Η Ελλάδα δεν είναι πλέον μόνη της απέναντι στα υπόλοιπα 18 κράτη- μέλη τής Ευρωζώνης κι έχουν ακολουθήσει γεγονότα, όπως το Brexit, και θα ακολουθήσουν άλλα, βλ. γαλλικές εκλογές, που αλλάζουν τα δεδομένα κι αυξάνουν την ανασφάλεια. Ο πρωθυπουργός τής Γαλλίας ήταν η τελευταία προσθήκη σε εκείνους που υπερασπίστηκαν τα κοινωνικά μέτρα που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως οι μόνοι που μένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους είναι εκείνοι που πολύ σύντομα θα υποχρεωθούν να λογοδοτήσουν στην Ιστορία για τις καταστροφικές επιλογές που έκαναν, καθώς και τα πειθήνια όργανά τους...
Υπάρχουν ακόμα συντάξεις που μπορούν να περικοπούν, υψηλή φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή. Αυτή είναι η μία όψη τής πραγματικότητας. Η άλλη θέλει ο μέσος όρος των συντάξεων στην Ελλάδα να είναι ο μισός σε σχέση με τη Γερμανία, ενώ η φορολόγηση να ξεπερνά το μέσο όρο τής Ε.Ε. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως είναι απαραίτητες παρεμβάσεις και στο συνταξιοδοτικό και στο φορολογικό, όχι όμως τέτοιες που να επιβαρύνουν όσους έχουν ήδη επιβαρυνθεί πολύ από την κρίση. Η εφαρμογή, για παράδειγμα, των κινήτρων για το πλαστικό χρήμα θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα...
Γιατί, επομένως, να μειωθεί το αφορολόγητο στις 5.000 ευρώ, όπως διακαώς επιθυμούν ο Π. Τόμσεν και το παρεάκι του; Γιατί, επίσης, να κοπούν οριζοντίως συντάξεις όταν έτσι κι αλλιώς έχουν ψηφιστεί περικοπές για όλους μέχρι και το 2019 κι όταν οι νέες θα μπορούσαν να αφορούν μόνο "ρετιρέ" που δεν κατέβαλλαν από την τσέπη τους εισφορές ή που, τέλος πάντων, θα μπορέσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς και με λιγότερα χρήματα;...
Στις απαιτήσεις Σόιμπλε δεν υπάρχει άλλη λογική από την ψηφοθηρία- ακόμα παραμυθιάζει τους Γερμανούς πως δώρισαν δισεκατομμύρια στην Ελλάδα και δεν την δάνεισαν με επωφελέστατους για τους ίδιους όρους. Αν ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας θέλει για πρώτη φορά να είναι ειλικρινής κι όχι υποκριτής οφείλει να απολογηθεί στο γερμανικό λαό γιατί τα υπερκέρδη που αποκόμισε άμεσα κι έμμεσα η χώρα του από τη χώρα μας δεν αναδιανεμήθηκαν με κοινωνική δικαιοσύνη παρά τα καρπώθηκε η γερμανική ολιγαρχία, την ίδια ώρα που οι Γερμανοί εργαζόμενοι δεν είδαν τα εισοδήματά τους να αυξάνονται. Όπως, βεβαίως, και θα πρέπει να απολογηθεί για τα υπερβολικά γερμανικά πλεονάσματα, τα οποία αντίκεινται στο Σύμφωνο Σταθερότητας που τόσο αρέσκεται ο ίδιος να επικαλείται όταν είναι να επιβάλλει λιτότητα στον ευρωπαϊκό νότο...
Την ψηφοθηρία Σόιμπλε και την ιδεοληψία τού ΔΝΤ υποστηρίζει ασμένως ο άθλιος Κούλης κι ας έρχονται σε κραυγαλέα αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα στην Ελλάδα, στη Γερμανία κι οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη και στον πλανήτη. Κι ακριβώς γι' αυτή του τη στάση δεν πρόκειται να γίνει πρωθυπουργός. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι έπαιξε μπάλα κόντρα στην εθνική ομάδα αστέγων. Στην ουσία παίζει μπάλα με την ομάδα που δημιουργεί άστεγους. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα "ξαφνικά" σίγησαν και οι μέχρι προσφάτως γενναιόδωρες μαζί του δημοσκοπήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου