Ζήτω το έθνος, δώσε μου 13 ευρώ για τα γεμιστά...

Μικρή σημασία έχει αν γέννησε η κότα το αβγό ή το αβγό την κότα, αν δηλαδή οι τιμές στους τουριστικούς προορισμούς είναι υψηλές γιατί τα εστιατόρια και τα υπόλοιπα μαγαζιά είναι άδεια ή αν τα εστιατόρια είναι άδεια γιατί οι τιμές είναι υψηλές. Η ουσία είναι μία, το ελληνικό τουριστικό προϊόν φθίνει κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στο ότι η μέση ελληνική οικογένεια δυσκολεύεται στην καθημερινότητά της. Στηρίχθηκε στην αρπαχτή, στις κάποτε παχιές ελληνικές κι ευρωπαϊκές αγελάδες κι αργοπεθαίνει κι εξαιτίας αυτής της παράλογης λογικής...

Εθνική συνείδηση δεν σημαίνει μόνο να συμμετέχεις στις παρελάσεις, να υψώνεις στο μπαλκόνι την ελληνική σημαία και να επαναλαμβάνεις κάθε μία ώρα πως δίχως την Ελλάδα δεν θα υπήρχε δυτικός πολιτισμός. Σημαίνει, επίσης, και να μην χρεώνεις 13 ευρώ τα γεμιστά, 50 ευρώ το σετ τις ξαπλώστρες και 100 ευρώ μια τρύπα με θέα στην αποχέτευση. Ούτε μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα σε κάποιον που εργάζεται 12 μήνες το χρόνο για να βγάζει τα προς το ζην πως εσύ τον υπερχρεώνεις για μέτριες υπηρεσίες γιατί θέλεις έξι μήνες να πίνεις τις ποτάρες σου και να κάνεις τις ταξιδάρες σου περιμένοντας την έναρξη της νέας σεζόν...

Όσο υπάρχει ήλιος που να είναι υποφερτός υπό σκιά, θάλασσα σχετικώς καθαρή από τα σκουπίδια που παράγουμε σαν να μην υπάρχει αύριο, καλή διάθεση και ρετσίνα ο τουρισμός θα συνεχίσει να αποτελεί τη βαριά μας βιομηχανία. Η Ελλάδα, όμως, ερημοποιείται κι όχι μόνο γιατί τα καλύτερα μυαλά της την εγκαταλείπουν αφού τα φράγκα καταλήγουν στους Φραπέδες και στους Χασάπηδες, αλλά και λόγω της κλιματικής κρίσης. 

Πέρα, συνεπώς, από την αντιστροφή της μήπως πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε και πώς θα τα βγάζουμε πέρα όταν, για παράδειγμα, ο θεσσαλικός κάμπος θα είναι Σαχάρα και το νερό σπανιότερο κι από το νεοδύμιο; Τι ζητάω, όμως, κι εγώ όταν το πολιτικό μας προσωπικό δεν μπορεί να δει μακρύτερα από τις επόμενες εκλογές;...  

  

 

Ταμείο Ανάκαμψης των κολλητών τους...

Προφανώς κι ο τουρισμός αποτελεί ακόμα τη βαριά βιομηχανία τής χώρας. Κακώς, αλλά αυτό ισχύει και δεν μπορεί να αλλάξει στους επόμενους μήνες, έστω κι αν- που δεν- έρχονταν άμεσα τα δισ. από τις Βρυξέλλες. Υπό αυτή την έννοια είναι λογικό να δίνεται έμφαση από την κυβέρνηση στο άνοιγμά του, ακόμα και στον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των εργαζόμενων σε αυτόν, μολονότι πολλοί είναι νεαρής ηλικίας και δεν ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Χρειαζόμαστε χρήματα, τα χρειαζόμαστε τώρα κι ο τουρισμός είναι δυνατό όπλο σε αυτήν την προσπάθεια...

Δεν είναι δυνατό, ωστόσο, τους επόμενους μήνες όλα να κινούνται γύρω από τον τουρισμό και η υπόλοιπη δραστηριότητα να τίθεται στο περιθώριο. Η χώρα έχει ζήσει τον τελευταίο χρόνο ένα από τα σκληρότερα lockdown του κόσμου και δεν θα μαλακώσει η ψυχή των κατοίκων της από ημίμετρα, ιδίως όταν ακούνε μέλη τής οικογένειας Μητσοτάκη να διατυμπανίζουν πως βρέξει χιονίσει εκείνοι θα κάνουν Πάσχα στο χωριό... 

Να γίνει, έστω και τώρα, ορθή επιδημιολογική επιτήρηση ώστε αύριο κιόλας να ξεκινήσει η επιστροφή στην κανονικότητα. Για όσους, τουλάχιστον, έχουν καταφέρει να σταθούν όρθιοι μέσα στη θύελλα στην οποία έμειναν σχεδόν μόνοι κι απροστάτευτοι...

Τα λεφτά τού Ταμείου Ανάκαμψης δεν αφορούν μόνο την τρέχουσα τετραετία, αλλά μια χρονική περίοδο μέχρι και το 2027. Θα έπρεπε, συνεπώς, η κυβέρνηση να έχει ήδη διαβουλευτεί με την αντιπολίτευση για το περιεχόμενο του σχεδίου της αντί να παρουσιάζει πανηγυρικώς ποιοι κολλητοί θα επωφεληθούν (και) από αυτό κι αφού πρώτα έχει διαβουλευτεί γι' αυτό σχεδόν αποκλειστικώς με τους Γερμανούς. 

Μόνο που για τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς για τους οποίους οι απευθείας αναθέσεις είναι δευτέρα φύσις κάτι τέτοια είναι ψιλά γράμματα. Αντιθέτως, έχουν ήδη γράψει το σενάριο δίωξης πολιτικών τους αντιπάλων με αφορμή τα όσα έχει καταθέσει ένας επιχειρηματίας ο οποίος δεν φημίζεται για την αξιοπιστία του. Μάλλον για το αντίθετο... 

 
 

Γιωργάκης Μητσοτάκης...

Τον Οκτώβριο του 2009 ο Γ. Παπανδρέου είχε κερδίσει τις εκλογές με μεγαλύτερο ποσοστό και μεγαλύτερη διαφορά από τη ΝΔ σε σύγκριση με τα αντίστοιχα μεγέθη με τα οποία κέρδισε ο Κ. Μητσοτάκης το 2019. Ήταν, εξάλλου, επικεφαλής ενός κόμματος το οποίο είχε σχεδόν μονοπωλήσει την εξουσία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, γεγονός που το καθιστούσε κράτος εν κράτει. Κι όμως, εξαιτίας της μνημονιακής επέλασης και των ευθυνών που αποδόθηκαν τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου- εν πολλοίς δικαίως- το πάλαι ποτέ Κίνημα καταποντίστηκε στις αμέσως επόμενες εκλογές τού 2012...

Η ΝΔ δεν θα καταρρεύσει, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα, τόσο σαρωτικά όσο το ΠΑΣΟΚ πριν μία δεκαετία κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ένας ΣΥΡΙΖΑ της δεξιάς για να ενσωματώσει το ποτάμι τής οργής για τις κυβερνητικές πολιτικές, στο οποίο αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε όταν περάσει η φάση τής αμηχανίας. Ημέρα με την ημέρα, όμως, παράλειψη με την παράλειψη, παραδοχή με την παραδοχή- όπως του Αδ. Γεωργιάδη για το άνευ όρων άνοιγμα του τουρισμού- αποδομείται το αφήγημα περί Μωυσή, το οποίο αντικαθίσταται από το πιο ρεαλιστικό τού ολετήρα... 

Στην πρώτη φάση ο Κ. Μητσοτάκης κέρδισε το στοίχημα γιατί μας έκλεισε στα σπίτια μας, συντρίβεται ωστόσο στη δεύτερη γιατί έπραξε ελάχιστα τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση του νέου κύματος της πανδημίας. Και το ακόμα συγκλονιστικότερο είναι πως δεν επρόκειτο για αμέλεια, αλλά για σχέδιο επιβολής νεοφιλελεύθερων λογικών, που δεν του βγαίνει όπως θα το ήθελε...

Ο πρωθυπουργός είναι πολλά πράγματα, αλλά χαζός δεν είναι, όπως θα έπρεπε ήδη να έχει αντιληφθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εκπαραθύρωσε από την εξουσία. Γι' αυτό και θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές το συντομότερο δυνατό, ακόμα και με το πρώτο τσίμπημα του εμβολίου στον πρώτο εμβολιαζόμενο... 

Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι η άμεση αντιστροφή τού αντί- ΣΥΡΙΖΑ μετώπου των προηγούμενων χρόνων σε αντιμητσοτακικό, με δεδομένη και την απλή αναλογική που επιβάλλει κυβερνητικές συνεργασίες. Τώρα είναι η ώρα ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ- ΜέΡΑ 25 κι όποιος άλλος το επιθυμεί να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να εντοπίσουν αυτά που τους ενώνουν, που πιθανόν να είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν, και να καταθέσουν άμεσα στο λαό εναλλακτική πρόταση εξουσίας την οποία θα εφαρμόσει η επόμενη προοδευτική κυβέρνηση... 

 

Γιατροί υπηρέτες του Μητσοτάκη αντί του Ιπποκράτη...

Η απόφαση για δεύτερο λόκνταουν δεν είναι μία εύκολη πολιτική απόφαση. Προφανώς και μία νέα απομόνωσή μας στα σπίτια μας- για όσους έχουν και για όσους δεν πρόκειται να τα χάσουν με το νέο πτωχευτικό νόμο- θα μας προστάτευε από τον κοροναΐό, ιδίως τις ευπαθείς ομάδες, πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέτρο. Από την άλλη, όμως, γίνεται αντιληπτό ότι η ήδη δοκιμαζόμενη οικονομία θα υπόφερε ακόμα πιο πολύ, που κι αυτό, πιο μακροπρόθεσμα, σχετίζεται με την επιβίωση των πολιτών. Το ότι, όμως, ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται σε δυσχερή θέση, εν μέρει και γιατί ο ίδιος δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα με τον τουρισμό, για παράδειγμα, τα μέσα μεταφοράς ή με τα διαγνωστικά τεστ στο σύνολο του πληθυσμού και την ενίσχυση του ΕΣΥ, δεν δικαιολογεί τη σπουδή τής επιστημονικής επιτροπής να γνωμοδοτεί με βάση τις πρωθυπουργικές πολιτικές επιδιώξεις...

Προφανώς και οι επιστήμονες, όπως και οι δικαστές, δεν εισηγούνται σε ιστορικό κενό. Οφείλουν, δηλαδή, να συνεκτιμούν την κοινωνική πραγματικότητα πριν καταθέτουν την οποιαδήποτε πρότασή τους στην πολιτική ηγεσία. Αλίμονο, όμως, αν προτεραιότητά τους δεν είναι να προτείνουν με βάση την επιστημονική τους γνώση και πρόβλεψη, αλλά με το τι είναι αρεστό στο Μαξίμου. Πολύ φοβάμαι εν προκειμένω πως αυτός είναι ο τρόπος σκέψης τής υπό τον Σ. Τσιόδρα επιτροπής, κάτι που αν ισχύει φέρνει στο νου τον ιερέα στο "Γράμμα σε ένα φίλο Γερμανό" του Αλμπέρ Καμί, ο οποίος επέλεξε να υπηρετήσει την πατρίδα του από τον θεό του...

Δεν χρειάζεται να έχει τελειώσει κανείς τις καλύτερες ιατρικές σχολές τού κόσμου για να αντιληφθεί ότι δεν είναι δυνατό να στέκουν επιστημονικώς αντιφατικές ενέργειες, όπως η λειτουργία σχολικών τμημάτων με 27 μαθητές, τα υπερφορτωμένα ΜΜΜ κι ο συνωστισμός άνευ μάσκας στα εκκλησιαστικά προσκυνήματα κι από την άλλη ο στιγματισμός τής νεολαίας για τα μπαρ και τις πλατείες. Η καλύτερη διδασκαλία έρχεται με το παράδειγμα κι όσο οι πολίτες βλέπουν το κράτος, την κυβέρνηση και τους επιστήμονες να τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα με τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά τους είναι φυσιολογικό να αναρωτιούνται όλο και δυνατότερα αν η πανδημία είναι πραγματική ή fake news. Ο Σ. Τσιόδρας που ψέλνει στην εκκλησία, ο Ν. Χαρδαλιάς που φιλά χέρι παπά, ο Κ. Μητσοτάκης που γυρίζει την Ελλάδα άνευ μάσκας δεν μπορούν να κουνάνε το δάχτυλο στο πόπολο, είναι μολυσμένο από την υποκρισία τους... 

  

Να κλείσουμε τα σύνορα και να σχεδιάσουμε το '21...

Ο Κ. Μητσοτάκης μετατράπηκε σε Μωυσή από τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ όταν, βλέποντας το θανατικό στην Ιταλία, μας έκλεισε στα σπίτια μας. Όταν ο πρωθυπουργός είχε αρνητικά παραδείγματα από το εξωτερικό και δεν βρισκόμασταν σε τουριστική σεζόν ήταν σχετικώς εύκολο, με δεδομένη και τη στήριξη από την αντιπολίτευση, να μας βάλει σε καραντίνα. Τώρα, όμως, που πρέπει να συνδυάσει τουρισμό και δημόσια υγεία χωρίς να μπορεί να ακολουθήσει κάποιο ξένο παράδειγμα τα έχει κάνει θάλασσα, ακολουθώντας μια πολιτική για τα πανηγύρια, τα οποία επέτρεψε για να απαγορεύσει και στη συνέχεια, ποιος ξέρει, μπορεί να τα επιτρέψει ξανά...

Δεν κατηγορώ τον πρωθυπουργό γιατί δεν ξέρει τι του γίνεται- κανείς δεν ξέρει με την πανδημία-, αλλά για την θεοποίηση του "βλέποντας και κάνοντας", που αυξάνει την ύφεση στην οικονομία και δημιουργεί παραδοξότητες στο υγειονομικό σκέλος. Μια χώρα με στοιχειώδη σχεδιασμό δεν απαγορεύει τα πανηγύρια και την ίδια ώρα αφαιρεί τη μάσκα από τα πολυκαταστήματα, αυξάνει τα άτομα σε ένα τραπέζι μπαρ ή εστιατορίου ή επιτρέπει το συνωστισμό στα μπαρ, στα κλαμπ και στις εκκλησίες. Ούτε επαφίεται στο δειγματοληπτικό έλεγχο των ξένων τουριστών ή στα διαφορετικά υγειονομικά πρωτόκολλα για κάθε πύλη εισόδου...

Προκειμένου να κερδοσκοπήσει πολιτικώς, ο Κ. Μητσοτάκης μας κράτησε μαντρωμένους περισσότερο από όσο έπρεπε με συνέπεια όταν βγούμε έξω να ξεσαλώσουμε. Φυσικά και είναι κεφαλαιώδους σημασίας η ατομική ευθύνη, αλλά η κυβέρνηση οφείλει ήδη- με δεδομένο ότι δεν θα έρθουν φέτος ξένοι τουρίστες, άρα κακώς λαμβάνουμε τόσο μεγάλο ρίσκο με τα ανοιχτά αεροδρόμια- να σκέφτεται το 2021 και πώς θα καλύψει όσο γίνεται περισσότερο του χρόνου τις φετινές απώλειες...

Οι περισσότεροι τουριστικοί επιχειρηματίες έχουν λίπος και, μάλιστα, αφορολόγητο από προηγούμενες χρονιές, συνεπώς να στηρίξουμε τους εργαζόμενους στον τουρισμό και να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε όλο το 2021 σε τουριστική χρονιά. Καιρός είναι, άλλωστε, ο τουρισμός μας να γίνει 12μηνος από εποχική αρπαχτή που είναι σήμερα κι ο Κ. Μητσοτάκης να επιστρέψει στη λογική πως οι ανθρώπινες ζωές βρίσκονται πάνω από τα κέρδη...

Πόσο αγάπησαν τώρα όλοι τον Έλληνα τουρίστα...

Θα ήταν επιθυμητό να μην είχαμε βάλει όλα μας τα αβγά σε ένα καλάθι και να μην τρέμαμε τώρα για τις συνέπειες του κοροναΐού στον τουρισμό. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο της πολιτείας, αλλά και των επιχειρηματιών που επιθυμούν με χαμηλό κόστος να επιτυγχάνουν υπερκέρδη, σε βάρος και των συμπατριωτών τους, τους οποίους τώρα καλούν να δείξουν πατριωτικό καθήκον και να ταξιδέψουν εντός των συνόρων για να περιορίσουν τη χασούρα από το εξωτερικό. Πρόκειται για τους ίδιους επιχειρηματίες που έχουν τρελαθεί στο αφορολόγητο- πόσοι, για παράδειγμα, κόβουν αποδείξεις;- και υπερκοστολογημένο- θυμηθείτε πόσα δίνετε για μια τρύπα- τάλιρο τα προηγούμενα χρόνια και τώρα απαιτούν από τον φορολογούμενο να τους αποζημιώσει...

Φυσικά και πρέπει να ενισχυθεί ο τουρισμός, αφού από αυτόν εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα εκατοντάδες χιλιάδες μεροκαματιάρηδες. Γι' αυτό ακριβώς, όμως, κάθε κρατικό ευρώ που πηγαίνει στους επιχειρηματίες, κατά προτεραιότητα στους μικρομεσαίους, πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση τήρησης όλων των εργασιακών δικαιωμάτων. Δεν είναι δυνατό κάποιοι να χρησιμοποιούν σκλάβους πολυτελείας για ένα εξάμηνο- και τώρα να γίνονται κρατικώς επιδοτούμενοι- προκειμένου μόνο οι ίδιοι να ζουν σαν πασάδες όλο το χρόνο...

Βεβαίως και δεν είναι όλοι οι τουριστικοί επιχειρηματίες απατεώνες, αλλά σε μια εποχή που δοκιμάζεται κάθε μικρομεσαίο νοικοκυριό είναι λογικό και να απαιτεί τα χρήματά του- ιδίως αυτά που βρίσκονται στο "μαξιλαράκι" των 37 δισ. ευρώ και συγκεντρώθηκαν με το αίμα του- να ξοδεύεται με τη μέγιστη δυνατή σύνεση. Από τη στιγμή, μάλιστα, που το συνάλλαγμα φέτος θα είναι σαφώς μειωμένο η κατανάλωση των Ελλήνων είναι που θα επιλύσει πολλά προβλήματα. Και το δυνατό το συντομότερο να καθίσουν όλα τα κόμματα σε ένα τραπέζι ώστε η χώρα να μην απειληθεί ξανά στο μέλλον από καταστροφή γιατί έχει επενδύσει τα πάντα σε έναν τόσο επισφαλή τομέα όπως ο τουρισμός...



  

Το τσιμέντο δεν είναι χρυσός κι ο χρυσός δεν είναι πανάκεια...

Μπορώ να κατηγορήσω για πολλά τον Κ. Μητσοτάκη, αλλά όχι και για το ότι δεν ξέρει να στολίζει τις βόμβες του με όμορφα αμπαλάζ. Έχει προλάβει, για παράδειγμα, να καταργήσει μια σειρά εργασιακών δικαιωμάτων μέσα σε δύο μήνες και χωρίς μνημόνιο, αλλά το πλασάρει στο πόπολο ως προστασία του και, μάλιστα, κατά τού φακελώματος. Τσιμεντοποιεί ο "κατεστραμμένος ελαιοπαραγωγός" το Ελληνικό και τους αιγιαλούς και ποτίζει με "χρυσό" δηλητήριο τις Σκουριές και την Θράκη, αλλά όλα γίνονται για καλό σκοπό, για την ανάπτυξη. Των λίγων κολλητών θα πρόσθετα, για να είμαι ειλικρινέστερος του πρωθυπουργού...

Προτεραιότητα (και) σε αυτήν τη χώρα θα έπρεπε να είναι η δίκαιη αναδιανομή τού ήδη παραγόμενου πλούτου. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να παραχθεί νέος, με όρους όμως που θα δημιουργούν ίσες ευκαιρίες και θα είναι βιώσιμοι...

Φτάσαμε στο αμήν για να γίνει κοινό κτήμα και στην Ελλάδα ότι η κλιματική αλλαγή έχει μετατραπεί σε κλιματική κρίση. Δεν είναι δυνατό, επομένως, να συζητάμε ακόμα στα σοβαρά πως για τη διατήρηση και τη δημιουργία για μάξιμουμ 25 χρόνια κάποιων θέσεων εργασίας η Χαλκιδική και η Θράκη πρέπει να υποστούν μια μόνιμη περιβαλλοντική καταστροφή, η οποία βεβαίως δεν ευνοεί ούτε τον τουρισμό. Αν η άνευ όρων και προϋποθέσεων δημιουργία θέσεων εργασίας είναι το ζητούμενο τότε μπορούμε, π.χ., και να νομιμοποιήσουμε τα ναρκωτικά ή να χαλαρώσουμε τους νόμους για την πορνεία...

Ούτε συνιστά κάποιο άξιο λόγου αναπτυξιακό πρότυπο η επιστροφή στην άναρχη δόμηση προηγούμενων δεκαετιών σε τουριστικές και μη περιοχές. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την έρευνα για τους υδρογονάνθρακες, αν δεν βρεθεί το μέτρο τότε κινδυνεύουμε να μετατρέψουμε μια όμορφη χώρα σε τερατούργημα δεξαμενών και λοιπών φαραωνικών εγκαταστάσεων. Ακριβώς αυτό το μέτρο είναι που απουσιάζει από όσους επισπεύδουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα εκείνων που τους ανέβασαν στην εξουσία...

Φωνάζουν "πού είναι το κράτος" δίπλα από τις ταμειακές μηχανές-διακοσμητικά...

Έχουν δίκιο οι επαγγελματίες τού τουρισμού να διαμαρτύρονται για την υψηλή φορολόγηση; Όσο σκληρό κι αν διαβάζεται, έχουν τόσο δίκιο όσο και οι διαρρήκτες αν κάνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των αντικλεπτικών συστημάτων. Φυσικά και δεν ανήκουν όλοι οι άνθρωποι του τουρισμού σε αυτήν την κατηγορία και βεβαίως εκείνοι ανάμεσά τους που φοροδιαφεύγουν δεν το κάνουν γιατί είναι χειρότεροι άνθρωποι από τους μισθωτούς, αλλά απλούστατα γιατί το μπορούν με συγκριτικώς ελάχιστους κινδύνους. Από την άλλη, όμως, δεν είναι δυνατό να απαιτούν μείωση της φορολογίας, όταν άλλωστε δεν φοροδιαφεύγουν για να επιβιώσουν αλλά για να πλουτίσουν, την ίδια ώρα που έχουν τις ταμειακές τους μηχανές για διακοσμητικά...

