Το έλλειμμα θεσμικής μας σοβαρότητας αποδεικνύεται κι από το ότι όχι απλώς ήμασταν το μόνο ευρωπαϊκό κράτος στο οποίο δεν υπήρχε νόμιμο καθεστώς χορήγησης τηλεοπτικών αδειών για μια 25ετία, αλλά και το μόνο στο οποίο συστάθηκε προανακριτική επιτροπή για να διερευνηθεί πώς και συνέβη αυτό το "κακό" στους καναλάρχες. Και το ακόμα πιο γελοίο είναι πως ο υπό κρίση επιχειρηματίας στο τέλος δεν έλαβε καν άδεια από αυτόν που υποτίθεται πως θα του την έδινε ούτε καν για να πλουτίσει προσωπικώς ο ίδιος, αλλά για να αποκτήσει το κόμμα του ισχυρή πρόσβαση στα συμβατικά ΜΜΕ. Κακώς ο ΣΥΡΙΖΑ το επιχείρησε, αλλά το να τον κατηγορεί η ΝΔ για μιντιακή εισβολή θυμίζει παιδεραστή ιερέα...
Όταν η πλειονότητα των θεσμικών και μη αντίβαρων ενός κράτους ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό από την εκτελεστική εξουσία κι αυτή με τη σειρά της από την επιχειρηματική είναι προφανές ότι η δημοκρατία χωλαίνει. Πώς να απολαύσεις ένα παιχνίδι που γνωρίζεις από πριν ότι οι διαιτητές του είναι "πιασμένοι";
Κι αυτή η γνώση τού στησίματος σε κάνει καχύποπτο ακόμα και για περιπτώσεις όπου δεν θα έπρεπε να είσαι, όπως για παράδειγμα για την αξιοπιστία των εμβολίων κατά τού κοροναϊού. Οι θεωρίες συνωμοσίας εκπορεύονται από επιτήδειους σπεκουλαδόρους, αν όμως οι θεσμικοί παράγοντες δεν έδιναν δικαιώματα δεν θα βρίσκονταν πολλά θύματα. Αν θέλουμε, συνεπώς, να βρούμε εχθρούς τού ορθού λόγου ας μην τους αναζητάμε μόνο στους βελόπουλους, αλλά και στους φαύλους που με την υποκρισία τους γεννούν βελόπουλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου