Ακροδεξιοί μιας χρήσης...

Η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Χιλή και οι ΗΠΑ κείνται μακράν και φυσικά οι κοινωνίες τους δεν είναι άμεσα συγκρίσιμες με την ελληνική. Και οι τέσσερις αυτές χώρες ωστόσο- υπάρχουν κι άλλες- κυβερνήθηκαν για μία και μόνο θητεία από νεοφιλελεύθερες κι ακροδεξιές ταυτοχρόνως κυβερνήσεις- αυτά τα δύο φαίνεται πως πάνε μαζί- οι οποίες στη συνέχεια αποδοκιμάστηκαν από το λαό. Ας το έχουν αυτό υπόψη και στο Μαξίμου...

Η ακροδεξιά κι ο νεοφιλελευθερισμός δεν δυσκολεύονται να αποκτήσουν την εξουσία γιατί προσφέρουν απλοϊκές απαντήσεις σε σύνθετα προβλήματα. Όταν για όλα φταίνε οι "άλλοι" κι όχι εμείς, είναι πολύ βολικό να το αποδεχόμαστε ως θέσφατο. Όταν έρχεται, ωστόσο, η ώρα να το αποδείξουν και στην πράξη σπάνε τα μούτρα τους, όπως είναι πολύ λογικό άλλωστε...

Η Λατινική Αμερική δίνει και πάλι το παράδειγμα, αλλά για να μεταδοθεί το παράδειγμά της στην Ευρώπη και δη στην Ελλάδα θέλει δουλειά πολλή. Πρωτίστως χρειάζεται και η κυβερνώσα Αριστερά να δείξει πως έχει διδαχθεί από τα λάθη της ώστε αυτά που θα κάνει αναπόφευκτα την επόμενη φορά να είναι νέα κι όχι τα παλιά. Η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, οι ελευθερίες εξακολουθούν να παραμένουν ζητούμενα, γι' αυτό κι απαιτούνται ριζοσπαστικές τομές. Έστω κι αν επενδυθούν με λούστρο μετριοπάθειας...