Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018

Δεν θα υπήρχε κίτρινος Τύπος χωρίς κίτρινους αναγνώστες...

Γιατί ο Τύπος- έντυπος και ηλεκτρονικός- σε σημαντικό βαθμό είναι χειραγωγούμενος, κίτρινος και λατρεύει να "σκοτώνει" ζωντανούς ανθρώπους, όπως συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα με τον Κώστα Γαβρά; Η μεγαλύτερη ευθύνη, βεβαίως, βαραίνει τους ανθρώπους του, από τα υψηλότερα έως τα χαμηλότερα κλιμάκια... 

Κι αν για τους δημοσιογράφους, οι οποίοι βρίσκονται χαμηλότερα στην τροφική αλυσίδα, η δικαιολογία είναι εύκολη- "πρέπει να ζήσουμε τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας"- δεν σημαίνει ότι είναι και η πλέον έντιμη. Κι αυτό γιατί όπως και να το κάνουμε η ενημέρωση της κοινής γνώμης, από την οποία εξαρτάται και η ψήφος της, δεν μπορεί να συγκρίνεται με την εργασία κάποιου, για παράδειγμα, που κόβει διόδια στην εθνική οδό. Δεν αναφέρομαι στο μόχθο, αλλά στην ευθύνη που θα όφειλε να ζυγίζει πολύ βαριά στην πλάτη τού όποιου δημοσιογράφου…

Αρκεί, όμως, μια γρήγορη αναζήτηση στις δημοφιλέστερες αναρτήσεις ακόμα και σοβαρών ή, έστω, σοβαροφανών ιστοσελίδων για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε ότι ο Τύπος δεν θα ήταν τόσο κακός αν το αναγνωστικό κοινό- ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, αφού πολλές φορές οι πιο σπουδαγμένοι αποδεικνύονται και οι πιο επιρρεπείς στο διάβασμα των πιο ασήμαντων ειδήσεων- δεν ήταν ακόμα χειρότερό του. Όταν οι σωματικές αναλογίες κάθε σταρλετίτσας και τα κουτσομπολιά διαβάζονται χίλιες φορές περισσότερο από ένα στοιχειοθετημένο ρεπορτάζ ή από μία εμπεριστατωμένη ανάλυση μην περιμένετε πρωτοσέλιδα που να μην περιέχουν κώλους, ψέματα και κατινιές...

Με λίγα λόγια, δεν θα υπήρχε “κίτρινος” Τύπος αν οι καταναλωτές δεν αδιαφορούσαν για την ποιότητα των αναγνωσμάτων τους. Ποιος θυμάται ακόμα και μερικές ημέρες αργότερα την ιστοσελίδα που ανακοίνωσε τον θάνατο ενός ζωντανού ή ποιος μετρά πόσα ζευγάρια βυζιά έχει δημοσιεύσει ένα μέσο ενημέρωσης ώστε να βάλει ένα πλαφόν στη σαχλαμάρα;...

Από τη στιγμή που η δημοσιογραφία έχει γίνει ακόμα μια μορφή διασκέδασης του πόπολου ετοιμαστείτε κι εσείς κάποια στιγμή να διαβάσετε τη νεκρολογία σας. Ίσως να είναι και καλύτερα έτσι, αφού θα μπορέσετε τουλάχιστον να διορθώσετε τα όποια λάθη ή παραλείψεις αφορούν τον εν κινήσει βίο σας...





  

Δεν υπάρχουν σχόλια: