Ακόμα και οι γνήσιοι φιλελεύθεροι φρίττουν με το είδος τής σκοταδιστικής, παλαιολιθικής αντιπολίτευσης που έχει επιλέξει η ΝΔ τού άθλιου Κούλη. Κατανοώ ότι διανύουμε τις ήσυχες ημέρες τού Αυγούστου, δεν είναι δυνατό ωστόσο το 2017 η αξιωματική αντιπολίτευση και τα φίλιά της ΜΜΕ να έχουν επικεντρώσει την κριτική τους στο πώς δεν υπηρέτησε την θητεία του το 1970 ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου. Λες και, πέρα από όλα τα άλλα, είναι ο μοναδικός Έλληνας που προσπάθησε είτε να μην υπηρετήσει είτε να υπηρετήσει "κάπου καλά"...
Υπερτονίζουν πως χρησιμοποίησε χουντικό νόμο για να απαλλαγεί, σαν να ήταν προτιμότερο να μην τον αξιοποιούσε και να υπηρετούσε στο στρατό την εποχή που τη χώρα κυβερνούσαν συνταγματάρχες. Λυπάμαι που επαναλαμβάνω τέτοια επιχειρήματα από άμμο, αλλά προσπαθώ κι εγώ να καταλάβω τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την αγάπη για την πατρίδα, την οποία στην Πειραιώς μετρούν προφανώς με τις ώρες σκοπιάς που έχει κάνει ο καθένας μας στην θητεία του...
Είναι πολύ κρίμα που ένας σχετικώς νέος άνθρωπος όπως ο Κ. Μητσοτάκης επιλέγει να απευθυνθεί στα πιο φοβικά, συντηρητικά, μισαλλόδοξα κι αντικομμουνιστικά ένστικτα της εκλογικής του πελατείας προκειμένου να αποκομίσει οφέλη. Ενδεχομένως να εκτιμά κι εκείνος, όπως στο Μαξίμου, πως η οικονομία έχει μπει σε μια τροχιά ανάπτυξης από την οποία δεν μπορεί να λοξοδρομήσει αυτήν τη φορά κι επομένως αναγκάζεται να επιλέγει θέματα από τη Βενεζουέλα ως τους σημαιοφόρους, που πέρα από μια κουτσομπολίστικη διάθεση δεν απασχολούν την καθημερινότητα πολιτών που παλεύουν να σταθούν όρθιοι στη σοβαρότερη μεταπολεμική κρίση που διήλθε ευρωπαϊκή χώρα. Αν αυτό είναι, ωστόσο, το μεταρρυθμιστικό που κομίζει ο άθλιος Κούλης δυσκολεύομαι να το διακρίνω από το αναχρονιστικό κι από την καταφυγή σε μια δημόσια ρητορική που παραπέμπει στην Ελλάδα των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων...
Ο πρόεδρος της ΝΔ γνωρίζει ότι στο οικονομικό πεδίο οι θεσμοί εξακολουθούν να κρατούν και να βαρούν τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Ο ίδιος δεν έχει καμιά διάθεση να επαναστατήσει, όπως έκανε η νυν κυβέρνηση το 2015, αφού άλλωστε οι αποτυχημένες θεραπείες των δανειστών ταυτίζονται με τις δικές του νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες Λογικό είναι, συνεπώς, να επικεντρώνεται σε μια κοινωνική ατζέντα που τον διαχωρίζει από το ΣΥΡΙΖΑ, αν και συμβαδίζει με την αντίστοιχη των ΑΝΕΛ...
Ενδεχομένως ούτε και το τελευταίο να είναι τυχαίο, αφού ο Π. Καμμένος θα επιχειρήσει να έχει ρόλο και στην επόμενη ημέρα κι ο άθλιος Κούλης είναι ικανός να συμμαχήσει όχι μόνο με τους ψεκασμένους, αλλά και με τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα για να γίνει πρωθυπουργός. Γιατί όχι, επομένως, με τον πρώην νεοδημοκράτη, ο οποίος εξάλλου θεωρεί πνευματικό του πατέρα τον πατέρα τού νυν αρχηγού τής ΝΔ;...
Υπερτονίζουν πως χρησιμοποίησε χουντικό νόμο για να απαλλαγεί, σαν να ήταν προτιμότερο να μην τον αξιοποιούσε και να υπηρετούσε στο στρατό την εποχή που τη χώρα κυβερνούσαν συνταγματάρχες. Λυπάμαι που επαναλαμβάνω τέτοια επιχειρήματα από άμμο, αλλά προσπαθώ κι εγώ να καταλάβω τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την αγάπη για την πατρίδα, την οποία στην Πειραιώς μετρούν προφανώς με τις ώρες σκοπιάς που έχει κάνει ο καθένας μας στην θητεία του...
Είναι πολύ κρίμα που ένας σχετικώς νέος άνθρωπος όπως ο Κ. Μητσοτάκης επιλέγει να απευθυνθεί στα πιο φοβικά, συντηρητικά, μισαλλόδοξα κι αντικομμουνιστικά ένστικτα της εκλογικής του πελατείας προκειμένου να αποκομίσει οφέλη. Ενδεχομένως να εκτιμά κι εκείνος, όπως στο Μαξίμου, πως η οικονομία έχει μπει σε μια τροχιά ανάπτυξης από την οποία δεν μπορεί να λοξοδρομήσει αυτήν τη φορά κι επομένως αναγκάζεται να επιλέγει θέματα από τη Βενεζουέλα ως τους σημαιοφόρους, που πέρα από μια κουτσομπολίστικη διάθεση δεν απασχολούν την καθημερινότητα πολιτών που παλεύουν να σταθούν όρθιοι στη σοβαρότερη μεταπολεμική κρίση που διήλθε ευρωπαϊκή χώρα. Αν αυτό είναι, ωστόσο, το μεταρρυθμιστικό που κομίζει ο άθλιος Κούλης δυσκολεύομαι να το διακρίνω από το αναχρονιστικό κι από την καταφυγή σε μια δημόσια ρητορική που παραπέμπει στην Ελλάδα των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων...
Ο πρόεδρος της ΝΔ γνωρίζει ότι στο οικονομικό πεδίο οι θεσμοί εξακολουθούν να κρατούν και να βαρούν τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Ο ίδιος δεν έχει καμιά διάθεση να επαναστατήσει, όπως έκανε η νυν κυβέρνηση το 2015, αφού άλλωστε οι αποτυχημένες θεραπείες των δανειστών ταυτίζονται με τις δικές του νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες Λογικό είναι, συνεπώς, να επικεντρώνεται σε μια κοινωνική ατζέντα που τον διαχωρίζει από το ΣΥΡΙΖΑ, αν και συμβαδίζει με την αντίστοιχη των ΑΝΕΛ...
Ενδεχομένως ούτε και το τελευταίο να είναι τυχαίο, αφού ο Π. Καμμένος θα επιχειρήσει να έχει ρόλο και στην επόμενη ημέρα κι ο άθλιος Κούλης είναι ικανός να συμμαχήσει όχι μόνο με τους ψεκασμένους, αλλά και με τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα για να γίνει πρωθυπουργός. Γιατί όχι, επομένως, με τον πρώην νεοδημοκράτη, ο οποίος εξάλλου θεωρεί πνευματικό του πατέρα τον πατέρα τού νυν αρχηγού τής ΝΔ;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου