Κρεμάλα ή ισόβια αρκεί να μην είναι τραπεζίτης...

"Όταν λέμε ισόβια να εννοούμε ισόβια", "να επανέλθει η θανατική ποινή", "να κάνουμε χημικό ευνουχισμό στους βιαστές". Περισσεύει η "ιερή αγανάκτηση" τις τελευταίες ημέρες στην ελληνική δεξιά. Την ίδια δεξιά, βεβαίως, του Κυρίου που νομοθέτησε το ακαταδίωκτο- όχι μόνο, δηλαδή, δεν θα πάνε ούτε μία ημέρα φυλακή αν έχουν αδικοπραγήσει, αλλά δεν θα διωχθούν καν- των τραπεζιτών ή των μελών τής επιστημονικής επιτροπής για τον covid... 

"Μα, είναι δυνατό να συγκρίνεις το βιασμό ανηλίκων με ένα οικονομικό έγκλημα;", μπορεί να αναρωτηθούν ορισμένοι. Δεν βλέπετε, ωστόσο, την τεράστια απόσταση που χωρίζει την αμείλικτη τιμωρολαγνεία για τη μία περίπτωση από το "δεν βαριέσαι αδερφέ, και τι έγινε;" της άλλης; Φαντάζομαι πως όποιος πιστεύει ότι η κοινωνία μας θα γίνει καλύτερη αν σε κάθε τετράγωνο έχουμε από μία φυλακή κι από μία κρεμάλα θα πίστευε ότι αξίζουν παρόμοιες τιμωρίες οι περισσότεροι εγκληματίες κι όχι μόνο όσοι προκαλούν τη λαϊκή οργή...

Οι παιδοβιαστές τού Κολωνού είναι εγκληματίες, είναι κι άρρωστοι. Κι ως τέτοιοι πρέπει να τιμωρηθούν, αλλά και να αντιμετωπιστούν από το δικαστικό και το σωφρονιστικό μας σύστημα. Όποιοι, όμως, ακόμα κι από την Αριστερά, επιλέγουν να χρησιμοποιούν τη λέξη "τέρατα" ή "κτήνη" οφείλουν να είναι αμέμπτου ηθικής και οι ίδιοι γιατί υπάρχουν κι άλλα εγκλήματα, ποινικώς κολάσιμα ή μη, πέρα από το βιασμό ανηλίκων. Σε διαφορετική περίπτωση να φροντίσουν να "αποτροπιαστούν" πρώτα με τα δικά τους σφάλματα. Θα ήταν πολύ πιο έντιμο...