Δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου από την κατηγορία που εκτοξεύω για τους άλλους: έχω μπει κι εγώ πολλές φορές στον πειρασμό κι έχω υποκύψει σε αυτόν να κριτικάρω ή να σαρκάσω κάποιο φυσικό ή πνευματικό ελάττωμα κάποιου προκειμένου να υποτιμήσω ακόμα περισσότερο την επιχειρηματολογία του...
Είναι, όπως και να το κάνουμε, ευκολία να κατακρίνεις, για παράδειγμα, τον Θ. Πάγκαλο για το "μαζί τα φάγαμε" σχολιάζοντας τα κιλά του. Κι ας μην είναι αυτά που τον κάνουν αντιπαθή, αλλά η πολιτική του διαδρομή που σε αρκετά σημεία της ταυτίστηκε με τα άκρα...
Αφορμή γι' αυτήν τη δημόσια αυτοκριτική είναι οι ειρωνικές τοποθετήσεις- εξυπνακισμοί που εκτοξεύτηκαν πάλι από εκπροσώπους τού ακραίου κέντρου με βεβαρημένο παρελθόν- βλ. Ανδρ. Λοβέρδος κι οροθετικές ή Θ. Τζήμερος γενικώς- σε βάρος τού Π. Κουρουμπλή κι αφορούν το πρόβλημα όρασης που αντιμετωπίζει. Ο υπουργός Ναυτιλίας δεν αποτελεί το αγαπημένο μου είδος πολιτικού, αφού είναι περισσότερο κομματάρχης τού παλιού καιρού παρά κάποιος με όραμα και ικανότητες για να το υλοποιήσει...
Ακόμα, ωστόσο, κι αν υποθέσουμε πως έχει σοβαρές ευθύνες για την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό- δεν υπάρχει την παρούσα στιγμή η απαραίτητη ψυχραιμία για να αποδοθούν αυτές, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο- από πού κι ως πού η τυφλότητά του πρέπει να μπει στο παιχνίδι τής πολιτικής αντιπαράθεσης; Οι αντίπαλοί του δεν καταλαβαίνουν έστω, αφού δεν διαθέτουν τον απαραίτητο πολιτισμό, πως τον κάνουν πιο συμπαθή στους ψηφοφόρους με τις εμετικές τους δηλώσεις, τις οποίες θα καμάρωνε ο Χίτλερ αν ζούσε ανάμεσά μας;...
Το κυβερνητικό αφήγημα μέχρι και σήμερα στηρίζεται στην ευημερία των αριθμών. Σε αυτούς καταφεύγει προκειμένου να θεμελιώσει το δικό του "success story" το Μαξίμου. Μόνο που αν συνεχιστεί η υποεκτέλεση του προϋπολογισμού και δεν πιάσουμε το στόχο στο πρωτογενές πλεόνασμα τότε όχι μόνο νέα μέτρα βρίσκονται προ των πυλών, αλλά και η εκπνοή τού βίου αυτής της κυβέρνησης...
Θα είναι πολύ δύσκολο ακόμα και για τον μάγο των τακτικισμών Αλέξη Σαμαρά να πείσει τον ελληνικό λαό ότι τα μαρτύριά του τελειώνουν το καλοκαίρι τού 2018 και με νέο γύρο λιτότητας ψηφισμένο από τον ίδιο. Γι' αυτό και είναι ακόμα θλιβερότερο ότι εκείνοι που πρόκειται να τον διαδεχθούν στην εξουσία είναι οι ίδιοι που προηγήθηκαν, με τα ίδια ακριβώς ρατσιστικά μυαλά και διεφθαρμένες συνειδήσεις...
Είναι, όπως και να το κάνουμε, ευκολία να κατακρίνεις, για παράδειγμα, τον Θ. Πάγκαλο για το "μαζί τα φάγαμε" σχολιάζοντας τα κιλά του. Κι ας μην είναι αυτά που τον κάνουν αντιπαθή, αλλά η πολιτική του διαδρομή που σε αρκετά σημεία της ταυτίστηκε με τα άκρα...
Αφορμή γι' αυτήν τη δημόσια αυτοκριτική είναι οι ειρωνικές τοποθετήσεις- εξυπνακισμοί που εκτοξεύτηκαν πάλι από εκπροσώπους τού ακραίου κέντρου με βεβαρημένο παρελθόν- βλ. Ανδρ. Λοβέρδος κι οροθετικές ή Θ. Τζήμερος γενικώς- σε βάρος τού Π. Κουρουμπλή κι αφορούν το πρόβλημα όρασης που αντιμετωπίζει. Ο υπουργός Ναυτιλίας δεν αποτελεί το αγαπημένο μου είδος πολιτικού, αφού είναι περισσότερο κομματάρχης τού παλιού καιρού παρά κάποιος με όραμα και ικανότητες για να το υλοποιήσει...
Ακόμα, ωστόσο, κι αν υποθέσουμε πως έχει σοβαρές ευθύνες για την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό- δεν υπάρχει την παρούσα στιγμή η απαραίτητη ψυχραιμία για να αποδοθούν αυτές, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο- από πού κι ως πού η τυφλότητά του πρέπει να μπει στο παιχνίδι τής πολιτικής αντιπαράθεσης; Οι αντίπαλοί του δεν καταλαβαίνουν έστω, αφού δεν διαθέτουν τον απαραίτητο πολιτισμό, πως τον κάνουν πιο συμπαθή στους ψηφοφόρους με τις εμετικές τους δηλώσεις, τις οποίες θα καμάρωνε ο Χίτλερ αν ζούσε ανάμεσά μας;...
Το κυβερνητικό αφήγημα μέχρι και σήμερα στηρίζεται στην ευημερία των αριθμών. Σε αυτούς καταφεύγει προκειμένου να θεμελιώσει το δικό του "success story" το Μαξίμου. Μόνο που αν συνεχιστεί η υποεκτέλεση του προϋπολογισμού και δεν πιάσουμε το στόχο στο πρωτογενές πλεόνασμα τότε όχι μόνο νέα μέτρα βρίσκονται προ των πυλών, αλλά και η εκπνοή τού βίου αυτής της κυβέρνησης...
Θα είναι πολύ δύσκολο ακόμα και για τον μάγο των τακτικισμών Αλέξη Σαμαρά να πείσει τον ελληνικό λαό ότι τα μαρτύριά του τελειώνουν το καλοκαίρι τού 2018 και με νέο γύρο λιτότητας ψηφισμένο από τον ίδιο. Γι' αυτό και είναι ακόμα θλιβερότερο ότι εκείνοι που πρόκειται να τον διαδεχθούν στην εξουσία είναι οι ίδιοι που προηγήθηκαν, με τα ίδια ακριβώς ρατσιστικά μυαλά και διεφθαρμένες συνειδήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου