Οι συνετοί δεξιοί καλούν κάθε δεύτερη ημέρα σε "bank run". Ευτυχώς δεν είναι ανεύθυνοι Αριστεροί...

Δεν χρειαζόταν κανείς να ακούει τί έλεγε ο Αντ. Σαχλαμαράς μετά από τη συνάντησή του με την Ανγκ. Μέρκελ για να καταλάβει πως δεν πήρε τίποτα από την "καγκελάριο της καρδιάς μας". Αρκούσε η απουσία έκφρασης στο πρόσωπό του, η οποία ήταν η ίδια με του ρεζίλη των Παπανδρέου λίγο πριν το δικό του τέλος, όταν συνειδητοποιούσε πόσο αναλώσιμος ήταν. Κι αν ακόμα δεν σας αρκούσε η γλώσσα τού σώματος Σαχλαμαρά για να αντιληφθείτε ότι αυτή η κυβέρνηση πνέει τα λοίσθια, φαντάζομαι πως θα πειστήκατε από το απελπισμένο ύφος με το οποίο ο Αδ. Γεωργιάδης, μιμούμενος τον πρωθυπουργό του που έκανε το ίδιο μια εβδομάδα νωρίτερα, καλούσε ουσιαστικώς τον κόσμο να αποσύρει τα χρήματά του από τις τράπεζες στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές. Και το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε ο μάστερ τής κωλοτούμπας Γ. Καρατζαφίρερ, ο οποίος αποκάλεσε πολιτικό έμπολα την αξιωματική αντιπολίτευση σε μια ακόμα προσπάθειά του να πείσει τη Συγγρού πως έγινε καλό παιδί. Ποιός το είπε αυτό; Ο ίδιος άνθρωπος που καλούσε τη Χρυσή Αυγή σε συστράτευση με το κόμμα του κι αποκαλούσε το σημερινό πρωθυπουργό "Τρελαντώνη". Το αιώνιο "ήθος" τής δεξιάς...

Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαν τα διαπλεκόμενα μίντια στην περίπτωση που καλούσαν ο Αλέξης Τσίπρας ή ακόμα και μικροστελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ σε "bank run". Θα είχαν μετατρέψει μια τέτοια δήλωση σε σημαία ευκαιρίας και θα την κουνούσαν πέρα δώθε για να βλέπει όλος ο ντουνιάς την ανευθυνότητα της Αριστεράς. Αφήστε που θα είχε ήδη επέμβει η εισαγγελία. Το μόνο ενθαρρυντικό σε αυτήν την ιστορία, που δεν είναι και λίγο, είναι πως ξεμπροστιάζεται ο πανικός ενός ολόκληρου συστήματος δεκαετιών το οποίο αισθάνεται πως χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Αν δεν δω το "MEGA" ή τα "ΝΕΑ" να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στο ΣΥΡΙΖΑ, θα διατηρώ μια μικρή αισιοδοξία πως κάτι μπορεί να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο. Μόνο όταν βγουν καλά λόγια από το στόμα τού Γ. Πρετεντέρη ή την πένα τού Στ. Ψυχάρη για τον Αλέξη Τσίπρα θα βάλω τα μαύρα και θα γράψω με τη σειρά μου πως η Αριστερά απώλεσε μια ιστορική ευκαιρία να αναγεννήσει αυτήν τη χώρα. Οσο, όμως, διαπιστώνω τον τρόμο στα πρόσωπα των σαμαράδων και των γεωργιάδηδων, καθώς και το μένος των δεξιών κομμουνιστών τού ΚΚΕ αφήστε με να ονειρεύομαι μια διαφορετική Ελλάδα...

Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως στις επόμενες εκλογές θα αναμετρηθούν στην ουσία δύο κόμματα. Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη όλοι οι υπόλοιποι, ακόμα και οι ψεκασμένοι τού Π. Καμμένου και οι χιμπαντζήδες με τα μαύρα που θα ενωθούν με τους μνημονιακούς για να μην έρθει η "αριστερή χολέρα". Ενδεχομένως αύριο μεθαύριο ο Αλέξης Τσίπρας να φανεί κατώτερος των περιστάσεων, να συνθηκολογήσει με την εγχώρια διαπλοκή και τους διεθνείς τοκογλύφους και να αποδειχθεί, εν ολίγοις, μία από τα ίδια. Πολύ το φοβάμαι. Είμαι σίγουρος, ωστόσο, ότι πολλοί ανάμεσά σας θα χαρείτε μαζί μου το βράδυ των εκλογών όταν θα βλέπουμε το ΣΥΡΙΖΑ να κερδίζει την αυτοδυναμία, τη Ν.Δ. να καταποντίζεται, το ΠΑΣΟΚ να μένει εκτός Βουλής, το Ποτάμι να "ξεφουσκώνει" και τη ΜΝΗΜΑΡ...συγγνώμη, ποιά ΜΝΗΜΑΡ; Οταν θα κυματίζουν μεσίστιες οι σημαίες τής διαπλοκής θα έχει η Αριστερά την ευκαιρία που της χρωστούσε η Ιστορία από τότε που η ηγεσία της την πρόδωσε στη Βάρκιζα να φέρει την κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτήν τη χώρα. Και τότε θα είναι χρέος τού λαού να της το υπενθυμίζει κάθε ημέρα πως δεν εκλέχθηκε απλώς για να διαχειριστεί την καταστροφή, αλλά για να δημιουργήσει μια δίκαιη Ελλάδα μέσα από τα ερείπια. Θα τα καταφέρει; Πώς στα κομμάτια θέλετε να το ξέρω;...