Η δεύτερη φορά Αριστερά καλό είναι να μην δώσει εργαλεία στο νεοφιλελευθερισμό...

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Κ. Μητσοτάκης παίζει το πολιτικό του κεφάλι κορόνα γράμματα για τα μάτια των Βαρδινογιάννη, Μυτιληναίου, Περιστέρη και Στάσση. Το ότι λαμβάνει κάποια περισσότερο σοβαρά μέτρα εννέα μήνες μετά τη γέννηση του προβλήματος με τους λογαριασμούς ρεύματος δεν αναιρεί την άποψη πως για χάρη των χορηγών του θέτει σε διακινδύνευση ακόμα και την πρωθυπουργία του. Κι αυτό, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει πόσο βαθιά εξαρτημένος είναι από τους εθνικούς μας ολιγάρχες...

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι, ωστόσο, άμοιρος ευθυνών, κι ας μην κυβερνά σήμερα κι ας μην αύξησε τους λογαριασμούς ρεύματος όταν κυβερνούσε. Αυτός καθιέρωσε στην πράξη τη ρήτρα αναπροσαρμογής- έστω με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που της προσέδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη- κι αυτός εισήγαγε στην Ελλάδα το χρηματιστήριο ενέργειας. Πρόσφερε, δηλαδή, στους νεοφιλελεύθερους τα εργαλεία με τα οποία φτωχοποιούν σήμερα το λαό...

Κι αν τα λάθη είναι λογικό να γίνονται, ιδίως από πρωτόπειρους στην εξουσία, κι αυτοί που τα έκαναν, κρίθηκαν γι' αυτά στις εκλογές τού 2019, προβληματίζει το να μην λες κουβέντα σήμερα για κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής και του χρηματιστηρίου ενέργειας ή να μιλάς αμφίσημα για το αν θα επανακρατικοποιήσεις τη ΔΕΗ. Οι πολιτικοί δεν πρέπει να κρύβονται πίσω από δικαστικές αποφάσεις γύρω από τη ρήτρα αναπροσαρμογής ούτε από ευρωπαϊκές οδηγίες για το χρηματιστήριο ενέργειας, για το οποίο μπορούν να μπουν όροι και προϋποθέσεις ώστε να μην περνά όλη η αγορά μέσα από αυτό. Το να είναι, συνεπώς, η δεύτερη φορά Αριστερά αλλιώς δεν μου αρκεί ως τσιτάτο, ιδίως όταν το "αλλιώς" θα θυμίζει πιο πολύ τον παλαιοκομματισμό κι όχι το ριζοσπαστισμό...