Η φιλοξενία μας είτε θα αφορά πλούσιους και φτωχούς είτε θα είναι απανθρωπιά και δουλοπρέπεια...

Πριν μερικές εβδομάδες πολλοί συμπολίτες μας επιχειρήσαμε, και με αστείες δικαιολογίες, να παραβιάσουμε τις απαγορεύσεις τού νόμου για να βρεθούμε εκτός αστικών κέντρων, στα χωριά μας, ενόψει Πάσχα. Θέλαμε να γίνουμε μετανάστες για λίγες ημέρες όχι γιατί βομβάρδιζαν την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη ή γιατί δεν βρίσκαμε δουλειά και φαγητό στο τραπέζι μας, αλλά για να περάσουμε στιγμές χαλάρωσης στο ύπαιθρο. Κι όμως, εμείς είμαστε οι ίδιοι που πανηγυρίζουμε για τα τείχη που χτίζουμε στα σύνορά μας για να μην μπαίνουν στην ελληνική επικράτεια άνθρωποι που δεν το κάνουν από ανεμελιά αλλά από ανάγκη επιβίωσης...

Την ίδια ώρα, εξάλλου, που σφραγίζουμε τη χώρα για τους ικέτες τής Γης υποδεχόμαστε με αψίδες νερού, χορούς και τραγούδια, ως καλοί σερβιτόροι τής Ευρώπης, τους πρώτους τουρίστες. Η φιλοξενία μας είτε θα αφορά πλούσιους και φτωχούς αδιακρίτως είτε θα υποβαθμίζεται σε απανθρωπιά και δουλοπρέπεια. Και είναι κρίμα που το φετιχισμό των τειχών δείχνει να ασπάζεται και η, κατά τα άλλα, άχρωμη, άγευστη κι άοσμη Πρόεδρος της Δημοκρατίας...

Αν πεις σε κάποιον φιλελεύθερο- νεοφιλελεύθερο, τύποις ή ντε φάκτο συντηρητικό πως θα απαγορεύσεις την εξαγωγή ή την εισαγωγή μιας μουστάρδας, αυτομάτως θα σε κατηγοριοποιήσει στους εχθρούς τής ελευθερίας και της δημοκρατίας και σε νεοσταλινικό. Αν πεις στον ίδιο άνθρωπο πως θα απαγορεύσεις την "εξαγωγή" ή "εισαγωγή" ανθρώπων, θα σε κατατάξει πάραυτα στους πατριώτες που φυλάττουν Θερμοπύλας. Αν, όμως, θεωρούμε την ελευθερία τής μουστάρδας ανώτερη αξία από την ελευθερία τού ανθρώπου, τότε εμείς είμαστε οι εχθροί τής ελευθερίας και της δημοκρατίας, όσες σημαίες και λάβαρα κι αν κραδαίνουμε για να κρύβουμε τη μισανθρωπία μας...