Το ακραίο κέντρο ονειρεύεται τη χώρα μου χρυσή μπανανία...

Περισσεύει η υποκρισία από όλες τις πλευρές για τις Σκουριές. Από τη μια η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει- υπό την πίεση, είναι αλήθεια, κι εκτρωματικών δικαστικών αποφάσεων- με την Eldorado για τους περιβαλλοντικούς όρους, συζητώντας πλέον δευτερεύοντα ζητήματα. Κι ας έχει καταστραφεί ένα ολόκληρο δάσος κι ας κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων...

Από την άλλη, η αντιπολίτευση κλαίει κι οδύρεται για τις χαμένες θέσεις εργασίας όταν αυτές από τον τουρισμό, από τη γεωργία κι από την κτηνοτροφία που χάνονται στην περιοχή εξαιτίας τής οικολογικής καταστροφής είναι απείρως περισσότερες. Κι όλα αυτά για μια "επένδυση" με διάρκεια ζωής 25 χρόνων...

Το μέγα ζητούμενο είναι τι είδους επενδύσεις θέλουμε στην Ελλάδα γιατί το "επενδύσεις να 'ναι κι ό,τι να 'ναι" αποτελεί φιλοδοξία μπανανίας κι όχι ευρωπαϊκής χώρας ενταγμένης στους δυτικούς θεσμούς εδώ και δεκαετίες. Οι προβληματισμοί γύρω από τις Σκουριές πρέπει να μας απασχολούν κι όταν συζητάμε για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, αφού τίποτα δεν κερδίζεται δίχως ένα αντίτιμο...

Μολονότι και στα χρόνια τής κρίσης τα έσοδα από τον τουρισμό κράτησαν όρθια τη χώρα δεν είμαι από εκείνους που ονειρεύονται το μέλλον μας ως σερβιτόροι τής Ευρώπης. Από την άλλη, ωστόσο, έχουμε χρέος να συνυπολογίσουμε τη ζημιά που θα υποστούμε στην τουριστική προσέλευση αν σε κάθε "γωνιά" τής στεριάς και της θάλασσας στηθούν ανεμογεννήτριες ή δεξαμενές και την επίπτωσή τους στο υπέροχο ελληνικό τοπίο...

Όλα αυτά δεν τα γράφω από μια έμφυτη αριστερή απέχθεια απέναντι στην επιχειρηματικότητα, αλλά από μια έμφυτη αριστερή απέχθεια στους εκβιαστές και στους λακέδες τους. Κι αν εν μέρει μπορώ να δικαιολογήσω τις τακτικές τής Eldorado- έχει συνηθίσει, άλλωστε, να "επενδύει" σε αποικίες-, είναι ανεπίτρεπτο μερίδα τού πολιτικού κόσμου τής χώρας, σε συνεργασία με τα μιντιακά του παπαγαλάκια, να παρουσιάζεται βασιλικότερο του βασιλέως σε μια υπόθεση που μόνο άσπρο μαύρο δεν είναι...

Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, η οποία έχει στον πυρήνα της τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα την απώλεια θέσεων εργασίας. Ουδόλως την ενδιαφέρει, αφού προτεραιότητά της είναι η διασφάλιση και γιγάντωση των κερδών των λίγων και τρανών. Κάθε, επομένως, "δάκρυ" τού άθλιου Κούλη ή του Αδώνιδος για τους εργαζόμενους της Eldorado συνιστά σπονδή στο ναό τής υποκρισίας που έχουν στήσει οι ίδιοι και οι ομοϊδεάτες τους του ακραίου κέντρου...