Μετριοπαθής, αρκεί να μην το πιστέψει...

Κάθε εποχή πρέπει να είναι επαναστατική, ακόμα κι αν οι προϋποθέσεις για να φτουρήσει η επανάσταση δεν είναι οι κατάλληλες. Όσο απουσιάζει η κοινωνική δικαιοσύνη η επανάσταση είναι, στην ουσία, μονόδρομος. Δεν μπορείς, όμως, να κερδίζεις πάντα εκλογές προτάσσοντας την επαναστατικότητα. Ιδίως όταν έχεις ήδη κυβερνήσει κι απογοητεύσει, καλώς ή κακώς...

Σε αυτό το πλαίσιο καλά κάνει ο Αλέξης Τσίπρας και οι τελευταίες ομιλίες του περισσότερο σε κοιμίζουν παρά σε ενθουσιάζουν. Απευθύνεται στα απολιτίκ μεσαία στρώματα τα οποία θέλουν την ησυχία τους κι όχι κορώνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ούτε καν κυβέρνηση αυτή τη στιγμή για να μπορεί να προσπαθήσει να μετατρέψει το λούμπεν προλεταριάτο και πρεκαριάτο σε συνειδητοποιημένη πολιτική μάζα...

Ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει, συνεπώς, να εξαπατήσει προεκλογικώς το πόπολο. Να του τάξει σταθερότητα και μετριοπάθεια. Το ζητούμενο, ωστόσο, είναι να μην το πιστέψει κι ο ίδιος γιατί η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από μία από τα ίδια, αλλά μια επανάσταση, πρωτίστως θεσμική. Ό,τι ακολουθήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη πολύ δύσκολα θα είναι χειρότερο. Αλίμονο, όμως, αν αυτό το θεωρούμε αρκετό, ιδίως όσοι αυτοαποκαλούμαστε προοδευτικοί...