Ανεμβολίαστος ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον κοινωνικό αυτοματισμό...

Η κυβέρνηση έχει δουλέψει πολύ καλά κι εδώ και καιρό το σενάριο του κοινωνικού αυτοματισμού (και) ως προς την πανδημία, με την αξιωματική αντιπολίτευση να έχει πέσει για τα καλά στην παγίδα της. Ο χειμώνας, και ιδίως αν η επιδημιολογική εικόνα χειροτερεύσει κι άλλο, θα κυλήσει με έναν πόλεμο εμβολιασμένων- ανεμβολίαστων που επιθυμεί η κυβέρνηση για να αποσείσει τις μεγάλες της ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας. Και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Εξακολουθεί να χαϊδεύει τους ανεμβολίαστους, ακολουθώντας το δόγμα Πολάκη, όταν θα έπρεπε να είχε προωθήσει τη δική του καμπάνια για τους εμβολιασμούς αντί να βγαίνει ο αρχηγός του στη Βουλή και να μας μιλά για το 10% των εμβολιασμένων στις ΜΕΘ...

Φυσικά και οι εμβολιασμένοι δεν είναι δυνατό να αφεθούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς κανένα τεστ και μέτρο προφύλαξης, ιδίως αν έχουν περάσει κι έξι μήνες από τη δεύτερη δόση. Είναι χυδαίο το γλείψιμο που τους κάνει η κυβέρνηση ώστε εκείνοι μετά να επιτεθούν στους ανεμβολίαστους κι όχι στον πρωθυπουργό και στους υπουργούς αν τα πράγματα σκουρύνουν. Από την άλλη, όμως, είναι αυτοκαταστροφικό ο ΣΥΡΙΖΑ να γλείφει τους ανεμβολίαστους, οι οποίοι άλλωστε είναι και λιγότεροι σε αριθμό, αντί να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να πάνε να εμβολιαστούν...

Γενικότερα, στο ΣΥΡΙΖΑ βιώνουν ένα αντιπολιτευτικό βέρτιγκο από την αδυναμία τους ακόμα και τώρα να συλλάβουν το γιατί δεν εισπράττουν από την κυβερνητική φθορά. Κάποιοι, μάλιστα, μέσα στο κόμμα βολεύονται τόσο πολύ από την ανευθυνότητα του θεσμικού τους ρόλου- δεν είναι εκείνοι που καλούνται να παίρνουν αποφάσεις- ή από τον εύκολο στιγματισμό των ΜΜΕ ή απλώς θέλουν να δουν τον Τσίπρα να πέφτει, που ναρκοθετούν οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης στιβαρού αφηγήματος. Το ψάρι, όμως, βρομά πάντα από το κεφάλι κι όσο ο Αλέξης καθυστερεί να πάρει το μαστίγιο, στο τέλος θα το δει στην πλάτη του. Κι εν μέρει δικαίως...