Ούτε είναι λογικό επιχείρημα το ότι η τουριστική περίοδος διαρκεί λίγους μήνες και μέσα σε αυτούς πρέπει να βγουν τα εισοδήματα μιας ολόκληρης χρονιάς. Η καλοκαιρία σε αυτήν τη χώρα διαρκεί περισσότερους από τρεις μήνες κι επιπλέον υπάρχουν διάφορα είδη τουρισμού- από το συνεδριακό έως τον θρησκευτικό κι από τον θεματικό ως τον αθλητικό- τα οποία μένουν ως επί το πλείστον αναξιοποίητα γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν βρει το μήνα που ταΐζει τους δώδεκα, γι' αυτό και χρεώνουν τον άνθρακα για θησαυρό. Η ομορφιά τού ελληνικού τοπίου είναι πανθομολογούμενη, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα ωραία μέρη στον κόσμο, επομένως για να προσελκύσεις τουρίστες που θα ξοδέψουν και δεν θα σε επισκεφθούν μία μόνο φορά πρέπει κι εσύ να τους παρέχεις κάτι παραπάνω από απλώς αξιοπρεπείς υπηρεσίες...

Οι επαγγελματίες, άλλωστε, του τουρισμού φοροδιέφευγαν κι όταν, για παράδειγμα, υπήρχε αφορολόγητο για τους ελεύθερους επαγγελματίες κι ο ΦΠΑ ήταν χαμηλότερος. Για κάποιον αντικειμενικό λόγο, εξάλλου, ο φορολογικός νομοθέτης είναι αυστηρότερος μαζί τους κι όχι γιατί τους μισεί...

Το ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να ενισχυθούν είναι εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο είναι η φορολογική συνείδηση των μικρών και των μεγάλων που θα λύσει το πρόβλημα. Κι αυτή αποκτάται στο σπίτι, στο σχολείο και στην κοινωνία κι όταν όλοι μας δεν αναζητάμε δικαιολογίες για να χαλαρώνουμε τις αρχές μας, λησμονώντας πως κράτος πρόνοιας δίχως φόρους δεν υφίσταται...

Welcome to Greece, the land of the "arpachti"...

Η διεθνής συγκυρία- πολεμικές συρράξεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, καθώς και το πραξικόπημα στην Τουρκία- βοήθησε πολύ στην αύξηση του αριθμού των τουριστών στην Ελλάδα. Δεν θα σταθώ στην ποιότητά τους, αφού αρκετοί από αυτούς την βγάζουν με τα λιγότερα δυνατά έξοδα, αν και θα έπρεπε να είναι στόχος και οι πιο εύποροι από τις χώρες τής Δύσης, της Βαλκανικής, τη Ρωσία ή την Κίνα και την Ιαπωνία. Θα σταθώ, όμως, στη νοοτροπία τής αρπαχτής που ζει και βασιλεύει και δεν επιτρέπει στον ελληνικό τουρισμό να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητές του...

Δεν είναι δυνατό εν έτει 2018 οι ξένοι, για παράδειγμα, να πληρώνουν διπλάσιες τιμές για τα ίδια προϊόντα ή υπηρεσίες από τους Έλληνες σαν να είναι όλοι τους κουτόφραγκοι που θα αποδεχθούν ό,τι κι αν τους σερβίρουμε ή οι τιμές να βρίσκονται στα ύψη γενικότερα με τη λογική πως σε ένα μήνα κάποιοι πρέπει να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς. Αυτός ο τόπος έχει καλοκαιρία τους περισσότερους μήνες τού χρόνου. Όσοι, επομένως, θεωρούν τον εαυτό τους ανίκανο να απασχοληθεί σε άλλο τομέα ας διερευνήσουν τις επιλογές τους για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου πριν επιδοθούν στην αισχροκέρδεια...

