Επάγγελμα "Αριστερός"

Ο καθένας κάτι προσπαθεί να κάνει προκειμένου να βγάζει τα προς το ζην. Άλλος κάνει τον δημόσιο υπάλληλο, άλλος τον ιδιωτικό και πολλοί τους…Αριστερούς. Είναι της μόδας άλλωστε, όπως ήταν κάποτε να φοράς αμπέχωνο και να τραγουδάς Θεοδωράκη ή να είσαι «πρασινοφρουρός». Ετσι και τώρα κυκλοφορούν γύρω μας πολλοί οι οποίοι χρειάστηκε να ξενοικιάσουν τις βίλες τους στην Εκάλη για να θυμηθούν τα επαναστατικά τους νιάτα στην ΚΝΕ ή στο Ρήγα Φεραίο προκειμένου να επιβιώσουν στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται. Συνήθως, μάλιστα, οδηγούν Καγιέν και στο CD player ακούν και σιγοτραγουδούν αντάρτικα, πιστεύοντας ότι με το να βγαίνουν από το στόμα τους «πολιτικές» νότες έχουν κάνει το καθήκον τους για την ανατροπή του κατεστημένου και το ξημέρωμα μιας καλύτερης ημέρας για το λαό. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως αυτοί με το αριστερό παρελθόν και τις δεξιές τσέπες είναι εδώ και πολλά χρόνια το κατεστημένο. Αν πρόκειται, δηλαδή, να γίνει μια επανάσταση που θα έχει νόημα, τα πρώτα θύματα πρέπει να είναι εκείνοι που πούλησαν στο διάβολο την ψυχή τους και στον καπιταλισμό τις σοσιαλιστικές ιδέες της νιότης τους…

Δε μπορώ να βάλω στη ζυγαριά τις υποκρισίες για να μετρήσω ποιά είναι η μεγαλύτερη: των δεξιών που προασπίζονται τα συμφέροντα των λίγων γιατί δήθεν αν αυτά εξυπηρετηθούν θα έχει να φάει και το πόπολο ή των «Αριστερών» που από τους άλλους ζητούν κοινωνική δικαιοσύνη, αναδιανομή τού πλούτου και φρένο στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά στα δικά τους «μαγαζιά» αποδεικνύονται πιο στυγνοί κεφαλαιοκράτες κι από τους 200 ολιγάρχες που κυβερνούν την Ελλάδα. Κι αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε για παράδειγμα τους απολυμένους εργαζόμενους των διάφορων «καταστημάτων» του ΚΚΕ να σας απαντήσουν αν ο σταλινισμός είναι το μέλλον το οποίο θα έπρεπε να οραματίζονται οι λαοί…