Βάλαμε φωτιά στα σπίτια των Αράβων και των Αφρικανών και τώρα ψηφίζουμε τους φασίστες...

Στην Ελλάδα ο Αδ. Γεωργιάδης φοβάται πως η κοινωνιολογία θα τους κάνει όλους Αριστερούς, την ίδια ώρα που θρηνούμε την απόσυρση των λατινικών σαν να έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει στην αρχαία Ρώμη και πρέπει να ντρεπόμαστε που δεν μιλάμε τη γλώσσα της. Η Ευρώπη, ωστόσο, του 2018 θυμίζει όλο και περισσότερο την Ευρώπη του μεσοπολέμου, ιδίως στις χώρες όπου τις κυβέρνησε ο φασισμός. Στη Γερμανία το ακροδεξιό AfD είναι αξιωματική αντιπολίτευση σύμφωνα με τς δημοσκοπήσεις, ενώ στην Ιταλία η Λέγκα του Βορρά συγκυβερνά και είναι πρώτο κόμμα, επίσης στα γκάλοπ...

Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντοτε ως φάρσα- ενίοτε επαναλαμβάνεται κι ως τραγωδία- ούτε τα λάθη τού παρελθόντος θα μείνουν κοιμισμένα στους τάφους τους αν επικρατήσει η λογική τού μίσους και των αποδιοπομπαίων τράγων που οδήγησε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στην εξόντωση εκατομμυρίων Ευρωπαίων, με αποκορύφωμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πάντοτε πρέπει να φταίει κάποιος άλλος για την κατάντια μας: στο Μεσοπόλεμο ήταν οι Εβραίοι, σήμερα είναι οι πρόσφυγες πολέμων και οι μετανάστες οικονομικών κρίσεων που είτε πυροδότησε είτε εξέθρεψε η Ευρώπη με την ιμπεριαλιστική πολιτική της σε όλα τα μέτωπα. Βάλαμε φωτιά στα σπίτια των Αράβων και των Αφρικανών και τώρα τους ζητάμε και τα ρέστα γιατί αναζητάνε καταφύγιο στα δικά μας...

Κι αν πριν το Β'΄Παγκόσμιο Πόλεμο η λούμπεν κοινωνική αντίδραση θα μπορούσε να αποδοθεί στην οικονομική εξαθλίωση και στις αδικίες που γέννησε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, τώρα οι Ευρωπαίοι συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα παιδάκια που όταν δεν τα παίρνουν όλα θυμώνουν όχι με τους ισχυρούς που τους τα στερούν, αλλά με τους απελπισμένους τής οικουμένης. Δεν είναι η φτώχεια που μας κάνει μισαλλόδοξους, αλλά η απληστία μας να πιστεύουμε ότι τα αγαθά της Εδέμ θα μας έρχονται στον αιώνα τον άπαντα δίχως να κουνάμε ούτε καν το μικρό μας δαχτυλάκι...