Είναι αλήθεια ότι όσο πιο ευνοϊκό είναι το διεθνές περιβάλλον για την κυβέρνηση της Αριστεράς τόσο ευκολότερο θα γίνει το έργο της στο εσωτερικό. Προφανώς η Ελλάδα δεν μπορεί από μόνη της να βάλει τάξη στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα ή να καταπολεμήσει τις εξωχώριες εταιρίες και είναι δύσκολο να εφαρμόσει πολιτικές δίκαιης αναδιανομής τού παραγόμενου πλούτου όταν οπουδήποτε αλλού εφαρμόζονται μέτρα λιτότητας σε βάρος των μικρομεσαίων. Γι' αυτό καλά κάνει ο Αλέξης Τσίπρας και συζητά ακόμα και με το διάβολο σε διεθνή φόρα, όπως αυτό του Κόμο, προκειμένου να αποδαιμονοποιήσει στο εξωτερικό τον εαυτό του και το κόμμα του και να προσπαθήσει να πείσει για την ανάγκη να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να γίνεται την ίδια ημέρα κατά την οποία στην Θεσσαλονίκη εγκαινιάζεται η Διεθνής Εκθεση και πραγματοποιείται πανεργατικό συλλαλητήριο. Κι αυτό γιατί οποιοσδήποτε στρατηλάτης μπορεί να ενημερώσει τον Αλέξη Τσίπρα πως πρώτα θεμελιώνεις την εξουσία σου στην πατρίδα σου και μετά περνάς τα σύνορά της. Οποιος ξεκινά ανάποδα, όπως έκανε για παράδειγμα κι ο ρεζίλης των Παπανδρέου επί πρωθυπουργίας του, στο τέλος καταντά κονφερασιέ σε παγκόσμια συνέδρια αλλά "μετακομίζει" στην πολιτική αφάνεια και στην ιστορική αυτογελοιοποίηση...
Οταν ο πρωθυπουργός υπόσχεται ψίχουλα στην ομιλία του στην Θεσσαλονίκη κι ο αντιπρόεδρός του επικαλείται τον θεό για να βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να μην οδηγηθούμε σε εκλογές δεν είναι δυνατό ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης να αρκείται σε επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις με πρώην ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως ο Ζ.Μ. Μπαρόζο, και στα κομπλιμέντα πρώην πρωθυπουργών, όπως ο Ρ. Πρόντι. Θα έπρεπε να βρίσκεται στη συμπρωτεύουσα, να σηκώσει άμεσα το γάντι και να ζητήσει προσφυγή στις κάλπες εδώ και τώρα. Οσο, όμως, αφήνει αποκλειστικώς και μόνο την οικονομική γενοκτονία να κάνει τη δουλειά γι' αυτόν κι εκείνος περιορίζεται σε επισκέψεις σε Λέσχεις Μπίλντερμπεργκ και προσκυνήματα εικονισμάτων στο Αγιο Ορος οι σαμαροβενιζέλοι ανακαλύπτουν το χρόνο για να συλλέξουν τις 180 ψήφους που χρειάζονται για να γαντζωθούν στις καρέκλες τους μέχρι το 2016. Και να είστε βέβαιοι, ειδικώς στην περίπτωση του Β. Βενιζέλου ο οποίος θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με μια σειρά ποινικών υποθέσεων όταν χάσει τα γαλόνια του, πως θα κάνουν τα πάντα, με την οικονομική υποστήριξη φυσικά των νταβατζήδων τους, για να κρατηθούν στις θέσεις τους. Ακόμα και χρηματική εξαγορά βουλευτών ή και κήρυξη πολέμου για να παραταθεί η θητεία τού προέδρου Παπούλη...
Οσο το σύστημα χτυπά λυσσαλέα το ΣΥΡΙΖΑ και τρέμει και μόνο στην πιθανότητα ανόδου του στην εξουσία, τα μαντάτα θα είναι καλά για το λαό. Οταν δω στα δελτία ειδήσεων του MEGA ή του ΑΝΤ1 να έχουν σταματήσει να ταυτίζουν την αξιωματική αντιπολίτευση με τον βελζεβούλ και θα αρχίσουν να αγιοποιούν τον Αλεξη Τσίπρα, τότε θα ανησυχήσω πραγματικά, μολονότι διατηρώ ήδη πολλές αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η Αριστερά διαθέτει το πρόγραμμα και τα στελέχη ώστε να μην διαχειριστεί απλώς την καταστροφή αλλά να αλλάξει εντελώς το πολιτικό και οικονομικό μοντέλο σε αυτήν τη χώρα. Γι' αυτό και η κριτική μου στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα ίδια κίνητρα με αυτή τού Γ. Πρετεντέρη, για παράδειγμα.
