Ο Μπέος μοιάζει με ψιλικατζή μπροστά σε αυτούς που κανιβάλισαν τη δημοκρατία...

Ο επιχειρηματικός-ποδοσφαιρικός βίος και πολιτεία τού Αχ. Μπέου είναι γνωστός. Ο ίδιος είναι τόσο αθώος για τα στημένα ματς όσο κι ένα παιδί που έχει πιαστεί πασαλειμμένο με σοκολάτα. Βεβαίως, δεν είναι εκείνος ο αρχηγός τής εγκληματικής οργάνωσης που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλος είναι, αλλά ίσως οι δικαστές θεώρησαν πως δεν είναι σωστό να καταδικαστούν δύο χοντροί για την ίδια υπόθεση, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να θεωρηθούν ρατσιστές απέναντι σε όσους έχουν παραπανίσια κιλά...

Οπως κι αν έχει, ο δήμαρχος Βόλου δεν είναι αθώος τού αίματος, γι' αυτό και πρέπει να δικαστεί κι αν αποδειχθεί ένοχος να εκτίσει την ποινή που αναλογεί στα αδικήματά του. Μόνο που από όσο γνωρίζω δεν έχει ακόμα αλλάξει ένας βασικός κανόνας τού ποινικού μας δικαίου, σύμφωνα με τον οποίο όλοι είναι αθώοι μέχρι απόδειξης του εναντίου. Κι ο γράφων διατηρεί σοβαρές ενστάσεις για την προσωπικότητα και το στιλ τού Αχ. Μπέου. Εκλέχθηκε, ωστόσο, μαζικώς πριν ενάμισι χρόνο από τους πολίτες τού Βόλου και σήμερα παύεται από το αξίωμά του μόνο και μόνο γιατί έχει παραπεμφθεί σε δίκη-δεν έχει καταδικαστεί ούτε καν σε πρώτο βαθμό-για αδικήματα τα οποία δεν σχετίζονται με την άσκηση των δημαρχιακών του καθηκόντων. Μόνο εγώ διαπιστώνω κάποια έλλειψη σεβασμού προς τη δημοκρατία;...

Ο Αχ. Μπέος δεν είναι ο δήμαρχος των ονείρων μου, αλλά κατά την θητεία του έχει κάνει ορισμένες κινήσεις, από την καθαριότητα και την ύδρευση μέχρι τον έλεγχο της στάθμευσης και τον καλλωπισμό τού κέντρου τής πόλης, που δεν διαβάζονται ως επαναστατικές αλλά επειδή κανένας προκάτοχός του δεν είχε προχωρήσει σε αυτές (αντιθέτως συντηρούσαν κυκλώματα ημετέρων κι επέτειναν τη μιζέρια που η αποβιομηχανοποίηση προκάλεσε στην πόλη) αποδεικνύεται στην πράξη ότι είναι. Φυσικά και δεν ταυτίζομαι με το κλείσιμο του ματιού από την πλευρά τού δημάρχου στους χιμπαντζήδες με τα μαύρα, ωστόσο όσοι τον αντιπολιτεύονται στο δήμο, τόσο από τα δεξιά όσο κι από τα αριστερά, φαίνεται πως δεν έχουν ακόμα κατανοήσει τους λόγους για τους οποίους οι βολιώτες τούς γύρισαν την πλάτη στις τελευταίες δημοτικές εκλογές κι εξακολουθούν να πολιτεύονται λες κι ο Βόλος είναι το τσιφλίκι τους. Ε, λοιπόν, δεν είναι, γι' αυτό και οι κάτοικοί του εξωθήθηκαν στην ακραία επιλογή Μπέου, η οποία ωστόσο έχει αποδειχθεί πολύ πιο αποτελεσματική και χρήσιμη για την καθημερινότητά τους από αυτή που τους είχαν δημιουργήσει τα λαμόγια τού "συνταγματικού τόξου"...

Πολύ αμφιβάλλω αν ο μπερλουσκονισμός στο Βόλο θα μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας μόνο και μόνο γιατί παύτηκε από το δημαρχιακό αξίωμα ο τοπικός εκπρόσωπός του. Η πόλη, ωστόσο, που μεγάλωσα, η πόλη μου, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μια μικρογραφία ενός φαινόμενου από το οποίο ταλαιπωρείται, για παράδειγμα, και η Γαλλία με το λεπενισμό: εκείνοι που υποτίθεται πως πολεμούν τη γελοιοποίηση της πολιτικής είναι εκείνοι που πρώτοι από όλους τη γελοιοποίησαν...

Με ποιό ηθικό ανάστημα μπορούν να χτυπήσουν τον Αχ. Μπέο οι αντιπολιτευόμενοί του, οι οποίοι από την ημέρα που βούτηξαν τα χέρια τους στο δημοτικό ταμείο δεν τα έβγαλαν ποτέ; Οι Φρ. Ολάντ και Ν. Σαρκοζί, οι οποίοι βύθισαν τη γαλλική κοινωνία στην ύφεση, πώς είναι δυνατό να σταθούν ως φάροι υπεράσπισης των μικρομεσαίων γάλλων; Εκείνοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα κατά τη μεταπολίτευση και την οδήγησαν στα μνημόνια με τί περίσσευμα θράσους κουνούν το δάχτυλο στη σημερινή κυβέρνηση που προσπαθεί να μαζέψει τα δικά τους ασυμμάζευτα;...