Για μια δράκα φραγκάτων που βλέπουν τα παιδιά τους όπως και τα υπόλοιπα assets τους...

Αυτή η κυβέρνηση νομοθετεί για τους λίγους σε όλους τους τομείς. Από το Ταμείο Ανάκαμψης ως τη συνεπιμέλεια των γονέων τα νομοθετήματά της μοιάζουν γραμμένα από ισχυρά λόμπι με μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις της. Από πού κι ως πού, για παράδειγμα, η πολιτεία επιβάλλει αυστηρούς κι άκαμπτους κανόνες, ακόμα και για τις ώρες που θα έχει την επιμέλεια του παιδιού του ο κάθε γονέας, οριζοντίως, δίχως να αφήνεται η ευχέρεια στον δικαστή να εκτιμήσει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά; Κι από πού κι ως πού ένα παιδί θύμα κακοποιητικού γονέα θα πρέπει να εξακολουθεί να τον βλέπει μέχρι να βγει οριστική απόφαση εναντίον του, δηλαδή μετά από πέντε χρόνια από την άσκηση ποινικής δίωξης;...

Ούτε οι δικαστές, βεβαίως, από μόνοι τους διαθέτουν την απαραίτητη εκπαίδευση και κατάρτιση ώστε να αποφασίζουν τι είναι καλύτερο για ένα παιδί. Στην πραγματικότητα μόνο η... πραγματικότητα δείχνει ποιος είναι καταλληλότερος γονέας, ούτε καν οι ειδικοί παιδοψυχολόγοι ή κοινωνικοί λειτουργοί. Αυτός, πάντως, που δεν μπορεί με τίποτα να γνωρίζει από τα πριν είναι ο νομοθέτης, ώστε να καθορίζει με μαθηματική ακρίβεια πόσες ώρες πρέπει να περνά το παιδί με τον κάθε γονιό ή αν είναι δόκιμο για κάθε απόφαση, όπως αν πρέπει το παιδί να πάει στο νοσοκομείο στην περίπτωση πυρετού, να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη μητέρας και πατέρα...

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η επιμέλεια δίνεται στις γυναίκες με δικαστικές αποφάσεις καρμπόν, αφού οι δικαστές επιλέγουν την προφανή λύση από το να ενσκήπτουν με μειωμένες προσωπικές γνώσεις στην κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνιστά λύση, γι' αυτό και θα οφείλαμε να είχαμε ήδη δημιουργήσει ειδικώς στελεχωμένα οικογενειακά δικαστήρια και δημόσιες δομές που θα στέκονταν δίπλα σε ένα ζευγάρι από την αρχή μέχρι το τέλος, από την προσπάθεια δηλαδή να βρουν ένα modus vivendi και να μην χωρίσουν έως τον καλύτερο διακανονισμό για το μέλλον τού παιδιού τους... 

Όταν, όμως, προτεραιότητά σου είναι η ικανοποίηση ενός πολύ μειοψηφικού λόμπι μπαμπάδων είναι λογικό να συντάσσεις νομοθετικά εκτρώματα τα οποία θα τα απορρίψει η ίδια η ζωή πολύ πριν έρθει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα τα αναθεωρήσει. Και η πρόκληση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν τορπιλίζεται η διαδικασία τού συναινετικού διαζυγίου προκειμένου να ικανοποιηθούν τα απωθημένα μιας δράκας φραγκάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους όπως ακριβώς και τα υπόλοιπα assets τους...