Αν, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κερδίσει την αυτοδυναμία και να μην αναγκαστεί να συνεργαστεί με ψεκασμένους εθνικιστές και μισαλλόδοξους τύπου Π. Καμμένου ή Ν. Νικολόπουλου ή με τους "μετανοημένους" τού ΠΑΣΟΚ και της ΜΝΗΜΑΡ (έτσι κι αλλιώς δύσκολα τους βλέπω εντός τής επόμενης Βουλής) και τους "ποταμίσιους" του Στ. Θεοδωράκη, που έκαναν τη βρόμικη δουλειά για την ελίτ στις ευρωεκλογές και τώρα φυσιολογικώς ξεφουσκώνουν, οφείλει να βρίσκεται κάθε ημέρα στο δρόμο, να προτείνει λύσεις ανατροπής κι όχι απλώς να λέει "όχι" και, κυρίως, να δρα. Στη Λατινική Αμερική η Αριστερά κέρδισε τις καρδιές των πολιτών όχι μόνο γιατί αντιστεκόταν λεκτικώς στην καταδυνάστευσή τους αλλά γιατί, για παράδειγμα, έχτιζε σχολεία και υποδομές υγείας για τους απόκληρους του καπιταλισμού. Πολύ θα ήθελα να έβλεπα και το ΣΥΡΙΖΑ αντί να σπαταλήσει πάλι χρήματα στις επόμενες εκλογές για αφισοκολλήσεις και τηλεοπτικά σποτ να τα χρησιμοποιήσει για τέτοιου είδους σκοπούς. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απόδειξη ότι το εννοεί όταν ισχυρίζεται πως είναι αριστερό κόμμα...
Οταν ο πρωθυπουργός υπόσχεται ψίχουλα στην ομιλία του στην Θεσσαλονίκη κι ο αντιπρόεδρός του επικαλείται τον θεό για να βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ώστε να μην οδηγηθούμε σε εκλογές δεν είναι δυνατό ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης να αρκείται σε επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις με πρώην ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως ο Ζ.Μ. Μπαρόζο, και στα κομπλιμέντα πρώην πρωθυπουργών, όπως ο Ρ. Πρόντι. Θα έπρεπε να βρίσκεται στη συμπρωτεύουσα, να σηκώσει άμεσα το γάντι και να ζητήσει προσφυγή στις κάλπες εδώ και τώρα. Οσο, όμως, αφήνει αποκλειστικώς και μόνο την οικονομική γενοκτονία να κάνει τη δουλειά γι' αυτόν κι εκείνος περιορίζεται σε επισκέψεις σε Λέσχεις Μπίλντερμπεργκ και προσκυνήματα εικονισμάτων στο Αγιο Ορος οι σαμαροβενιζέλοι ανακαλύπτουν το χρόνο για να συλλέξουν τις 180 ψήφους που χρειάζονται για να γαντζωθούν στις καρέκλες τους μέχρι το 2016. Και να είστε βέβαιοι, ειδικώς στην περίπτωση του Β. Βενιζέλου ο οποίος θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με μια σειρά ποινικών υποθέσεων όταν χάσει τα γαλόνια του, πως θα κάνουν τα πάντα, με την οικονομική υποστήριξη φυσικά των νταβατζήδων τους, για να κρατηθούν στις θέσεις τους. Ακόμα και χρηματική εξαγορά βουλευτών ή και κήρυξη πολέμου για να παραταθεί η θητεία τού προέδρου Παπούλη...
Οσο το σύστημα χτυπά λυσσαλέα το ΣΥΡΙΖΑ και τρέμει και μόνο στην πιθανότητα ανόδου του στην εξουσία, τα μαντάτα θα είναι καλά για το λαό. Οταν δω στα δελτία ειδήσεων του MEGA ή του ΑΝΤ1 να έχουν σταματήσει να ταυτίζουν την αξιωματική αντιπολίτευση με τον βελζεβούλ και θα αρχίσουν να αγιοποιούν τον Αλεξη Τσίπρα, τότε θα ανησυχήσω πραγματικά, μολονότι διατηρώ ήδη πολλές αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η Αριστερά διαθέτει το πρόγραμμα και τα στελέχη ώστε να μην διαχειριστεί απλώς την καταστροφή αλλά να αλλάξει εντελώς το πολιτικό και οικονομικό μοντέλο σε αυτήν τη χώρα. Γι' αυτό και η κριτική μου στο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα ίδια κίνητρα με αυτή τού Γ. Πρετεντέρη, για παράδειγμα.
Αν, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κερδίσει την αυτοδυναμία και να μην αναγκαστεί να συνεργαστεί με ψεκασμένους εθνικιστές και μισαλλόδοξους τύπου Π. Καμμένου ή Ν. Νικολόπουλου ή με τους "μετανοημένους" τού ΠΑΣΟΚ και της ΜΝΗΜΑΡ (έτσι κι αλλιώς δύσκολα τους βλέπω εντός τής επόμενης Βουλής) και τους "ποταμίσιους" του Στ. Θεοδωράκη, που έκαναν τη βρόμικη δουλειά για την ελίτ στις ευρωεκλογές και τώρα φυσιολογικώς ξεφουσκώνουν, οφείλει να βρίσκεται κάθε ημέρα στο δρόμο, να προτείνει λύσεις ανατροπής κι όχι απλώς να λέει "όχι" και, κυρίως, να δρα. Στη Λατινική Αμερική η Αριστερά κέρδισε τις καρδιές των πολιτών όχι μόνο γιατί αντιστεκόταν λεκτικώς στην καταδυνάστευσή τους αλλά γιατί, για παράδειγμα, έχτιζε σχολεία και υποδομές υγείας για τους απόκληρους του καπιταλισμού. Πολύ θα ήθελα να έβλεπα και το ΣΥΡΙΖΑ αντί να σπαταλήσει πάλι χρήματα στις επόμενες εκλογές για αφισοκολλήσεις και τηλεοπτικά σποτ να τα χρησιμοποιήσει για τέτοιου είδους σκοπούς. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απόδειξη ότι το εννοεί όταν ισχυρίζεται πως είναι αριστερό κόμμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου