Ο ιστορικός μας στρουθοκαμηλισμός, εξάλλου, είναι τόσο αναπτυγμένος με συνέπεια να αντιμετωπίζουμε το παρελθόν με τον ιδεαλισμό που επιτρέπει στις εθνικές μας ψευδαισθήσεις να αναπαράγονται από γενιά σε γενιά. Στην ελληνική Μακεδονία, για παράδειγμα, πριν ένα μόλις αιώνα ζούσαν πολλοί- αν όχι περισσότεροι από τους ελληνικής καταγωγής- σλαβόφωνοι με ελληνική εθνική συνείδηση που μιλούσαν τα μακεδονίτικα- κατά βάση βουλγαρικά με στοιχεία από την ελληνική και τη σερβική γλώσσα. Αυτοί οι άνθρωποι μετά από τη μικρασιατική καταστροφή και τον εμφύλιο κυνηγήθηκαν από το ελληνικό κράτος σε βαθμό εξαφάνισής τους, ακόμα και με τη χρήση βίας...
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί ο δημόσιος λόγος, ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν μετατραπεί σε μεγάφωνα του πιο αποτρόπαιου εθνικισμού και μισαλλοδοξίας, κυριαρχείται από την εθνική μας κακομοιριά, που ευφημιστικώς έχουμε μάθει να αποκαλούμε εθνική μας μοναξιά. Δεν είναι, όμως, τίποτα παραπάνω από την πιο σύγχρονη εκδοχή τής αυτοπεριχαράκωσης τού ανάδελφου έθνους που όλοι το επιβουλεύονται γιατί όλοι το ζηλεύουν...
Στην ουσία ανακινούμε από μόνοι μας ζήτημα μακεδονικής μειονότητας χρησιμοποιώντας ένα ρεπορτάζ αρχείου προκειμένου να επιβεβαιώσουμε ότι οι φοβίες μας δεν βασίζονται στην παράνοια, αλλά είναι στοιχειοθετημένες. Αυτή η Ελλάδα τής αυτολύπησης είναι όλη δική σας, δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί της. Ο πατριωτισμός, άλλωστε, δεν έχει καμία σύνδεση με την κλάψα και το μίσος για τον γείτονα, ιδίως σε μια περιοχή όπου τα σύνορα εξακολουθούν να αλλάζουν και σε έναν κόσμο που η αγριότητα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού γιγαντώνει τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές και τις συνεπακόλουθες προσμείξεις πολιτισμών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου