Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς κάνομεν μικροπολιτικήν...

Η έμμεση ομολογία λάθους που είναι η επανίδρυση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής χρειάζεται πολιτική γενναιότητα, την οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση πιστώνω στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Έστω κι αν δεν χρειάζεται να είναι κανείς πυρηνικός φυσικός για να αντιληφθεί πόσο απαραίτητο είναι σε μία χώρα που υποδέχεται το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Φαίνεται, όμως, πως στη ΝΔ είχαν πιστέψει στο ίδιο τους το ψεύτικο αφήγημα πως τους ικέτες τής Γης τους φέρνει στην Ελλάδα η κυρία Τασία...

Όπως κι αν έχει, κάλλιο αργά παρά ποτέ γιατί, όπως και στην περίπτωση της ΕΡΤ παλαιότερα, το "πονάει χέρι, κόβει χέρι" δεν είναι λύση. Εν προκειμένω, πράγματι στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής η καλή οργάνωση δεν ήταν το χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Εδώ, άλλωστε, δεν είναι σε υπουργεία που αριθμούν πίσω τους μερικές δεκαετίες. Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν λόγος για την πλήρη κατάργησή του, σε μια εποχή μάλιστα έξαρσης των προσφυγικών ροών...

Η όξυνση στα ελληνοτουρκικά και στο προσφυγικό απαιτούν τη σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών και την ωριμότητα από την πλευρά τής πολιτικής μας ηγεσίας για να βγει από αυτό με ενιαία φωνή. Μπορεί οι οικίες μας να μην καίγονται (ακόμα;), αλλά εμείς τραγουδάμε τις πολιτικάντικες κορόνες μας σαν όλα γύρω μας να είναι ειρηνικά και γαλήνια...

Συζητάμε, μάλιστα, και για πρόωρες εκλογές δίχως να έχει κλείσει χρόνο η κυβέρνηση την ώρα που η Άγκυρα ετοιμάζεται να προκαλέσει ακόμα και πολεμικό επεισόδιο. Λίγη περισσότερη σοβαρότητα σε Μαξίμου, αλλά και σε Κουμουνδούρου δεν θα έβλαπτε...