Το αίμα κυλά...επανάσταση κι όχι εκδίκηση ζητά

Τώρα που η συντριπτική πλειονότητα αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως το θεώρημα των δύο άκρων, όπως το προπαγανδίζει η κυβέρνηση, ισχύει μόνο στη φαντασία εκείνων που θέλουν να δικαιολόγουν την οικονομική γενοκτονία τού νεοφιλελευθερισμού και τη νεοναζιστική βία τού μισαλλόδοξου συρφετού, μήπως ήρθε η ώρα να κερδίσουμε για πρώτη φορά τη λογική σε αυτήν τη χώρα; Γιατί αν ο στόχος από εδώ και πέρα δεν είναι να περιθωριοποιήσουμε και φυλακίσουμε την ακροδεξιά και τους υπόγειους συμπαραστάτες της και, κυρίως, να αφανίσουμε τους λόγους οι οποίοι γεννούν τη στήριξη στην παραφροσύνη, αλλά να σκοτώσουμε, δίκην αντιποίνου, ένα χρυσαυγίτη έχουμε πέσει στην παγίδα τού άσκοπου εμφυλιοπολεμικού κλίματος που βολεύει ορισμένους, αλλά όχι τους πολλούς...

Προφανώς και οι Κασιδιάρηδες είναι αντίπαλοι των λαϊκών αγώνων, τους οποίους θέλουν να περιορίσουν στο κυνηγητό αλλοδαπών, σε γκροτέσκο εκδηλώσεις εθνικής αμνησίας και σε ξύλο σε βάρος όλων όσων δε συμμερίζονται τη δική τους διεστραμμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Θα είναι τραγικό λάθος, ωστόσο, να σπαταλήσουμε το σύνολο των δυνάμεών μας για να δούμε να χύνεται χρυσαυγίτικο αίμα. "Οφθαλμός αντί οφθαλμού κι ο κόσμος τυφλώνεται", που θα έλεγε κι ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος είχε αντιληφθεί πως πέρα από την απάνθρωπη διαδικασία τής εκδίκησης, με την οποία το θύμα ταπεινώνεται αντιγράφοντας τον θύτη, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να ενισχύσουμε στη λούμπεν μερίδα τής κοινής γνώμης, η οποία δεν είναι διόλου ασήμαντη, την αντίληψη πως η Χρυσή Αυγή είναι δίκαιη κι απέραντη και κυνηγιέται από το σύστημα το οποίο τάχα μου θέλει να ανατρέψει. Δεν θέλω, επομένως, να δω αίμα χρυσαυγίτη, όπως δεν θέλω να βλέπω το αίμα πολιτικών αρχηγών έτσι γενικώς κι αορίστως για να αισθάνομαι δικαιωμένος. Η επανάσταση είναι μια πολύ βαθύτερη διαδικασία από την εκδίκηση. Δεν θα πρέπει να τα μπερδεύουμε αν δεν θέλουμε να αντικαταστήσουμε το παράλογο με ένα νέο παράλογο...