Ο Τραμπ παίζει το παιχνίδι "με πόσους τρόπους μπορώ να καταστρέψω τον πλανήτη"...

Οι σπουδαίοι καλλιτέχνες διαθέτουν το χάρισμα μέσα από το έργο τους όχι μόνο να εξηγούν την εποχή τους, αλλά κι αυτές που προηγήθηκαν κι εκείνες που θα έρθουν. Σε αυτούς ανήκει κι ο Στάνλεϊ Κούμπρικ με τα κινηματογραφικά αριστουργήματα που άφησε στο πέρασμά του, ανάμεσα σε άλλα και το "SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα". Πριν από σχεδόν 60 χρόνια ένας δυο παράφρονες έφερναν στο πανί τον πυρηνικό όλεθρο μιας ανθρωπότητας που ζούσε με τον τρόμο τής "βόμβας". Σήμερα ο κόσμος μας απειλείται εκ νέου από δύο ημιπαράφρονες, τον Ντ. Τραμπ και τον Κιμ Γιονγκ Ουν, οι οποίοι από ατύχημα οφειλόμενο στη ανάπηρη διάνοιά τους μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή που ουκ ολίγες φορές αποφεύχθηκε στο παρά πέντε στα χρόνια τού Ψυχρού Πολέμου...

Κι αν ο πρόεδρος της Βόρειας Κορέας απειλεί "μόνο" να πατήσει ένα κουμπί και να μας τινάξει όλους στον αέρα, ο Αμερικανός ομόλογός του δείχνει να έχει βάλει στοίχημα με πόσους τρόπους είναι σε θέση να διακινδυνεύσει τη βιωσιμότητα του πλανήτη στα τέσσερα χρόνια- δεν τον βλέπω για παραπάνω κι αυτά αν προλάβει να μην αποπεμφθεί- κατά τα οποία θα βρίσκεται στο Λευκό Οίκο. Κι αν ο πυρηνικός πόλεμος είναι σαφώς πιο "σέξι" ως θέμα αυτό δεν σημαίνει πως η κλιματική αλλαγή, την οποία ο Ντ. Τραμπ δεν αναγνωρίζει καν ως πρόβλημα, είναι λιγότερο σημαντική. Ο Αμερικανός πρόεδρος, πάντως, αποτελεί "απλώς" μια πιο καρτουνίστικη εκδοχή ενός μέσου πολιτικού οπουδήποτε στον κόσμο, το όραμα του οποίου φτάνει έως την επανεκλογή του και σπανίως πιο πέρα...

Ο Ντ. Τραμπ, εξάλλου, θα όφειλε να έχει στο νου του τον Αλέξη Σαμαρά του 2015 όταν εκτοξεύει απειλές που πολύ δύσκολα ακόμα κι εκείνος θα μπορέσει να φέρει σε πέρας. Αν, για παράδειγμα, η Βόρεια Κορέα εκτοξεύσει πυραύλους στο Γκουάμ και οι ΗΠΑ δεν αντιδράσουν με "φωτιά κι οργή" όπως έχει απειλήσει ο πρόεδρός τους τότε θα τρωθεί ακόμα περισσότερο ή ήδη τρωθείσα αξιοπιστία τους ως ηγεμονεύουσα δύναμη. Φυσικά ένα ακόμα χτύπημα στο αμερικανικό γόητρο δεν θα το επωφεληθεί η μικρή Βόρεια Κορέα, αλλά άλλοι υποψήφιοι χαλίφηδες στην θέση τού χαλίφη, με προεξάρχουσα την Κίνα. Ίσως γι' αυτό, άλλωστε, κι ο "Κόκκινος Δράκος" να τηρεί σιγή ιχθύος στη σοβούσα κρίση. Μόνο που τι νόημα θα έχει για τον οποιονδήποτε να εξουσιάζει ύστερα από έναν πυρηνικό πόλεμο παγκοσμίων διαστάσεων; Ωστόσο φαίνεται πως έχει για κάποιους με προσωπική κι εθνική ματαιοδοξία έως τα ουράνια...