Ο Ισλαμικός Στρατός είναι "μπάσταρδο" των αμερικανών...

Εχουν περάσει 13 χρόνια από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, αλλά ακόμα δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η ισχυρότερη στρατιωτική μηχανή τού κόσμου, αυτή που έχει τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες στη διάθεσή της, δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει εγκαίρως μια ντουζίνα μανιακών που πίστεψαν ότι σκοτώνοντας μερικές εκατοντάδες "απίστους" θα είχαν στη διάθεσή τους δεκάδες παρθένες στην άλλη ζωή. Πόσω μάλλον όταν οι ίδιοι είχαν εκπαιδευτεί από τους αμερικανούς ήδη από τη δεκαετία τού 1980 για να πολεμήσουν τους σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη τί επακολούθησε την πτώση των Δίδυμων Πύργων κι αν ρίξουμε μια πρόχειρη ματιά στην ιστορία των ΗΠΑ τα τελευταία εκατό χρόνια, όπως για παράδειγμα το Περλ Χάρμπορ που ως εκ "θαύματος" βοήθησε τον Ρούζβελτ να πείσει τους συμπατριώτες του για εμπλοκή στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι λογικό να είμαστε επιφυλακτικοί ως προς τί ήξεραν οι αμερικανοί κι ο τότε πρόεδρός τους Τ. Μπους πριν από την ημέρα κατά την οποία ο Μπιν Λάντεν έγινε ο πιο μισητός άνθρωπος στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού. Ας μην ξεχνούμε άλλωστε πως μια άλλη 11η Σεπτεμβρίου, αυτή του 1973, οι ΗΠΑ ανάτρεπαν τον νομίμως εκλεγμένο πρόεδρο της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε και στην θέση του εγκαθιστούσαν μια στυγνή δικτατορία...

Οι ΗΠΑ είχαν δικαίωμα να αναζητήσουν δικαιοσύνη για τους νεκρούς τους, όχι όμως εκδίκηση σε συνδυασμό με την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων και την ενδυνάμωση των κεφαλαιοκρατών τους. Κι αν η εισβολή στο Αφγανιστάν θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να δικαιολογηθεί, τί να πει κανείς για ό,τι ακολούθησε στο Ιράκ; Αν σήμερα η Ουάσιγκτον τρέμει τον Ισλαμικό Στρατό και καταδικάζει τις αγριότητές του αυτό εν πολλοίς οφείλεται στα δικά της μεγάλα λάθη. Οταν θες να κυβερνάς τον κόσμο με το σπαθί πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και να θανατωθείς από αυτό αφού, ως γνωστόν, ό,τι σπέρνεις στο τέλος θερίζεις. Οι ήδη λαομίσητες ανά τον κόσμο ΗΠΑ δημιούργησαν νέους εχθρούς τα τελευταία 13 χρόνια κι ενδυνάμωσαν παλιές απέχθειες. Αντί να αξιοποιήσουν τη δύναμη τους, η οποία όλο και μειώνεται, για να ενώσουν τον πλανήτη τη χρησιμοποίησαν για να διαιωνίσουν την εξουσία τους βασισμένες πάνω στο πανάρχαιο δόγμα τού "διαίρει και βασίλευε". Κατηγορούν σήμερα τους τζιχαντιστές για βαρβαρότητα κι έχουν δίκιο. Μόνο που, για παράδειγμα, οι στρατιωτικές φυλακές τού Γκουαντάναμο, στις οποίες δεν έχει ισχύ καμιά νομοθεσία κανενός κράτους, εξακολουθούν να λειτουργούν και να υπενθυμίζουν στον κόσμο πως τα βασανιστήρια είναι μια μέθοδος που οι αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά...

Η 11η Σεπτεμβρίου είναι σταθμός στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία κι αυτό γιατί οι νεοϋορκέζοι έζησαν στο πετσί τους αυτό που οι κυβερνήσεις τους κάνουν όλες αυτές τις δεκαετίες στα διάφορα σημεία τού πλανήτη όπου εισέβαλαν. Στην Κορέα, στο Βιετνάμ, στις μπανανίες τής Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, στη Γιουγκοσλαβία, στην Παλαιστίνη, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στη Λιβύη γωρίζουν πολύ καλά τί σημαίνει να μην βρίσκεσαι στη "σωστή" πλευρά. Το ίδιο ξέρουμε και στην Ελλάδα, όπου για χρόνια αυτήν τη χώρα κυβερνούσε η αμερικανική πρεσβεία με τη συνδρομή των πειθήνιων υποτελών της της δεξιάς. Αυτό που συνέβη το 2001 ήταν μια κτηνωδία. Φοβάμαι, ωστόσο, πως κι ο αμερικανικός λαός δεν έχει ακόμα κατανοήσει πως όσους Μπιν Λάντεν κι αν σκοτώσουν οι πεζοναύτες του τόσοι καινούριοι θα ξεπετάγονται όσο η Ουάσιγκτον θα συμπεριφέρεται στους άλλους λαούς με την οίηση της στρατιωτικής της υπεροχής και με την αλαζονεία που οδήγησε στην πτώση τόσες και τόσες αυτοκρατορίες πριν την "Pax Americana"...