Η Ευρώπη κατηγορεί τους φυσικούς γονείς για την ανατροφή των υιοθετημένων παιδιών της...

Δεν έχουμε προλάβει να θάψουμε τους νεκρούς τής Βαρκελώνης και ήδη διάφοροι σοβαροφανείς δημοσιολογούντες πρόλαβαν να πετάξουν το φασιστικό τους δηλητήριο για τους μουσουλμάνους, τους οποίους εξομοιώνουν βεβαίως στο σύνολό τους με την τρομοκρατία- μολονότι, για παράδειγμα, χριστιανοί ήταν εκείνοι που αιματοκύλησαν τη Σάρλοτσβιλ πριν λίγες ημέρες- και κατακεραυνώνουν τους "προοδευτικούληδες" που τους καλωσορίζουν ως πρόσφυγες ή μετανάστες στην Ευρώπη. Λες και η πολιτισμένη αντίδραση είναι να χτίζουμε τείχη, να τοποθετούμε νάρκες στα σύνορα ή να τους πυροβολούμε γιατί θέλησαν να ξεφύγουν από καταστροφές στις πατρίδες τους για τις οποίες στη Δύση αναλογεί τεράστιο μερίδιο ευθύνης...

Όσο στις αναλύσεις μας περισσεύει η γενίκευση δεν πρόκειται να φτάσουμε ποτέ στην ουσία τού προβλήματος. Αντιμετωπίζοντας, για παράδειγμα, τις θρησκείες σαν να ήταν ένα κλασικό ντέρμπι Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού στην ουσία ρίχνουμε νερό στο μύλο τής μισαλλοδοξίας. Τι κι αν δεν είμαστε οι ίδιοι που παίρνουμε ένα φορτηγάκι για να το ρίξουμε σε λιγότερο ή περισσότερο πλέον μετά από τόσα τρομοκρατικά χτυπήματα υποψιασμένους περαστικούς; Υποθάλπουμε τους οδηγούς και τους συνεργούς τους με το να αναζητούμε είτε δικαιολογίες για να τους συγχωρούμε είτε αναθέματα για να τους δαιμονοποιούμε. Τι κι αν οι περισσότεροι, για παράδειγμα, από τους τρομοκράτες έχουν μεγαλώσει στην "πολιτισμένη" Δύση; Η έμφαση δίνεται στην καταγωγή λες κι εκείνος που έχει "υιοθετήσει" είναι απλός παρατηρητής επειδή έτυχε να μην είναι ο "γονέας"...

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης Κάλχας για να προφητεύσει πως τη Βαρκελώνη θα ακολουθήσουν κι άλλες τρομοκρατικές ενέργειες όπως αυτές, άλλωστε, που προηγήθηκαν. Κι αν τη μεγαλύτερη ευθύνη έχουν,φυσικά, οι δράστες στο πεδίο, αρνιόμαστε ακόμα να αντιληφθούμε στην Ευρώπη μια πραγματικότητα που δείχνει να μας ξεπερνά: την ώρα που στο οικονομικό πεδίο ο νεοφιλελευθερισμός τής ασυδοσίας των αγορών, της άγριας λιτότητας και του εργασιακού μεσαίωνα έχει καταστεί κανόνας, στο μεταναστευτικό- προσφυγικό εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε την ήπειρό μας σαν να βρισκόμαστε στο 19ο αιώνα όταν οι μόνοι "μαύροι" που επιτρέπονταν ήταν εκείνοι που έφερναν ως δούλους οι αποικιοκράτες με τα καράβια τους...

Δεν είναι δυνατό στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο να βγάζουν φλύκταινες για κάθε εθνικό νόμο που θέτει εμπόδια στην ελεύθερη διακίνηση, για παράδειγμα, της μουστάρδας, αλλά να χτίζονται κυριολεκτικώς τείχη που να αποκλείουν σε ανθρώπους να τα διαβούν. Όσο χρησιμοποιούμε δύο μέτρα και δύο σταθμά για ανθρώπους κι εμπορεύματα τόσο περισσότερο στρώνουμε το έδαφος για τις "Βαρκελώνες" του μέλλοντός μας...