Η γκιλοτίνα κόβει περισσότερα εισιτήρια από την εκπαίδευση...

Ποιος διαφωνεί με την άποψη πως η εγκληματικότητα θα ήταν μικρότερη αν η αστυνομία ασχολείτο με το πραγματικό έγκλημα κι όχι με τη διάλυση καταλήψεων και συγκεντρώσεων ή τη φύλαξη του Μ. Φουρθιώτη και των πανεπιστημίων; Ή με το ότι οι αστυνομικοί πρέπει να εισάγονται στις σχολές τους μέσω πανελλήνιων εξετάσεων και να μην τους δίνονται στολές ύστερα από εκπαίδευση μερικών εβδομάδων, όπως συμβαίνει σήμερα με τους ειδικούς φρουρούς; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό- έλλειψη προσωπικού- είναι και ποιοτικό, αφού το έλλειμμα γενικής εκπαίδευσης σε πολλούς αστυνομικούς φανερώνεται κι από την ετοιμότητα που δείχνουν στην κατάχρηση εξουσίας...

Όπως και με τη δικαιοσύνη έτσι και με την αστυνομία είναι δείγμα παρακμής ενός κράτους δικαίου όταν αναζητούνται ευθύνες για τις αποτυχίες τους και σε πολιτικά πρόσωπα. Κανονικά οι δικαστές και οι αστυνομικοί θα έπρεπε να κινούνται με βάση την αυτονομία τής ειδίκευσής τους. 

Να ελέγχονται, βεβαίως, και να κρίνονται από ανεξάρτητες Αρχές κι από τη δικαιοσύνη σε περίπτωση καταγγελίας για υπέρβαση εξουσίας και κάθε λογής παράβαση του νόμου, όχι όμως κι από τον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος θα έπρεπε να επιτελεί έναν πιο θεσμικό ρόλο. Η ντε φάκτο άμεση εμπλοκή, ωστόσο, της εκτελεστικής εξουσίας στα της δικαστικής και της αστυνομικής την καθιστούν συνυπεύθυνη στις αποτυχίες τους κι αυτό το μάρμαρο πληρώνει τώρα η κυβέρνηση και με το έγκλημα στα Γλυκά Νερά...

Ο στραγγαλισμός τής μητέρας μπροστά στο παιδί της δεν είναι, αλίμονο, μια καθημερινή πραγματικότητα. Γι' αυτό και σοκάρει. Με το να ξεκινάμε, όμως, μια συζήτηση περί αυστηροποίησης ποινών, ακόμα κι επαναφοράς τής θανατικής ποινής, λόγω μερικών ακραίων εγκλημάτων βάζουμε για μια ακόμα φορά το κάρο μπροστά από το άλογο...

Αναγνωρίζω ότι η ηλεκτρική καρέκλα ή η γκιλοτίνα κόβουν περισσότερα εισιτήρια. Μόνο που είναι λύσεις εντυπωσιασμού προσαρμοσμένες σε ένα κοινό που διψά για θέαμα, όπως φαίνεται κι από τις τηλεθεάσεις των διάφορων ριάλιτι σόου. Εκπαίδευση, καταπολέμηση της φτώχειας και των κοινωνικών αποκλεισμών κι ανισοτήτων απαιτούν πολλή δουλειά και πολιτικό θάρρος για να υλοποιηθούν. 

Πολλώ δε μάλλον σε μια χώρα που δεν μπορεί ακόμα να εκφέρει το όνομα Βόρεια Μακεδονία ή να αξιοποιήσει τη φαρμακευτική κάνναβη δίχως λαϊκισμό και πολιτικαντισμούς. Με αυτά τα μυαλά η εγκληματικότητα θα συνεχίσει να ανθίζει ακόμα κι αν χτίσουμε ένα αστυνομικό φυλάκιο έξω από κάθε σπίτι...