Which side are you on εργατοπατέρες;...

Δεν ξέρω τι είναι πιο τραγικό, μια κυβέρνηση που καταργεί το οκτάωρο για περισσότερες ώρες εργασίας, την ώρα κατά την οποία στην Ευρώπη συζητούν για επτάωρο και τετραήμερο, ή μια συνδικαλιστική ηγεσία που δεν μπαίνει καν στον κόπο να προκηρύξει μια απεργία για τα μάτια τού κόσμου. Η ΓΣΕΕ ισχυρίζεται πως δεν προχώρησε σε απεργιακή κινητοποίηση- έσωσαν το συνδικαλιστικό γόητρο μεμονωμένα συνδικάτα- γιατί η κυβέρνηση δεν είχε δώσει σε δημόσια διαβούλευση το εργασιακό νομοσχέδιο. Λες και Μητσοτάκης- Χατζηδάκης δεν το προπαγανδίζουν συνεχώς ή λες και η ηγεσία τής ΓΣΕΕ δεν έχει ενημερωθεί κατ' ιδίαν για το περιεχόμενό του...

Θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν το ΠΑΜΕ, χρησιμοποιώντας ακόμα και βία, είχε καταφέρει να κερδίσει την ηγεσία τής ΓΣΕΕ; Όχι βεβαίως, όπως δεν είναι πραγματικός προστάτης των εργαζόμενων κανένας που τους θεωρεί αποκλειστική του πελατεία κι απαγορεύει τρόπον τινά σε άλλους να τους προστατεύουν επίσης. Γενικώς, όποιος έχει απονείμει στον εαυτό του ή στο κόμμα του αυτού του είδους το ρόλο μάλλον τον νταβατζή παριστάνει παρά προσφέρει σημαντική υπηρεσία στο εργατικό κίνημα...

Όταν οι πιο παραγωγικές ηλικίες έχουν ξεχάσει ή δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τι σημαίνει καλοπληρωμένη οκτάωρη και πενθήμερη εργασία είναι λογικό το έκτρωμα που έρχεται σε λίγες ημέρες στη Βουλή να μην τις φαίνεται και τόσο κακό. Ομοίως, όταν έχουν εθιστεί στο να πληρώνουν ακόμα και για τον αέρα που αναπνέουν, τις μοιάζει λογικό να πληρώνουν τα κράτη για τα εμβόλια κατά τού κοροναϊού... 

Το ίδιο ξεπερασμένοι δείχνουν και οι κάθε λογής εργατοπατέρες. Γι' αυτό και ναι μεν παραμένει απαραίτητη η οργάνωση των εργαζόμενων και των εργατών όσο διαρκούν οι ταξικές συγκρούσεις, όσο όμως πιο συλλογική και πιο από τα κάτω είναι τόσο περισσότερες και οι πιθανότητες επιτυχίας της. Ιδίως όταν κάποιοι που φοράνε την ίδια φανέλα είναι πληρωμένοι από τον αντίπαλο και είτε μαρκάρουν με τα μάτια είτε εξειδικεύονται στα αυτογκόλ...