Αργά ή γρήγορα η κατάσταση στη γειτονιά μας θα εξομαλυνθεί κι εμείς θα έχουμε χάσει μια ακόμα ευκαιρία να μετατρέψουμε σε μόνιμο ένα συγκυριακό όφελος. Κι ο τουρισμός δεν αποτελεί μόνο τη βαριά βιομηχανία μας, αλλά και μια καθαρή εικόνα ενδεχομένως της νοοτροπίας με την οποία θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας την εποχή των μνημονίων για να επιστρέψουμε στην Ελλάδα της φούσκας και του εύκολου κέρδους...

 

Το ακραίο κέντρο ονειρεύεται τη χώρα μου χρυσή μπανανία...

Περισσεύει η υποκρισία από όλες τις πλευρές για τις Σκουριές. Από τη μια η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει- υπό την πίεση, είναι αλήθεια, κι εκτρωματικών δικαστικών αποφάσεων- με την Eldorado για τους περιβαλλοντικούς όρους, συζητώντας πλέον δευτερεύοντα ζητήματα. Κι ας έχει καταστραφεί ένα ολόκληρο δάσος κι ας κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων...

Από την άλλη, η αντιπολίτευση κλαίει κι οδύρεται για τις χαμένες θέσεις εργασίας όταν αυτές από τον τουρισμό, από τη γεωργία κι από την κτηνοτροφία που χάνονται στην περιοχή εξαιτίας τής οικολογικής καταστροφής είναι απείρως περισσότερες. Κι όλα αυτά για μια "επένδυση" με διάρκεια ζωής 25 χρόνων...

Το μέγα ζητούμενο είναι τι είδους επενδύσεις θέλουμε στην Ελλάδα γιατί το "επενδύσεις να 'ναι κι ό,τι να 'ναι" αποτελεί φιλοδοξία μπανανίας κι όχι ευρωπαϊκής χώρας ενταγμένης στους δυτικούς θεσμούς εδώ και δεκαετίες. Οι προβληματισμοί γύρω από τις Σκουριές πρέπει να μας απασχολούν κι όταν συζητάμε για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, αφού τίποτα δεν κερδίζεται δίχως ένα αντίτιμο...

Μολονότι και στα χρόνια τής κρίσης τα έσοδα από τον τουρισμό κράτησαν όρθια τη χώρα δεν είμαι από εκείνους που ονειρεύονται το μέλλον μας ως σερβιτόροι τής Ευρώπης. Από την άλλη, ωστόσο, έχουμε χρέος να συνυπολογίσουμε τη ζημιά που θα υποστούμε στην τουριστική προσέλευση αν σε κάθε "γωνιά" τής στεριάς και της θάλασσας στηθούν ανεμογεννήτριες ή δεξαμενές και την επίπτωσή τους στο υπέροχο ελληνικό τοπίο...

Όλα αυτά δεν τα γράφω από μια έμφυτη αριστερή απέχθεια απέναντι στην επιχειρηματικότητα, αλλά από μια έμφυτη αριστερή απέχθεια στους εκβιαστές και στους λακέδες τους. Κι αν εν μέρει μπορώ να δικαιολογήσω τις τακτικές τής Eldorado- έχει συνηθίσει, άλλωστε, να "επενδύει" σε αποικίες-, είναι ανεπίτρεπτο μερίδα τού πολιτικού κόσμου τής χώρας, σε συνεργασία με τα μιντιακά του παπαγαλάκια, να παρουσιάζεται βασιλικότερο του βασιλέως σε μια υπόθεση που μόνο άσπρο μαύρο δεν είναι...

Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, η οποία έχει στον πυρήνα της τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα την απώλεια θέσεων εργασίας. Ουδόλως την ενδιαφέρει, αφού προτεραιότητά της είναι η διασφάλιση και γιγάντωση των κερδών των λίγων και τρανών. Κάθε, επομένως, "δάκρυ" τού άθλιου Κούλη ή του Αδώνιδος για τους εργαζόμενους της Eldorado συνιστά σπονδή στο ναό τής υποκρισίας που έχουν στήσει οι ίδιοι και οι ομοϊδεάτες τους του ακραίου κέντρου...