Ο Κυριάκος κατουράει τα σύμβολα...

Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από τους 300 της Βουλής δεν ήταν φτωχαδάκια πριν αναμειχθούν με τα κοινά. Είναι θεμιτό, άλλωστε, οι τοπικές κοινωνίες να επιλέγουν ανθρώπους τους που ξεχωρίζουν κι όταν κάποιος ξεχωρίζει συνήθως έχει και λεφτά. Η πολιτική, εξάλλου, είναι ακριβό σπορ και θέλει αφοσίωση που δεν μπορεί προφανώς να δείξει κάποιος που παλεύει ημέρα με την ημέρα για να τα βγάλει πέρα...

Είναι ζήτημα, όμως, και μάλιστα μεγάλο όταν αβγατίζεις τα φράγκα σου όντας ο ίδιος και η οικογένειά σου επί δεκαετίες στην πολιτική, χωρίς κάποιο άλλο εμφανές εισόδημα. Και, φυσικά, είναι ζήτημα να παριστάνεις τον Ιησού και να λες πως τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία την ίδια ώρα που έχεις κλείσει να παρακολουθήσεις τελικό τού NBA από πρώτο τραπέζι πίστα. Και είναι ακόμα υποκριτικότερο να εντάσσεις την κριτική που δέχεσαι στη μιζέρια και στο λαϊκισμό τής αντιπολίτευσης...

Πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων κι ο Κ. Μητσοτάκης τα διαχειρίζεται με αμετροέπεια κι αλαζονεία. Βρίσκει, όμως, και τα κάνει σε ένα λαό που τσιμπά με το παραμικρό τυράκι στους λογαριασμούς τού ρεύματος και μια ομιλία στο Κογκρέσο την ίδια στιγμή που ο Τ. Ερντογάν μας προετοιμάζει για θερμό καλοκαίρι. Και ούτε μπορεί να σταθεί ως δικαιολογία πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει ακόμα. Ναι, δεν πείθει, αλίμονο όμως αν επιτρέπουμε στους φαύλους να κυβερνούν μέχρι να αισθανθούμε πεπεισμένοι...