Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

536.409 ελληναράδες σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα...

Ο Παύλος Φύσσας δεν ζει. Για την ακρίβεια δεν έζησε ποτέ για τους 536.409 έλληνες που ψήφισαν Χρυσή Αυγή στις τελευταίες ευρωεκλογές. Ούτε η ζωή ούτε ο θάνατός του αφορούσε ανθρώπους οι οποίοι αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους για τη δυστυχία τους και τους βρίσκουν στα πρόσωπα των πακιστανών, των ομοφυλόφιλων ή των μουσουλμάνων. Τα τραγούδια του δεν έφτασαν ποτέ στα αφτιά εκείνων που ζουν σε σπίτια χωρίς καθρέφτες γιατί τρομάζουν και μόνο στην θέα τής όψης τους ή την θαυμάζουν τόσο πολύ που το γυαλί ραγίζει και δεν αντικρίζουν παρά μόνο μια παραμορφωμένη εικόνα την οποία εκλαμβάνουν ως αληθινή...

Ο Παύλος Φύσσας δεν ζει γι' αυτούς που επιμένουν να διατηρούν ως τρίτη πολιτική δύναμη ένα νεοναζιστικό μόρφωμα δειλών δολοφόνων, μαστροπών, εκβιαστών, ληστών κι απατεώνων τού κοινού ποινικού δικαίου μόνο και μόνο γιατί θέλουν να τιμωρήσουν με αυτόν τον τρόπο τη σαπίλα τής μεταπολίτευσης. Με την ανοχή τους, αν όχι και με το θαυμασμό τους για τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να περιφρονούν το δικαίωμά τους να αντικαταστήσουν την κοινοβουλευτική ολιγαρχία στην οποία λειτουργούμε με την πραγματική άμεση δημοκρατία. Αντιθέτως, στρώνουν το έδαφος για την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού καθεστώτος στο οποίο θέση θα έχουν μόνο οι φίλοι του, ενώ οι εχθροί του θα είναι είτε φυλακισμένοι είτε εξόριστοι είτε νεκροί...

Ο Παύλος Φύσσας δεν ζει. Για την ακρίβεια δεν έζησε ποτέ για όλους εκείνους που αναζητούν φτηνές δικαιολογίες για να δικαιολογούν την ψήφο και τη φανερή ή κρυφή υποστήριξή τους στη Χρυσή Αυγή. Το επιχείρημα "καλό είναι να υπάρχουν και κάποιοι στη Βουλή να ρίχνουν μερικές μπουνιές" δεν θα τιμούσε έναν πίθηκο αν το χρησιμοποιούσε σε συνέλευση του είδους του στη ζούγκλα, πόσω μάλλον homo sapiens που υποτίθεται πως είμαστε πιο εξελιγμένο μοντέλο. Οποιος αντιλαμβάνεται την πολιτική με όρους γηπέδου, καφενείου ή αμερικανικής ταινίας εκδίκησης δεν μπορεί να συνυπολογίζεται στη χορεία των πολιτών...

Οπως το σύστημα δεν ανατρέπεται αν κάψεις μια τράπεζα, πετάξεις μια μολότοφ ή ακόμα κι αν δολοφονείς αραιά και πού επιφανείς εκπροσώπους του, με τον ίδιο τρόπο δεν πρόκειται να καταρρεύσει επειδή κάποιοι ουρακοτάγκοι με κοστούμια θα βρίσουν ή θα δώσουν και καμιά σφαλιάρα σε φαύλους. Πόσω μάλλον όταν, όπως καταγγέλλουν άλλωστε και πρώην χρυσαυγίτες, χρηματοδοτούνται από την ελίτ για να καταθέτουν, για παράδειγμα, ερωτήσεις υπέρ των εφοπλιστών ή να λερώνουν τα χέρια τους με αίμα σε κατ' ανάθεση δουλειές από επιχειρηματίες...

Ο Παύλος Φύσσας δεν ζει. Για την ακρίβεια δεν έζησε ποτέ για όλους αυτούς που λησμονούν τις ναζιστικές θηριωδίες σε αυτόν τον τόπο, οι οποίες τελέστηκαν από τα κτήνη που λατρεύουν οι χρυσαυγίτες. Και οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες είναι τόσο δειλά ανθρωπάκια που αποκηρύσσουν μπροστά στις κάμερες κι ενώπιον των ανακριτών τον Χίτλερ και την παρέα του, μολονότι για εκείνους είναι πραγματικοί θεοί. Η ιδεοληψία τους είναι τόσο χυδαία που ούτε καν οι ίδιοι δεν μπορούν να τη δικαιολογούν στο πόπολο, γι' αυτό και προτιμούν να το εξαπατούν με πατριωτικές και δήθεν αντισυστημικές κορώνες όταν οι χιμπαντζήδες με τα μαύρα δεν είναι παρά εχθροί τής Ελλάδας και του λαού και οι απόλυτοι λακέδες τού κατεστημένου. Ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο Ηλ. Κασιδιάρης και η υπόλοιπη ακροδεξιά κομπανία βρίσκονται στη φυλακή με δική τους υπαιτιότητα κι όχι γιατί τους κυνηγά το διεφθαρμένο σύστημα. Με αυτό συναγελάζονταν, άλλωστε, όπως απόδειξε και η κασέτα με τον Τ. Μπαλτάκο...

Η Χρυσή Αυγή, όπως επίσης παραδέχθηκε νεοδημοκράτης βουλευτής, είναι εδώ για να κάνει τη βρόμικη δουλειά των απατεώνων με τα καθαρά χέρια και τις δυσώδεις συνειδήσεις, των εγκληματιών τού λευκού κολλάρου που είναι ικανοί να θυσιάσουν τα πάντα αρκεί να μη δουν την Αριστερά να κυβερνά αυτόν τον τόπο. Τον Παύλο Φύσσα, ωστόσο, δεν δολοφόνησε μόνο ο Ν. Μιχαλολιάκος. Μπήξαμε το μαχαίρι στο στομάχι του κι όλοι εμείς που ανεχόμαστε, όταν δεν χειροκροτούμε, τη νομιμοποίηση με χίλιους δυο τροπους τής μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού, όλοι εμείς που παραχωρούμε με ευχαρίστηση ελευθερίες με αντάλλαγμα μια ψευδαίσθηση ασφάλειας, όλοι εμείς που θωπεύουμε τι αδυναμίες μας, επιτρέποντας στο φασισμό να μας κατασπαράζει χωρίς καν να το παίρνουμε χαμπάρι...    

 

  

Δεν υπάρχουν σχόλια: