρόπους για να αποφεύγει τη φορολόγηση". Μας βγάζουν, δηλαδή, ευθέως τη γλώσσα και μας λένε "κορόιδα, πληρώστε εσείς την κρίση που εμείς δημιουργήσαμε". Και γιατί να μην έχει αποθρασυνθεί ο Φ. Μπόμπολας κι ο κάθε Μπόμπολας αφού το πολιτικό κατεστημένο που εξακολουθεί να κυβερνά αυτήν τη χώρα βρίσκεται στο μισθολόγιό τους και το πόπολο λαμβάνει καθημερινές πλύσεις εγκεφάλου από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν;...

Στη Γαλλία ο κόσμος εξεγέρθηκε σε βάρος διάσημων πλουσίων που αρνήθηκαν να καταβάλουν το χρέος τους στην κοινωνία η οποία τους έκανε πλούσιους. Στην Ελλάδα, όμως, καταγγέλλουμε ως αφελείς εκείνους που ζητούν το αυτονόητο και συνταγματικώς επιβαλλόμενο: ο καθένας, δηλαδή, να συνεισφέρει στο δημόσιο ταμείο ανάλογα με τις δυνάμεις του. Οπως υπάρχουν διάφορες μέθοδοι φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό, οι οποίες δεν θα έπρεπε να υφίστανται αν οι πολιτικές ελίτ οπουδήποτε στη γη δε χειραγωγούνταν από τις τράπεζες και τις πολυεθνικές εταιρείες, υπάρχουν και μέθοδοι φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου. Αρκεί να βρεθεί η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο και, κυρίως, η πίεση από τα συνήθη υποζύγια που οφείλουν επιτέλους να βροντοφωνάξουν πως το βάρος που κουβαλούν είναι αβάσταχτο και να μη μένουν απλώς στην έκφραση παραπόνων. Όλοι ξέρουμε ποιές είναι οι 2.000 πλούσιες οικογένειες σε αυτήν την πλούσια χώρα που τη βάφτισαν φτωχή μόνο και μόνο για να μην προχωρήσουν στη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου της. Ας φορολογηθεί, επομένως, κι ο αέρας που αναπνέουν, οι δηλώσεις που κάνουν όταν είναι να εγκαινιάσουν, για παράδειγμα, ένα νοσοκομείο όταν έχουν κλείσει εκατοντάδες άλλα με τη φοροδιαφυγή ή φοροποφυγή τους, ας φορολογηθεί ακόμα και η μεταφορά τους με ιδιωτικά αεροπλάνα. Οπου υπάρχει θέληση, ανοίγεται κι ένας δρόμος. Επαναλαμβάνω, όπου υπάρχει θέληση...


Υ.Γ.: Καλά Χριστούγεννα σε όλους, θα είμαστε πάλι μαζί την Πέμπτη!