Τους Γιατζόγλου βαθιά καταλαβέ τους, δεν θα "πεθάνουν" μόνοι, τσάκισέ τους...

Οι ύμνοι τού Σ. Γιατζόγλου για τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα και οι εύκολες δικαιολογίες για τις "κακές στιγμές" τους, όπως η δολοφονία Φύσσα, δεν είναι καινοφανείς. Απλώς ειπώθηκαν από κάποιον γνωστότερο στο ευρύ κοινό από τους υπόλοιπους ψηφοφόρους τής Χρυσής Αυγής. Κατά τα άλλα, αν ρωτήσεις έναν μέσο οπαδό της πάνω κάτω τα ίδια θα σου πει: "μπορεί κάποτε να ήταν νεοναζί, αλλά τώρα είναι απλώς εθνίκια που αγαπούν την πατρίδα και δεν την θέλουν υποδουλωμένη στους ξένους και στην εθνομηδενιστική Αριστερά. Κι αν κάποια στιγμή πάνω στο πάθος τους ξυλοφορτώσουν, μαχαιρώσουν ή και σκοτώσουν κάποιο πακιστάνι ή έναν αναρχοάπλυτο, συγχωρούνται τα παιδιά γιατί πάνω από όλα οι ελληναράδες"...

Για να είμαι δίκαιος, μολονότι στη χώρα μας έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια τη μεγαλύτερη κρίση που έχει ζήσει αναπτυγμένο κράτος μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ακροδεξιά δεν συγκεντρώνει τα υψηλά ποσοστά που απολαμβάνει σε χώρες όπως η Αυστρία, η Γαλλία, ακόμα και η Γερμανία. Αν μη τι άλλο, η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν είναι πρόθυμη, όπως ο Σ. Γιατζόγλου, να δώσει συγχωροχάρτι στους θαυμαστές εκείνων που δολοφόνησαν, οδήγησαν σε λιμό και κατάκλεψαν τους προγόνους μας τα χρόνια τής κατοχής.

Ούτε διαθέτει μνήμη χρυσόψαρου ώστε να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει μια "σοβαρή Χρυσή Αυγή", όπως θα την ήθελαν ο Μπ. Παπαδημητρίου κι αρκετοί στη ΝΔ. Ναι μεν είναι τρίτη δύναμη στη χώρα κι όσο δεν ξεφεύγουμε από τη μέγγενη των μνημονίων πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος η μισαλλοδοξία να πάρει παραμάζωμα το λούμπεν προλεταριάτο, αλλά το άγος τής Ουγγαρίας, η οποία απόρριψε τη φιλοξενία όλων κι όλων 3.000 προσφύγων, εικάζω πως δεν θα το ζήσουμε στην Ελλάδα. Όσα Ωραιόκαστρα και Φιλιππιάδες κι αν προκύψουν στην πορεία...

Όλα αυτά, βεβαίως, δεν συνιστούν προσκλητήριο σε εφησυχασμό. Όπως λένε και οι στίχοι τού Φώντα Λάδη, "το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον". Φυσικά όσο μεγεθύνονται οι κοινωνικές ανισότητες αυτό μόνο εύκολο δεν θα είναι, οφείλουμε ωστόσο όλοι μας να παραμερίσουμε τις επιφανειακές ψυχολογικές προσεγγίσεις πως για όλα φταίει το οικογενειακό και κοινωνικό μας περιβάλλον και να αποδεχθούμε ότι υπάρχει κι αυτό που λέγεται ατομική ευθύνη. Αλίμονο αν το οποιοδήποτε παιδί μιας φτωχής οικογένειας αποδεχόταν τη "μοίρα" του και δεν προσπαθούσε να την αλλάξει. Με μια τέτοια λογική θα ζούσαμε ακόμα στις σπηλιές...

Προφανώς και δεν ξεκινά το μαραθώνιο της ζωής από την ίδια σειρά με τα πλουσιόπαιδα της Εκάλης, όμως δεν καταφέρνεις τίποτα και ποτέ αν οι δικαιολογίες προηγούνται των πράξεών σου. Γι' αυτό και ναι μεν μπορώ να κατανοήσω γιατί η Χρυσή Αυγή διαθέτει δύναμη σε φτωχογειτονιές, αλλά αδυνατώ να αθωώσω εκείνους που πέφτουν στην παγίδα της. Αποδίδω ευθύνη, και μεγάλη μάλιστα, στην Αριστερά που δεν μπόρεσε να τον εντάξει στο δυναμικό της, αλλά εκείνος που είτε χειροκροτεί αυτούς που σπάνε κεφάλια μεταναστών είτε τα σπάει ο ίδιος μόνο το δικό του κεφάλι πρέπει να κατηγορεί για την κατάντια του κι όχι την άτιμη την κοινωνία...