Και γιατί δεν θέλω να μένουν αναπάντητα ερωτήματα να απαντήσω στον Αλέξη πως ναι, ο Ανδρέας ήταν ψεύτης, μόνο που ο σημερινός πρωθυπουργός διαθέτει πολλά από τα ελαττώματα του μακαρίτη, αλλά ελάχιστα από τα προτερήματά του. Γι' αυτό και θα ήταν προτιμότερο να μην επιδιώκει τη σύγκριση με μεγαθήρια αν επιθυμεί η υστεροφημία του να απασχολήσει περισσότερους από όσους θα ασχολούνται στο μέλλον με το στενό πυρήνα τής πολιτικής και μόνο...
Τον Ιούνιο του 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάρρεε τόσο σε πολιτικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο: η οκταετία τής "Αλλαγής" ολοκληρωνόταν με το όνομα του εμβληματικού εκφραστή της να εμπλέκεται σε οικονομικά κι ερωτικά σκάνδαλα και τον ίδιο να αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ακόμα και τότε, ωστόσο, τον ψήφισε σχεδόν το 40% όσων πήγαν στις κάλπες, όχι απαραιτήτως γιατί πίστευε στην αθωότητά του αλλά γιατί στις "bigger than life" προσωπικότητες είμαστε στην κριτική μας πολύ πιο ελαστικοί από ό,τι στις μετριότητες...
Φανταστείτε, για παράδειγμα, να κατέβαινε υποψήφιος το 2004 ο αρχιερέας τής διαπλοκής- ούτε καν αυτό τόλμησε το ανθρωπάκι- με την κοινή γνώμη να γνώριζε τα σκάνδαλα του Άκ. Τσοχατζόπουλου και των στενών του συνεργατών, τον Κ. Σημίτη να έχει χωρίσει την επί δεκαετίες συμβία του για μια πληθωρική αεροσυνοδό και τον ίδιο να είναι βιολογικώς ημιθανής. Ούτε ο Θ. Τσουκάτος θα τον ψήφιζε...
Στον Αντώνη Τσίπρα δόθηκε η ιστορική ευκαιρία να υψωθεί πάνω από τις δυνατότητές του, να εκμεταλλευτεί τον αέρα στα πανιά του που του έδωσε η ιστορική συγκυρία και να μείνει στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως ο διασώστης του. Τη σπατάλησε, ωστόσο, πολύ γρηγορότερα από όσο θα έπρεπε, συνθηκολόγησε πολύ πιο άτσαλα από όσο θα συνθηκολογούσε ποτέ ο Ανδρέας Παπανδρέου και δίνει το δικαίωμα στο ακροδεξιό, νεοφιλελεύθερο μόρφωμα της ΝΔ και στο ακραίο κέντρο να παριστάνουν τους δικαιωμένους λωποδύτες. Όπως κι αν έχει, ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε λιγότερα από όσα μπορούσε ενώ ο Αλέξης Σαμαράς τόσος ήταν τόσα έκανε, μαζί βεβαίως με όλους τους υπόλοιπους μνηστήρες τής σοσιαλδημοκρατίας που γοητεύονται από τη διαιώνιση των κοινωνικών αδικιών περισσότερο από όσο θα τολμούσαν να ομολογήσουν ποτέ στο πόπολο...
1 σχόλιο:
ΑΥΤΑ ΘΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΡΧΙΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ !!!
Με την υπογραφή τού τρίτου μνημονίου έληξε και η ηρωική περίοδος της διακυβέρνησης της Αριστεράς, αυτή που προφανώς γέννησε τις πιο πολλές προσδοκίες αλλά κι εκείνη που δεν μπόρεσε να υλοποιήσει την ουτοπία. Ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, δεν παράδωσε τα όπλα στον ταξικό αντίπαλο, σε μια μεταμοντέρνα Βάρκιζα. Οι ηθικολόγοι τής εξέδρας, εκείνοι που απέχουν από τις δοκιμασίες και προτιμούν να κρίνουν τις ζωές των άλλων από απόσταση ασφαλείας, θα ήθελαν τον πρωθυπουργό να αρνείται την εκβιαστική πρόταση της Γερμανίας τον περασμένο Ιούλιο και να επιστρέφει στην Ελλάδα επευφημούμενος από τα πλήθη κι ας γνώριζε ότι λίγες ώρες αργότερα αυτό θα σήμαινε την απόλυτη κατέρρευση της ελληνικής οικονομίας...
Η κυβέρνηση, για όποιον δεν το έχει αντιληφθεί, έχει κηρύξει έναν ταξικό πόλεμο με στόχο τα επώδυνα μέτρα να πλήξουν περισσότερο αυτούς που κατά βάση πέρασαν την κρίση αβρόχοις ποσί, όπως είναι οι αγρότες που για πρώτη φορά θα φορολογηθούν όπως οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί κι όχι ως τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας που συνήθιζαν να ζουν από τα έτοιμα κι αφορολόγητα. Φυσικά υπάρχουν παθογένειες στο ασφαλιστικό οι οποίες θίγουν και τους μικρομεσαίους κι αυτές είναι πιθανό να διορθωθούν μέσα στις επόμενες ημέρες. Από την άλλη, ωστόσο, υπάρχει μια αντιπολίτευση την οποία εκφράζει περίφημα η ρήση τού Β. Κικίλια σε πρωινή εκπομπή πως είναι νόμος τής φύσης οι πλούσιοι να βοηθιούνται να γίνονται πλουσιότεροι γιατί αν πάνε χρήματα στους φτωχούς αυτοί θα τα αξιοποιήσουν για ραχάτι...
Δημοσίευση σχολίου