Αναρωτιούνται γιατί ο λαός απέχει από το βιασμό της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης...

Μπήκε κάποτε ένας γκρουμ στο δωμάτιο του Τζορτζ Μπεστ και τον είδε στο κρεβάτι με μια καλλονή, άδεια μπουκάλια σαμπάνιας στο πάτωμα και σκορπισμένα χρήματα δεξιά κι αριστερά. Κι όμως αναρωτήθηκε, απευθυνόμενος στον "πέμπτο Μπιτλ", για το τι πήγε στραβά στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Λες και δεν είχε μπροστά του όλους τους λόγους τής παρακμής και χρειαζόταν κάποια επεξήγηση... 

Αυτή την ιστορία θυμήθηκα πληροφορούμενος για έρευνα που έγινε για να εντοπιστούν οι αιτίες τής μεγάλης αποχής στις ευρωεκλογές εν μέσω τού αποκλεισμού τού προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη δυνατότητα επανεκλογής του και της άρσης προστασίας των μαρτύρων για τη Novartis. Όταν οι πολίτες βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη να λειτουργούν α λα καρτ για ποιο λόγο να προσέρχονται μαζικά στις κάλπες; Όταν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση στο δημόσιο βίο πώς να αναστραφεί η αυτοεξορία από την ιδιότητα του πολίτη;...

Όλα τα προηγούμενα δεν είναι προσκλητήριο για αποχή από τα κοινά. Αντιθέτως, είναι κάλεσμα για μεγαλύτερη συμμετοχή ώστε εκείνοι που αποκλείουν το λαό από την ενεργοποίησή του στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν τη ζωή του να αποκλειστούν με τη δική του ψήφο από την κατάχρηση εξουσίας που ασκούν. Αν εκείνοι που ελέγχουν κομματικούς μηχανισμούς ή τη δικαιοσύνη είναι επίορκοι όσον αφορά τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και τη διάκριση των εξουσιών καθήκον των υπολοίπων είναι να τους ταράξουμε στη δημοκρατία και στη δικαιοσύνη. Όπως μπορούμε και μπορούμε πολλά. Το έχει αποδείξει η ανθρώπινη ιστορία και θα συνεχίσει να το αποδεικνύει και πολύ σύντομα μάλιστα...