Αν είσαι η Λάσκαρη σε λένε αντισυμβατική, αν είσαι η κυρά Σούλα...

Αν ένας άσημος άνδρας πάει μια ημέρα στην εργασία του φορώντας φούστα, στην καλύτερη περίπτωση θα τον αποκαλέσουν "κραγμένη". Αν πάλι το ίδιο κάνει ένας διάσημος άνδρας, αυτομάτως θεωρείται αντισυμβατικός και τολμηρός. Αυτό που θέλω να πω είναι πολύ απλό: το να είσαι κάποιος μέσα στο πλήθος σε υποχρεώνει τρόπον τινά να ακολουθείς τις νόρμες τής κοινωνίας, ενώ όταν ξεχωρίσεις από αυτό για χίλιους δυο λόγους, δικαιολογημένους ή αδικαιολόγητους, μπορείς να πράττεις τα πάντα και να θεωρείσαι και μάγκας...

Για τους μόνιμους αγιογράφους νεκρών η Ζωή Λάσκαρη ήταν μια αντισυμβατική γυναίκα, η οποία έζησε τη ζωή της όπως γούσταρε. Και πολύ καλά έκανε, θα συμπληρώσω. Μόνο που αν την ίδια ζωή ακολουθούσε και η κυρά Σούλα της γειτονιάς οι ίδιοι υμνογράφοι, αν υποθέσουμε πως θα καταδεχόντουσαν να ασχοληθούν μαζί της, θα τη "στόλιζαν" με διόλου κολακευτικά επίθετα για το ήθος της. Ανήθικο συμπέρασμα: όποιος θέλει να κάνει τη ζωή του και να επαινείται γι' αυτό πρέπει πρωτίστως να γίνει διάσημος ή, έστω, να διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα. Σε διαφορετική περίπτωση ας ετοιμαστεί να αποκρούσει κάθε μικροαστικό οχετό...

Φυσικά δεν είναι εύκολο να είσαι μια χειραφετημένη γυναίκα ακόμα και σήμερα, έστω κι αν είσαι πλούσια κι επώνυμη, πολλώ δε μάλλον παρελθούσες δεκαετίες κατά τις οποίες μάγευε τα πλήθη η Ζωή Λάσκαρη. Ακόμα, άλλωστε, και στις διασημότητες μπορούμε να συγχωρούμε πολλά, αλλά όχι τα πάντα. Όπως κι αν έχει, πάντως, είναι υποχρέωση κάθε γυναίκας να διεκδικεί αυτό που θεωρεί ό,τι της αξίζει, δίχως να αφήνεται στην ευκολία πως "this is a man's world" και τι να κάνουμε τώρα. Δεν πρόκειται, ωστόσο, να το καταφέρει αν προδίδει τη φύση της υιοθετώντας αποκαλούμενα ανδρικά χαρακτηριστικά προκειμένου να επιβιώσει. Η φύση όλα εν σοφία τα εποίησε και για κάποιο λόγο. Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου, ας φροντίζει να αξιοποιεί στο έπακρο τα δώρα που του δόθηκαν κι όλα τα υπόλοιπα έχει τον τρόπο της η ζωή να τα φέρνει σε πέρας...