Οι ακροδεξιοί καραγκιόζηδες δεν αγιάζουν τα αριστερά δακρυγόνα...

Υπάρχουν και σοβαροί άνθρωποι ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν κακή τη Συμφωνία των Πρεσπών. Κι άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι δεν διαδηλώνουν με τα οπίσθιά τους σε κοινή θέα, που δεν μετατρέπουν τον Χριστό και την Παναγία σε όργανα του παμμακεδονισμού, που ναι μεν διαφωνούν με το περιεχόμενό της, αλλά δεν χαρακτηρίζουν προδοτική μια συμφωνία που επιτεύχθηκε σε καθεστώς αμοιβαίων παραχωρήσεων και με τη σκέψη στο κοινό μέλλον. Επειδή, ωστόσο, βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο δεν μπορώ να πω ότι αυτοί έδωσαν τον παλμό ενός ολιγάριθμου σχετικώς συλλαλητηρίου το οποίο σημαδεύτηκε από τη λούμπεν βία ενός όχλου που επειδή κραυγάζει δυνατότερα από τους υπόλοιπους πιστεύει ότι έχει το απόλυτο δίκιο με το μέρος του κι ότι εκπροσωπεί την κοινωνική πλειοψηφία...

Από την άλλη, ωστόσο, έχουμε μια κυβέρνηση η οποία μέχρι να αναλάβει την εξουσία όχι μόνο ήταν εναντίον τής οποιασδήποτε χρήσης δακρυγόνων, αλλά είχε ζητήσει και την κατάργηση των ΜΑΤ. Κι όμως αυτά χρησιμοποίησε, και σε εκτεταμένη χρήση μάλιστα, το Σάββατο για να αποτρέψει το λαό να εκφράσει την "αγάπη" του στον πρωθυπουργό. Όπως συνέβη και με τους προκατόχους του, η άσκοπη χρήση βίας δεν μαρτυρά τίποτα άλλο από ένα καθεστώς που ψυχορραγεί πνιγμένο στις ίδιες του τις αντιφάσεις, οι οποίες και θα το οδηγήσουν στην εκλογική συντριβή που δείχνει πιο αναπόφευκτη από ποτέ...

Ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε από τη Θεσσαλονίκη να πράξει κατά τους τελευταίους μήνες τής θητείας του όσα είχε δεσμευτεί να κάνει από τον Ιανουάριο του 2015. Μόνο που ακόμα κι αν είχε χρόνο δεν διαθέτει πλέον λευκό πολιτικό ποινικό μητρώο ώστε να πείσει την ελληνική κοινωνία πως δικαιούται και μιας τρίτης ευκαιρίας...

Το μόνο εφικτό θετικό σενάριο αυτήν τη στιγμή για τον πρωθυπουργό είναι να εξασφαλίσει ότι θα είναι αυτός, έστω κι αποδυναμωμένος, ο ένας από τους δύο πόλους τού κομματικού μας συστήματος την επόμενη ημέρα. Αν η Φ. Γεννηματά εξακολουθήσει να είναι επικεφαλής τού ΚΙΝΑΛ, αυτό μοιάζει κάτι παραπάνω από βέβαιο...