Ο σταλινισμός τού ΚΚΕ αρχίζει και γίνεται επικίνδυνος...

Συνιστά μέγιστη ιστορική ανορθογραφία η ταύτιση του φασισμού και του ναζισμού με τον κομμουνισμό ή το σοσιαλισμό. Ο φασισμός κι ο ναζισμός ακόμα κι όταν υπόσχονταν την καλυτέρευση της ζωής των λιγότερο προνομιούχων το περιόριζαν στους γηγενείς και στους φυλετικά καθαρούς κι όχι σε όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής ή οποιουδήποτε άλλου κοινωνικού χαρακτηριστικού...

Ο φασισμός, ωστόσο, κι ο ναζισμός έχουν πολλά κοινά στοιχεία με το σταλινισμό, αυτήν την κομμουνιστική παρεκτροπή που μετατράπηκε σε κανόνα και κηλίδωσε το όραμα για μια κοινωνία ισότητας. Δυστυχώς το ΚΚΕ, τόσο στη ρητορική όσο και στην πρακτική του, επέλεξε εδώ και πολλά χρόνια να ακολουθήσει το δρόμο τού "πατερούλη" και στο όνομα μιας θολής κι α λα καρτ ιδεολογικής καθαρότητας ναι μεν να μην εκτοπίζει ή να θανατώνει αντιφρονούντες, αλλά είτε να κλείνεται στο καβούκι του είτε να τραμπουκίζει όσους δεν συμμερίζονται το ευαγγέλιο του Περισσού...

Πιστό στην παράλογη λογική πως μόνο αυτό δικαιούται να εκπροσωπεί την εργατική τάξη το ΚΚΕ μέσω τού συνδικαλιστικού του παρακλαδιού, του ΠΑΜΕ, επιτέθηκε στην πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης- και με σεξιστικούς χαρακτηρισμούς-, καθώς και σε συνέδρους, στέλνοντας μάλιστα έναν εξ αυτών στο νοσοκομείο. Μπορεί οι εργατοπατέρες- θύματα αυτής της επίθεσης να μην υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και να είναι οι μεγαλύτεροι απατεώνες- δεν τους γνωρίζω, κάνω το συνήγορο του διαβόλου-, αλλά καλώς ή κακώς αυτοί έχουν εκλεγεί κι όχι οι επαγγελματίες επαναστάτες τού ΠΑΜΕ, για τους οποίους η δημοκρατία έχει την ίδια αξία που είχε στα χρόνια τού Στάλιν και των υπόλοιπων τυράννων με φιλολαϊκό προσωπείο...

Είναι δικαίωμά τους στο ΚΚΕ να πιστεύουν ότι βρισκόμαστε ακόμα στο 19ο αιώνα και στη βιομηχανική κοινωνία ή ότι τα καθεστώτα τού υπαρκτού σοσιαλισμού κατέρρευσαν εξαιτίας μιας διεθνούς συνωμοσίας- μολονότι, για παράδειγμα, η CIA δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση ακόμα και μερικούς μήνες πριν την πτώση τού τείχους τού Βερολίνου- κι όχι γιατί ήταν απολυταρχικά και μοίραζαν τα πλούτη απολύτως καπιταλιστικά, τα πολλά για τους λίγους και τα λίγα για τους πολλούς. Αν, ωστόσο, έχουν αποφασίσει να χρησιμοποιούν και χρυσαυγίτικες μεθόδους για να στέλνουν τα μηνύματά τους, τότε να μην θεωρήσουν αντικομμουνιστική υστερία την κατάταξή τους στις εγκληματικές συμμορίες κι όχι στα πολιτικά κόμματα. Δεν βρίσκονται τώρα σε αυτό το σημείο, αλλά οι ενδείξεις είναι ανησυχητικές...