Αυτήν τη φορά το πιστόλι να 'ναι γεμισμένο Αλέξη...

"Είμαστε κατά τής λιτότητας, αλλά μειώστε αφορολόγητο και κόψτε συντάξεις". "Η Ελλάδα επιλέγει το μείγμα των μέτρων, αλλά πάρτε νέα φορομέτρα για πλεονάσματα εις το διηνεκές". "Η χώρα σας δεν είναι αποικία και οι κυβερνήσεις σας ασκούν την οικονομική πολιτική, αλλά ο Τσίπρας έπρεπε να μας ρωτήσει για τη 13η σύνταξη και την αναστολή τού ΦΠΑ στα νησιά". Το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι έχουν αποτύχει με τα ελληνικά προγράμματα από δόλο επιβολής τού νεοφιλελευθερισμού κι από άγνοια γύρω από την ελληνική πραγματικότητα. Δεν έχουν πέσει μέσα σε καμία πρόβλεψή τους για την ελληνική οικονομία, ωστόσο εξακολουθούν να πολιτεύονται σαν να είναι οι φωτεινοί παντογνώστες κι όλοι οι υπόλοιποι ηλίθιοι...

Η κοινωνική συνοχή βρίσκεται στο όριο της διάλυσης, αλλά επιμένουν να απαιτούν ένα δρόμο φτωχοποίησης που προαναγγέλλει τα χειρότερα. Ανεξαρτήτως αν τα αποδεχθεί η κυβέρνηση Τσίπρα ή όποια άλλη κυβέρνηση, τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% δεν θα "ζήσουν" για να δουν το 2028, όπως ονειρεύεται ο Β. Σόιμπλε. Πολύ πιθανόν να μην "δουν" ούτε το 2018, πάλι ανεξαρτήτως του πώς θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Κι αυτό γιατί οι εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, εφόσον δεν αλλάξουν οι προτεραιότητες του Βερολίνου, θα είναι ραγδαίες εντός τού 2017. Ενδεχομένως να είναι ακόμα κι αν η γερμανική νομενκλατούρα υποχωρήσει, αφού το κουτί τής Πανδώρας έχει ανοίξει κι από μέσα ήδη βγαίνουν δαίμονες διάλυσης...

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν διαθέτει τη λαϊκή νομιμοποίηση για να υπογράψει τέταρτο μνημόνιο, το οποίο θα δεσμεύει με νέα δημοσιονομικά μέτρα για μετά το 2018. Το ΔΝΤ έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως πρέπει να γίνουν σοβαρότερα βήματα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή πως το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Συνεχίζει, όμως, να προτείνει λύσεις τού τύπου "πονάει χέρι, κόβει χέρι"...

Η μείωση του αφορολόγητου, για παράδειγμα, στα 5.000 ευρώ αντί τής επιτάχυνσης της παροχής κινήτρων για τη χρήση πλαστικού χρήματος ή μια νέα οριζόντια μείωση συντάξεων κι όχι στοχευμένη σε εκείνους που έγιναν συνταξιούχοι από τα 45 με "χρυσές" εθελούσιες εξόδους δίχως να καταβάλουν ευρώ από την τσέπη τους για εισφορές απέχουν παρασάγγας από το να επιτευχθεί ο στόχος τής κοινωνικής δικαιοσύνης, ο οποίος άλλωστε δεν αποτελεί προτεραιότητα από την πλευρά των δανειστών. Το να βγαίνουν, εξάλλου, κάθε τρεις και λίγο "golden boys" αξιωματούχοι των θεσμών και η πολιτική ηγεσία τους και να υμνεί τις θυσίες των Ελλήνων την ίδια ώρα που τους επιβάλλει νέες θυσίες δεν διαφέρει από το σφάξε με αγά μου να αγιάσω...

Όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει πως "δεν θα ρωτήσουμε κανέναν για να δώσουμε σε όσους έχουν ανάγκη", πώς μπορεί να διαφωνήσει ο μέσος πολίτης; Το ερώτημα, ωστόσο, είναι τι γίνεται εφόσον ο συμβιβασμός ΔΝΤ- Γερμανίας είναι βασανιστικά ετεροβαρή εναντίον μας. Ένα είναι σίγουρο: δεν μπορεί να επαναληφθεί η κατάληξη της διαπραγμάτευσης του 2015 γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά ο πολυχρησιμοποιημένος αφορισμός τού Μαρξ για την Ιστορία που επαναλαμβάνεται ως φάρσα...

Η ευκταία λύση είναι να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση χωρίς η κυβέρνηση να παραβιάσει κάποιες από τις "κόκκινες γραμμές" της. Στην περίπτωση, όμως, που αυτό δεν επιτευχθεί το δημοψήφισμα και η υπογραφή μνημονίου θα ενθουσιάσει μόνο τους παρελθοντολάγνους κι όχι εκείνους που εκτιμούν πως δεν μπορείς να δίνεις τις ίδιες απαντήσεις όταν οι καταστάσεις έχουν αλλάξει. Με λίγα λόγια, ο Αλέξης Τσίπρας, εν όψει και των τετ α τετ διαβουλεύσεών του με τη Ανγκ. Μέρκελ τις προσεχείς ημέρες, οφείλει να δείχνει, αν δεν την αισθάνεται πράγματι, σιγουριά για το ότι θα φτάσει στη ρήξη αν οι "εταίροι" εμμείνουν σε αδιέξοδες πολιτικές. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχει επαναλάβει το λάθος τού περασμένου καλοκαιριού, όταν απειλούσε με άδειο "πιστόλι"...