Να τιμάμε το αίμα που χύθηκε, αλλά να θυμόμαστε και το γιατί...

Πολύ καλά κάνουμε και τιμάμε τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων και κλίνουμε το γόνυ στη μνήμη των σφαγιασθέντων τής Μικράς Ασίας, της Πόλης και των απανταχού Ελλήνων των αλησμόνητων πατρίδων. Όλοι τους ήταν θύματα ιμπεριαλιστικών, αδιέξοδων πολέμων για τους οποίους και η Ελλάδα είχε σοβαρές ευθύνες. Έναν αιώνα αργότερα, ωστόσο, θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε και τα δικά μας λάθη που οδήγησαν στον ξεριζωμό των Ελλήνων τού Πόντου, της Μικράς Ασίας, της Πόλης ή της Ανατολικής Θράκης...

Τα σφάλματα του παρελθόντος δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο ενασχόλησης αποκλειστικώς των ιστορικών, αλλά όλων μας, πολύ περισσότερο εκείνων που έχουν και το πεπόνι και το μαχαίρι, ώστε να μην επαναλαμβάνονται. Δυστυχώς, όμως, εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε την εξωτερική πολιτική με επικοινωνιακούς όρους και προσωρινών κερδών. Γι' αυτό και τώρα πανηγυρίζουμε για τις ωραίες ομολογουμένως φωτογραφίες τού πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, οι οποίες ωστόσο δεν φαίνεται να ανακόπτουν την πώληση F- 16 στην Τουρκία εδώ και τώρα, εξέλιξη που ανατρέπει τις ισορροπίες στο Αιγαίο...

Φυσικά οι δύσκολες αποφάσεις, ιδίως στα εθνικά θέματα, εμπεριέχουν υψηλό κίνδυνο πολιτικού κόστους κι αυτό το ξέρει, ύστερα από τη Συμφωνία των Πρεσπών, πολύ καλά κι ο Αλέξης Τσίπρας. Αντί, συνεπώς, από τη μία ο Κ. Μητσοτάκης να συμβάλλει στην κούρσα εξοπλισμών κι από την άλλη και υπογείως να προωθεί τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, θα ήταν προτιμότερο να ζητήσει τη σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό την ΠτΔ προκειμένου να ληφθούν στρατηγικές αποφάσεις, ιδίως ως προς την Τουρκία. Φαίνεται, όμως, πως και στην εξωτερική πολιτική έχει επιλέξει το δρόμο τού αυτοθαυμασμού, με όποιες συνέπειες έχει κάτι τέτοιο για τις εθνικές μας διεκδικήσεις...