"Τρεις το λάδι τρεις το ξύδι" κι όραμα μηδέν...

Την επόμενη εβδομάδα που θα επιστρέψουν...κακώς εχόντων των πραγμάτων οι λογιστές τής τρόικας, θα γελάσει το κάθε παρδαλό κατσίκι συγκρίνοντας αυτά που υπόσχεται σήμερα το εγχώριο Τρίο Στούτζες με αυτά που θα ψηφίσει εκών άκων με τη μορφή τρίτου μνημονίου και τα οποία θα του έχουν υπαγορεύσει οι δανειστές μας. Πολύ φοβάμαι πως ακόμα κι αυτή η διάχυση των επώδυνων μέτρων σε διάστημα τεσσάρων αντί για δύο χρόνων, η μη λήψη συμπληρωματικών μέτρων για το 2012, καθώς και η αποφυγή νέων οριζόντιων περικοπών θα αποδειχθούν όνειρο θερινής νυκτός μόλις δει ο Α. Κομανέτσι τα ξινισμένα μούτρα των Π. Τόμσεν, Κ. Μαζούχ και Μ. Μορς. Ποιός να πιστέψει, άλλωστε, τον πρωθυπουργό ότι έγινε στα γεράματα "κακό παιδί" όταν μια ζωή υπήρξε πειθήνιο όργανο κάθε ελίτ που μπορούσε να του ανοίξει το δρόμο προς το Μέγαρο Μαξίμου;...
Οπως κι αν έχει, πάντως, η τρόικα εσωτερικού και τα διαπλεκόμενα μίντια κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μας πείσουν πως ο συμβιβασμός με τις επιταγές τού μνημονίου και η επίτευξη των αυτονόητων θα ισοδυναμούν με εθνική επιτυχία. Είναι σα να μας λένε, δηλαδή, πως ό,τι προηγήθηκε, όπως η οριζόντια μείωση μισθών, συντάξεων κι επιδομάτων, η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα και η άγρια φορολόγηση των οικονομικώς αδύναμων, είναι καλώς καμωμένα και γι' αυτό θα πρέπει απλώς να επικεντρωθεί η εθνική προσπάθεια στο να αποφύγουμε έκτακτα μέτρα για τις επόμενες χρονιές. Προφανώς ορισμένοι θέλουν να ξεχαστεί τί έχει γίνει σε αυτόν τον τόπο τα τελευταία δυόμισι χρόνια, να σβήσουμε τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με "σφουγγάρι" και να λησμονήσουμε πως με την "επιτυχημένη" οικονομική τους πολιτική θα σπάσουμε κάθε ρεκόρ ύφεσης για υποτίθεται αναπτυγμένη χώρα, αγγίζοντας και ξεπερνώντας το 10%...   
Οποιοδήποτε νέο πρόγραμμα προκύψει, είτε "βαφτιστεί" μνημόνιο είτε μεσοπρόθεσμο, και κινείται στο ίδιο πλαίσιο με τα δύο προηγούμενα μνημόνια θα είναι καταστροφικό για τη χώρα. Μακάρι να το συνειδητοποιήσουν και οι κυβερνώντες πριν φύγουν οι μισοί έλληνες στο εξωτερικό και πριν οι υπόλοιποι μείνουν χωρίς εργασία, σπίτι και τροφή. Αυτό προφανώς και δε σημαίνει ότι δε χρειαζόμαστε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, το οποίο θα περιλαμβάνει κι ορισμένα θετικά των μνημονίων, όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Το χρειαζόμαστε και με το παραπάνω, μόνο που θα πρέπει να εξετάσουμε από την αρχή ποιά Ελλάδα θέλουμε, χωρίς ταμπού και κυρίως όντας προσανατολισμένοι στη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και στη δημιουργία ίσων ευκαιριών για την παραγωγή νέου. Αξίζει, για παράδειγμα, να έχουμε παραγκωνισμένη τη γεωργία, την αλιεία και την κτηνοτροφία μας για χάρη τής Ευρωπαϊκής Ενωσης; Μήπως η επιστροφή στη δραχμή είναι βραχυπρόθεσμα επώδυνη αλλά μακροπρόθεσμα πολύ πιο επωφελής για την πραγματική οικονομία από την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ; Μήπως θα πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να αντιληφθούμε ότι πέρα από τον τουρισμό και τη ναυτιλία μπορούμε να αναπτύξουμε κι άλλους κλάδους; Αληθεύει, επίσης, ότι βιομηχανία χωρίς βιομήχανους και καράβια δίχως εφοπλιστές μπορούν να υπάρξουν, αλλά όχι χωρίς εργάτες κι επομένως να φορολογηθούν όσο θα έπρεπε βάσει των εισοδημάτων τους όσοι σήμερα φοροαποφεύγουν ή φοροδιαφεύγουν ασύστολα και...φιλανθρωπικά; Σε τέτοια ερωτήματα οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις αντί να μετράμε "τρεις το λάδι τρεις το ξύδι" χωρίς κανένα όραμα...
Υ.Γ. Η "υπουργάρα" Ευρ. Στυλιανίδης, ο οποίος επί Κ. Καραμανλή διανυκτέρευε σε πολυτελή ξενοδοχεία τού εξωτερικού με χρήματα του ελληνικού λαού και το βράδυ που δολοφονείτο ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος διασκέδαζε στα μπουζούκια και την επομένη είχε πάει στο γήπεδο, βρήκε τη λύση για να αντιμετωπίσει και την οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό σε ένα "πακέτο": σκοπεύει να αυξήσει το παράβολο για την άδεια παραμονής των μεταναστών! Αν δε μας σώσουν οι φτωχοί και οι ξένοι ποιοί θα μας σώσουν άλλωστε; Αυτοί που "ξεπλένουν" τις αμαρτίες τους με χορηγίες σε κόμματα και πολιτικούς, με φιλανθρωπίες, μεταγραφές παικταράδων, ιερά συσσίτια και κηρύγματα μίσους για όποιον δεν τους μοιάζει;...