Ο φασισμός είναι δρόμος πολλαπλής κατεύθυνσης...

Τα άκρα κυριαρχούν σε περιόδους κρίσης. Βλέπετε, έχουν περάσει τόσοι αιώνες αλλά η κάθε εξουσία δε φρόντισε ποτέ να διαμορφώσει πολίτες με ταξική συνείδηση που θα προέτασσαν το δημόσιο από το ατομικό συμφέρον. Αλίμονό της, άλλωστε, αν το έκανε. Θα έβαζε τα χέρια της και θα έβγαζε τα μάτια της αφού ένας λαός που δεν άγεται και φέρεται είναι ένας λαός που αποφασίζει μόνος του για την τύχη του και δεν περιμένει να του τη διαμορφώνουν αυτόκλητοι σωτήρες...

Στην Ελλάδα σήμερα κυριαρχούν τα άκρα, εκείνοι δηλαδή που πολιτεύονται με την απέχθεια, διαλαλούν τη μισαλλοδοξία, εγκαθιστούν στον "θρόνο" τη δική τους και μόνο άποψη και βαράνε όσους έχουν το "θράσος" όχι μόνο να σκέφτονται διαφορετικά, αλλά και να είναι διαφορετικοί στην όψη και στις συνήθειες. Σε αυτόν τον τόπο οι ακραίοι έχουν ονοματεπώνυμα: είναι οι νεοφιλελεύθεροι ιέρακες της υποταγής στο μεγάλο κεφάλαιο, οι οποίοι μετατρέπουν το νόμο της ζούγκλας σε θεία επιταγή και οι οποίοι αποδίδουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο σε παράδοση που είναι κρίμα να χαθεί. Ακραίοι είναι, επίσης, οι χρυσαυγίτες κήρυκες του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας και της βαρβαρότητας. Οποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι υπάρχουν ανώτεροι και και κατώτεροι λαοί, προφανώς χρησιμοποιεί πειραγμένη πνευματική ζυγαριά...

Ακραίοι είναι, όμως, και οι αριστεριστές, οι οποίοι εμποδίζουν με κάθε τρόπο να ακουστεί οποιαδήποτε γνώμη δε συμφωνεί με τη δική τους για έναν άλλο κόσμο, σοσιαλιστικό. Ο φασισμός, η επιβολή δηλαδή της μιας και μόνο άποψης και η κατάπνιξη ακόμα και με τη βία των υπόλοιπων, είναι δρόμος πολλαπλής κατεύθυνσης. Κι όσο κι αν διαφωνώ βαθύτατα με τη χυδαιότητα του νεοφιλελευθερισμού και του νεοναζισμού ομολογώ ότι δε διαθέτω την απόλυτη πνευματική διάνοια ώστε να πιστεύω ότι έχω δίκιο και οι νεοφιλελεύθεροι και ναζί άδικο σε βαθμό που να τους απαγορεύω να δημοσιοποιούν τα εμέσματά τους...

Ας κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να διαλύσουμε τις γενεσιουργές αιτίες τής ταξικής και φυλετικής μισαλλοδοξίας, ας τιμωρούμε αυστηρώς τις όποιες πράξεις βίας εν ονόματί τους, αλλά αλίμονο αν γίνουμε και οι ίδιοι τα τέρατα που κυνηγούμε, ακολουθώντας τις μεθόδους τους. Γιατί τότε ο κόσμος που θα έχουμε δημιουργήσει θα είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με τον παλιό, που τόσο αντιπαθούμε στα χαρτιά...