Να σκοτώνονται δημόσιοι-ιδιωτικοί υπάλληλοι για το φαΐ τού Τσίπρα και του Μητσοτάκη...

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ετοιμάζουν τους στρατούς τους ενόψει πολλών εκλογών μέσα στο 2019. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δίνει και τάζει στους δημόσιους υπάλληλους, η δε ΝΔ τάζει- από τη στιγμή που δεν είναι κυβέρνηση για να μπορεί να δίνει- στον ιδιωτικό τομέα. Και τα δύο κόμματα, δηλαδή, στην ουσία αποδέχονται την θεωρία τού κοινωνικού αυτοματισμού κι αντί να επιχειρήσουν να συγκεράσουν τα συμφέροντα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα λειτουργούν σαν φεουδάρχες σε άγρα εκλογικής πελατείας που σφάζεται μεταξύ της για ένα κομμάτι ψωμιού ή παντεσπανιού, αναλόγως των γνωριμιών της...

Κι αν ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να αναγορευτεί σε άγιο από τους δημόσιους υπάλληλους- τα δικά τους συμφέροντα φρόντισε να προασπίσει πάνω από οποιασδήποτε άλλης επαγγελματικής κατηγορίας τα τελευταία χρόνια- κι ο Κ. Μητσοτάκης δικαιούται ένα κομμάτι από την πίτα τού Δημόσιου, ανεξαρτήτως αν παριστάνει τον φιλελεύθερο υπερασπιστή τής ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των άριστων. Όταν, όπως αποκαλύπτουν στελέχη του, τάζει σε όσους δεν γίνουν βουλευτές διοικητικές θέσεις σε ΔΕΚΟ κι Ανεξάρτητες Αρχές, οι τελευταίες μάλιστα απαιτούν αυξημένη πλειοψηφία από τη Βουλή, γιατί να μην ελπίζει το κάθε κομματόσκυλο σε ακόμα καλύτερες ημέρες με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων;...

Το κομματικό μας σύστημα διαθέτει πληθώρα κατ' επίφαση μεταρρυθμιστών, αλλά ελάχιστους πραγματικούς. Γι' αυτό δεν ευθύνονται, βεβαίως, μόνο οι πολιτικοί μας αλλά και οι πολίτες οι οποίοι κρίνουν ποιος είναι επιτυχημένος και ποιος όχι από το αν έχει διορίσει τους ίδιους ή συγγενείς και φίλους τους σε κάποια δημόσια υπηρεσία, αν τους έχει χαρίσει φόρους και εισφορές ή αν τους έχει κάνει κάποιο άλλο ρουσφετάκι. Τι να κάνουν, επομένως, ο Αλ. Τσίπρας κι ο Κ. Μητσοτάκης, ακόμα κι αν το ήθελαν να αλλάξει η κατάσταση, αφού ο πελάτης έχει πάντα δίκιο;...