Η διανομή μερίδων κρέατος στη Βαρβάκειο μετατράπηκε την Τσικνοπέμπτη σε συσσίτιο, αλλά τα μιντιακά παπαγαλάκια σπεύδουν να υπενθυμίσουν πως το κράτος έχει συνέχεια και με αυτό εννοούν ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές οφείλει να τηρήσει και το επόμενο μνημόνιο που θα συνυπογράψουν Σαχλαμαράς-Βενιζέλος. Δεν είναι τρόπος τού λέγειν περίεργο πώς αντιλαμβάνεται η ελίτ τη νομιμότητα; Την επικαλείται κι ορκίζεται σε αυτή όταν αφορά την τήρηση των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας, μόνο που λησμονεί να μας πει πόσο συνταγματικές είναι αυτές οι δεσμεύσεις.
Θα μου πείτε, βεβαίως, πως οι περισσότερες έχουν εγκριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Μόνο που και οι πέτρες γνωρίζουν ότι οι αποφάσεις που έχει λάβει το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι πρωτίστως πολιτικές και δευτερευόντως νομικές κι έχουν ληφθεί από πρόσωπα που έχουν φροντίσει να εξαιρέσουν τους εαυτούς τους από την κρίση. Δεν θέλω πεινασμένους δικαστικούς, αλλά δεν είναι δυνατό όλα σε αυτόν τον τόπο να είναι ωραία καμωμένα και η μόνη ένστασή τους να ακούγεται όταν φτάνει η συζήτηση στο ψαλίδισμα των αμοιβών και των εργασιακών δκαιωμάτων τους. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά από την ασφάλεια της εξασφαλισμένης από τις αποφάσεις που οι ίδιοι βγάζουν για τους εαυτούς τους ζωής τους να κρίνουν νόμιμες όλες τις υπόλοιπες περικοπές μισθών, συντάξεων κι εργασιακών δικαιωμάτων...
Τί λένε ουσιαστικώς τα φερέφωνα του καθεστώτος στον ελληνικό λαό; Τον καλούν να επιζήσει από τη φιλανθρωπία των βασανιστών του γιατί "το κράτος έχει συνέχεια". Αλίμονο αν εξεγερθεί σε αυτό το κράτος. Το απαγορεύουν οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει και οι οποίες τηρούνται κατά το δοκούν, στη λογική τού "τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας". Τί απομένει, επομένως, στο λαό αν κάνει πως ενστερνιστεί αυτήν τη λογική; Μα, να φτιάξει νέο κράτος με τον ίδιο τρόπο που οι ποδοσφαιρικές ομάδες αλλάζουν ονομασία ή πέφτουν από την Α' στη Γ' Εθνική για να απαλλαγούν από τα χρέη τους. Δε μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρείται νόμιμο και ηθικό όταν αφορά επιχειρήσεις τις οποίες έχουν διαχειριστεί οι εθνικοί μας νταβατζήδες και να χαρακτηρίζεται παράνομη κι ανήθικη η επίκληση της πλειονότητας του ελληνικού πληθυσμού στο στοιχειώδες: στη ζωή με αξιοπρέπεια...
Αν πρέπει, επομένως, να παραβούμε το διεθνές δίκαιο για να εξασφαλίσουμε πως οι ίδιοι, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα ζουν ως σκλάβοι για τα υπερκέρδη των αφεντικών τους οφείλουμε να το παραβούμε. Η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η ισονομία, η ισοπολιτεία και η κοινωνική δικαιοσύνη ήταν διαχρονικά απαγορευμένες αρχές από την εκάστοτε καθεστηκυία τάξη. Τις έθετε πάντοτε εκτός νόμου, καλώντας το λαό σε πλήρη υποταγή στη βούλησή της. Και είναι μόνο όταν ο λαός στέκεται όρθιος ενώπιον των ευθυνών που του τίθενται από την ταξική του συνείδηση που γράφεται Ιστορία με χρυσά γράμματα. Το κράτος, κοντολογίς, έχει συνέχεια. Το κράτος τους, ωστόσο, πρέπει να πεθάνει από χθες κιόλας...
Θα μου πείτε, βεβαίως, πως οι περισσότερες έχουν εγκριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Μόνο που και οι πέτρες γνωρίζουν ότι οι αποφάσεις που έχει λάβει το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι πρωτίστως πολιτικές και δευτερευόντως νομικές κι έχουν ληφθεί από πρόσωπα που έχουν φροντίσει να εξαιρέσουν τους εαυτούς τους από την κρίση. Δεν θέλω πεινασμένους δικαστικούς, αλλά δεν είναι δυνατό όλα σε αυτόν τον τόπο να είναι ωραία καμωμένα και η μόνη ένστασή τους να ακούγεται όταν φτάνει η συζήτηση στο ψαλίδισμα των αμοιβών και των εργασιακών δκαιωμάτων τους. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά από την ασφάλεια της εξασφαλισμένης από τις αποφάσεις που οι ίδιοι βγάζουν για τους εαυτούς τους ζωής τους να κρίνουν νόμιμες όλες τις υπόλοιπες περικοπές μισθών, συντάξεων κι εργασιακών δικαιωμάτων...
Τί λένε ουσιαστικώς τα φερέφωνα του καθεστώτος στον ελληνικό λαό; Τον καλούν να επιζήσει από τη φιλανθρωπία των βασανιστών του γιατί "το κράτος έχει συνέχεια". Αλίμονο αν εξεγερθεί σε αυτό το κράτος. Το απαγορεύουν οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει και οι οποίες τηρούνται κατά το δοκούν, στη λογική τού "τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας". Τί απομένει, επομένως, στο λαό αν κάνει πως ενστερνιστεί αυτήν τη λογική; Μα, να φτιάξει νέο κράτος με τον ίδιο τρόπο που οι ποδοσφαιρικές ομάδες αλλάζουν ονομασία ή πέφτουν από την Α' στη Γ' Εθνική για να απαλλαγούν από τα χρέη τους. Δε μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρείται νόμιμο και ηθικό όταν αφορά επιχειρήσεις τις οποίες έχουν διαχειριστεί οι εθνικοί μας νταβατζήδες και να χαρακτηρίζεται παράνομη κι ανήθικη η επίκληση της πλειονότητας του ελληνικού πληθυσμού στο στοιχειώδες: στη ζωή με αξιοπρέπεια...
Αν πρέπει, επομένως, να παραβούμε το διεθνές δίκαιο για να εξασφαλίσουμε πως οι ίδιοι, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας δεν θα ζουν ως σκλάβοι για τα υπερκέρδη των αφεντικών τους οφείλουμε να το παραβούμε. Η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η ισονομία, η ισοπολιτεία και η κοινωνική δικαιοσύνη ήταν διαχρονικά απαγορευμένες αρχές από την εκάστοτε καθεστηκυία τάξη. Τις έθετε πάντοτε εκτός νόμου, καλώντας το λαό σε πλήρη υποταγή στη βούλησή της. Και είναι μόνο όταν ο λαός στέκεται όρθιος ενώπιον των ευθυνών που του τίθενται από την ταξική του συνείδηση που γράφεται Ιστορία με χρυσά γράμματα. Το κράτος, κοντολογίς, έχει συνέχεια. Το κράτος τους, ωστόσο, πρέπει να πεθάνει από χθες κιόλας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου