Όπου δεν πίπτει έργο πίπτει ράβδος...

Σύμφωνα με τον Αντ. Σαμαρά, το πρόβλημα της ΝΔ είναι πως θα έπρεπε να είναι περισσότερο δεξιά παρά κεντρώα. Το λέει, μάλιστα, για μια κυβέρνηση που έχει για υπουργούς Εσωτερικών, Ανάπτυξης και Υγείας- κορυφαία, δηλαδή, υπουργεία- τους Βορίδη- Γεωργιάδη- Πλεύρη αντιστοίχως. Και για μια κυβέρνηση που έχει κάνει, ανάμεσα σε άλλα "φιλελεύθερα", τα push backs στο Αιγαίο καθημερινότητα και την πανεπιστημιακή αστυνομία νόμο και πρακτική τού κράτους...

Όταν (και) αυτή η φουλ δεξιά κυβέρνηση ζορίζεται, δημιουργεί προβοκάτσιες, όπως αυτή στο ΑΠΘ, προκειμένου να πουλήσει νόμο και τάξη στο περιδεές και καταληστευμένο από τη ρήτρα αναπροσαρμογής κοινό της. Από πού κι ως πού θα έπρεπε να μας απασχολεί σήμερα- με την ακρίβεια να οργιάζει, τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται και την Τουρκία να απειλεί ξανά- η πανεπιστημιακή αστυνομία; Αυτό δεν ήταν ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία πέρυσι, πολλώ δε μάλλον φέτος που οδηγούμαστε σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και δεν το έχουμε πάρει καν χαμπάρι...

Η προτεραιότητα διαχρονικά μιας δεξιάς κυβέρνησης είναι να φαίνεται πως κάνει πράγματα για το πόπολο την ώρα που νομοθετεί για τα συμφέροντα των πολλών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, βεβαίως, το απογείωσε, ιδίως με τη στάση της απέναντι στη ρήτρα αναπροσαρμογής και μολονότι αυτή οδηγεί και στην πτώση της. Ένα κόμμα, ωστόσο, που επιτρέπει στον εαυτό του να χρωστά 340 εκατ. ευρώ στις τράπεζες, όπως άλλωστε συμβαίνει και με το ΚΙΝΑΛ που έγινε ΠΑΣΟΚ μέχρι να γίνει πολιτική ιστορία, είναι ένα κόμμα που αποδέχεται να είναι όμηρος της διαπλοκής, ένα κόμμα δηλαδή που μόνο το λαό δεν έχει ως έγνοια του...