Οι αυτοαποκαλούμενοι μεταρρυθμιστές δεν σταματούν να κατηγορούν, με οποιαδήποτε αφορμή, τον Αλέξη Τσίπρα για διχαστικό λόγο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη μάχη κατά τής διαπλοκής. Είχαν φτάσει στο σημείο να αποκαλέσουν εθνικό διχασμό την καταφυγή στην πηγή τού πολιτεύματος, δηλαδή στον ελληνικό λαό, με το δημοψήφισμα όταν η πίεση των δανειστών για περισσότερο νεοφιλελευθερισμό είχε γίνει αφόρητη. Κι όμως, αυτοί που βαυκαλίζονται τους πρωτοποριακούς απολιτίκ πολιτικούς τού 21ου αιώνα δεν βρήκαν μια λέξη καταδίκης να εκστομίσουν για τις δηλώσεις Πάγκαλου, Γεωργιάδη, Ασημακοπούλου, οι οποίες θυμίζουν 1946, λίγο πριν την έναρξη του εμφυλίου πολέμου, κι όχι 2016...
Από μία άποψη δικαιολογώ Γεωργιάδη- Ασημακοπούλου (σε αντίθεση με τον ίδιο τον Θ. Πάγκαλο, σέβομαι την πορεία του στην Αριστερά, μολονότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα): είναι πολύ μεγάλη η στενοχώρια των απογόνων των δοσίλογων και των μαυραγοριτών, των νικητών τού εμφυλίου, των εμπνευστών τής Μακρονήσου, των φυλακίσεων για πολιτικούς λόγους, των εκτελεστικών αποσπασμάτων, των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, των βασιλικών και των χουντικών να βλέπουν σήμερα στην εξουσία τους απογόνους των ανταρτοσυμμοριτών, των εαμοβούλγαρων και των αναρχοκομμουνιστών. Ήταν κάτι με το οποίο πίστευαν ότι είχαν ξεμπερδέψει από το Δεκέμβρη του 1944, όταν οι τότε πάτρωνές τους Βρετανοί εκτελούσαν τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης για να μπορούν να κυβερνήσουν ανενόχλητα τα τσιράκια των ναζί...
Θέλω να νομίζω πως ο άθλιος Κούλης έχει άλλα ελαττώματα και σκελετούς στη ντουλάπα του κι όχι και σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στην Αριστερά, αν και οι δικές του δηλώσεις μαρτυρούν μάλλον το αντίθετο. Όπως κι αν έχει, όσο προσφέρει κομματικά αξιώματα και διατηρεί σε αυτά φασίστες όπως ο Αδ. Γεωργιάδης κι ο Μ. Βορίδης ή δεν λέει όχι στο άνοιγμα τής ΝΔ σε έκπτωτους κομματάρχες όπως ο Θ. Πάγκαλος τόσο το νέο που ευαγγελίζεται θα μοιάζει πιο παλιό κι από το παλιό...
Ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να απαντήσει εδώ και τώρα, αν θέλει να διατηρήσει έστω αυτό το ψευδεπίγραφο κύρος του το οποίο του έχει απονεμηθεί από την ελίτ κι όχι από τους πολίτες: θεωρεί αυτούς που μας κυβερνούν αναρχοκομμουνιστές που πρέπει να μπουν στη φυλακή, "όπως συμβαίνει με τους κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο", και παραλληλίζει τον πόλεμο της κυβέρνησης με τους καναλάρχες με τις διώξεις των Εβραίων από τους ναζί; Κάθε λεπτό παραπάνω σιωπής ισούται με συνενοχή κι αποδεικνύει όλο και περισσότερο ότι τα δύο άκρα που τέμνονται διαχρονικά είναι ο νεοφιλελευθερισμός με το νεοφασισμό, όσο κι αν αυτό δεν βολεύει τη ρητορική εκείνων που οδήγησαν τη χώρα στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση αναπτυγμένου κράτους μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον πόλεμο, δηλαδή, που τόσο πολύ θα ήθελαν αρκετοί ανάμεσά τους να είχε κερδίσει ο Αδ. Χίτλερ...
Από μία άποψη δικαιολογώ Γεωργιάδη- Ασημακοπούλου (σε αντίθεση με τον ίδιο τον Θ. Πάγκαλο, σέβομαι την πορεία του στην Αριστερά, μολονότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα): είναι πολύ μεγάλη η στενοχώρια των απογόνων των δοσίλογων και των μαυραγοριτών, των νικητών τού εμφυλίου, των εμπνευστών τής Μακρονήσου, των φυλακίσεων για πολιτικούς λόγους, των εκτελεστικών αποσπασμάτων, των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, των βασιλικών και των χουντικών να βλέπουν σήμερα στην εξουσία τους απογόνους των ανταρτοσυμμοριτών, των εαμοβούλγαρων και των αναρχοκομμουνιστών. Ήταν κάτι με το οποίο πίστευαν ότι είχαν ξεμπερδέψει από το Δεκέμβρη του 1944, όταν οι τότε πάτρωνές τους Βρετανοί εκτελούσαν τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης για να μπορούν να κυβερνήσουν ανενόχλητα τα τσιράκια των ναζί...
Θέλω να νομίζω πως ο άθλιος Κούλης έχει άλλα ελαττώματα και σκελετούς στη ντουλάπα του κι όχι και σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στην Αριστερά, αν και οι δικές του δηλώσεις μαρτυρούν μάλλον το αντίθετο. Όπως κι αν έχει, όσο προσφέρει κομματικά αξιώματα και διατηρεί σε αυτά φασίστες όπως ο Αδ. Γεωργιάδης κι ο Μ. Βορίδης ή δεν λέει όχι στο άνοιγμα τής ΝΔ σε έκπτωτους κομματάρχες όπως ο Θ. Πάγκαλος τόσο το νέο που ευαγγελίζεται θα μοιάζει πιο παλιό κι από το παλιό...
Ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να απαντήσει εδώ και τώρα, αν θέλει να διατηρήσει έστω αυτό το ψευδεπίγραφο κύρος του το οποίο του έχει απονεμηθεί από την ελίτ κι όχι από τους πολίτες: θεωρεί αυτούς που μας κυβερνούν αναρχοκομμουνιστές που πρέπει να μπουν στη φυλακή, "όπως συμβαίνει με τους κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο", και παραλληλίζει τον πόλεμο της κυβέρνησης με τους καναλάρχες με τις διώξεις των Εβραίων από τους ναζί; Κάθε λεπτό παραπάνω σιωπής ισούται με συνενοχή κι αποδεικνύει όλο και περισσότερο ότι τα δύο άκρα που τέμνονται διαχρονικά είναι ο νεοφιλελευθερισμός με το νεοφασισμό, όσο κι αν αυτό δεν βολεύει τη ρητορική εκείνων που οδήγησαν τη χώρα στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση αναπτυγμένου κράτους μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον πόλεμο, δηλαδή, που τόσο πολύ θα ήθελαν αρκετοί ανάμεσά τους να είχε κερδίσει ο Αδ. Χίτλερ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου