Οταν το κάπνισμα θεωρείται επανάσταση, οι ελίτ κοιμούνται ήσυχες...

Το δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή είναι αναφαίρετο. Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να επιλέξει τον τρόπο που θα πεθάνει, αφού έτσι κι αλλιώς μάλλον είναι πολύ δύσκολο, από όσο έχει δείξει η εμπειρία μας, να γλιτώσουμε εντελώς τον θάνατο. Σε αυτό το πλαίσιο κάποιος, για παράδειγμα, μπορεί να πίνει αλκοόλ έως το συκώτι του να μοιάζει με ηφαιστειακή τέφρα ή να ρουφά κοκαΐνη ώσπου η μύτη του να λιώσει και να απομείνει ένα κενό ανάμεσα στο στόμα και στα μάτια. Μπορεί, επίσης, να καπνίζει έως ότου οι πνεύμονές του πάρουν το χρώμα τού ερέβους. Σε καμιά περίπτωση, ωστόσο, δεν έχει το δικαίωμα να επιλέξει, εξαιτίας τού δικού του πάθους, να αποφασίσει και τον τρόπο με τον οποίο θα σκοτώσει κι εκείνον που βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί του. Αν ο παθητικός καπνιστής επιθυμεί να αυτοκτονήσει με αυτόν τον τρόπο, γούστο του και καπέλο του. Δεν θα είναι, όμως, ο καπνιστής εκείνος που θα πάρει αυτήν την απόφαση για λογαριασμό του...

Βεβαίως αυτά είναι ψιλά, συντηρητικά γράμματα σε αυτήν την υπανάπτυκτη χώρα στην οποία η αγένεια και η γαϊδουριά έχουν ταυτιστεί με την επαναστατικότητα, ακόμα και με τον αντιαμερικανισμό. Πόσο θλιβερό είναι να υποτασσόμαστε αδιαμαρτύρητα στις απαιτήσεις τού κάθε δυνάστη μας αλλά να υψώνουμε τα λάβαρα τής ανταρσίας αν μας απαγορέψει να καπνίζουμε σε δημόσιους χώρους; Τότε μόνο ξυπνά ο Τσε Γκεβάρα μέσα μας, ανάβουμε το τσιγαράκι μας λες και με αυτή μας την κίνηση γκρεμίζουμε το κατεστημένο και ύστερα φτύνουμε τον καρκίνο μας σε όποιον "καπιτάλα" απορεί με το πώς είναι δυνατό να συνδέεται με την εξέγερση μια συνήθεια από την οποία οι μεγάλες κι αμερικανικές όσο δεν πάει άλλο καπνοβιομηχανίες, που δεν τις αποκαλείς ακριβώς προπύργια του σοσιαλισμού, κερδίζουν εκατομμύρια επί εκατομμυρίων ευρώ από το δικό μας αργό θανατο. Δεν έχω δει, επίσης, πολλούς επαναστάτες τού γλυκού νερού, οι οποίοι έχουν καταλήξει στο δικό τους "επιστημονικό" συμπέρασμα πως το παθητικό κάπνισμα δε σκοτώνει, να καπνίζουν μπροστά στην έγκυο γυναίκα τους ούτε τις ίδιες να καπνίζουν ούτε όλους τους να φουμάρουν ενώπιον των παιδιών τους. Το παθητικό κάπνισμα δε βλάπτει κανέναν άλλο παρά μόνο τα βλαστάρια σας κύριοι καπνιστές; Γιατί αν πιστεύετε κάτι τέτοιο, στο χωριό μου αυτήν την πεποίθηση την αποκαλούν υποκρισία...

"Μας έχουν κόψει τα πάντα, δεν θα μας κόψουν και το τσιγάρο", φωνάζουν οι λούμπεν έλληνες που είναι ικανοί να συγκεντρωθούν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στην πλατεία Συντάγματος στην περίπτωση που κηρυχθούν εκτός νόμου ο καπνός κι ο καπουτσίνο, αλλά που δεν υψώνουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι όταν τους συμπεριφέρονται σα να ήταν σκλάβοι. Το σύστημα μας ποτίζει με αποχαυνωτικές εξαρτήσεις κι εμείς πιστεύουμε ότι του πηγαίνουμε κόντρα όταν εξεγειρόμαστε στην απελευθέρωση από αυτές. Γενιές και γενιές ελλήνων έχουν ανατραφεί με την ιδεοληψία πως μαγκιά είναι να πίνεις και να καπνίζεις κι αυτοκαταστροφή να διεκδικείς τα δικαιώματά σου. Κι αυτό δεν το γράφω παριστάνοντας τον Γκάντι, ο οποίος κρίνει τους άλλους αφ' υψηλού έχοντας απαλλάξει τον εαυτό του από τα ανθρώπινα πάθη. Αλίμονο, όμως, αν περνάμε για προσόντα τα ελαττώματά μας κι ακόμα πιο αλίμονο αν τα επιβάλλουμε με το έτσι θέλω στους συνανθρώπους μας. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται, και καλά κάνουν γιατί βασίζουν τη δουλειά τους σε εργαστηριακά στοιχεία και δεδομένα, πως ο καρκίνος τού πνεύμονα είναι ο πιο διαδεδομένος καρκίνος σήμερα στην Ελλάδα. Θα μου επιτρέψουν να διαφωνήσω μαζί τους. Το πιο διαδεδομένο καρκίνωμα είναι το λούμπεν προλεταριάτο, το οποίο εισπνέει τοξικά δηλητήρια κι εκπνέει δουλικότητα...