Δεν είναι καιρός για να είμαστε φρόνιμοι, ποτέ δεν ήταν...

Η Β. Σταμάτη, σύζυγος Τσοχατζόπουλου, αναρωτιέται αν ο πολυτελής βίος είναι έγγκλημα. Ας απαντήσω στην "κυρία" με την ευθύτητα που αρμόζει στο θράσος: ναι, είναι έγκλημα ο πολυτελής βίος, ειδικώς σε μια χώρα όπου το ένα τρίτο τού πληθυσμού βρίσκεται κάτω από ή πλησίον τού ορίου τής φτώχειας, όπου ενάμισι εκατομμύριο είναι άνεργοι κι όπου μεγάλο ποσοστό όσων εργάζονται το κάνουν με ελάχιστα χρήματα κι ανασφάλιστοι αφού οι εργοδότες τούς επισείουν συνεχώς το μπαμπούλα τής απόλυσης. Δεν θα είχα καμιά αντίρρηση η Β. Σταμάτη και η κάθε Β. Σταμάτη να κατοικεί σε πανάκριβο σπίτι σε άμεση επαφή με την Ακρόπολη ή να πληρώνει χιλιάδες ευρώ για την προσωπική της περιποίηση και για ταξίδια, αν ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου το ίδιο θα μπορούσε να κάνει το σύνολο των πολιτών οι οποίοι είναι ενταγμένοι σε αυτή. Σε διαφορετική περίπτωση, η Β. Σταμάτη και η κάθε Β. Σταμάτη απλώς επιβεβαιώνει ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχει πολύς πλούτος για να πέφτουν όλα τα βάρη πάνω στα συνήθη υποζύγια, δηλαδή στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους...
"Συγγνώμη" αν διακόπτω την θερινή σας ραστώνη και τα "μπάνια τού λαού", αλλά η τρόικα εσωτερικού κι εξωτερικού δεν θα περιμένει το Σεπτέμβριο για να μας "φορέσει" και τρίτο μνημόνιο. Ηδη το εγχώριο Τρίο Στούτζες ετοιμάζεται να μας ανακοινώσει αύριο για "προδόρπιο" νέο πακέτο μέτρων ύψους "μόνο" μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, κι άλλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κι αυτό μολονότι Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ορκίζονταν πριν από τις εκλογές ότι δεν θα έκοβαν τέτοιου είδους δαπάνες. Βεβαίως, ορκίζονταν και για επαναδιαπραγμάτευση καί στη συνέχεια έστελναν επιστολές στις οποίες μιλούσαν για "ιδιοκτησία" τού μνημονίου...
Δεν έχω ελέγξει τις θερμοκρασίες στη Μαδρίτη και στην Λισαβόνα, αλλά φαντάζομαι πως δεν είναι πολύ χαμηλότερες από αυτές που επικρατούν στην Αθήνα. Κι όμως αυτό δεν εμποδίζει τους ισπανούς και τους πορτογάλους να βγαίνουν κατά χιλιάδες στους δρόμους προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις τους και τα οποία δεν έχουν φτάσει, ακόμα τουλάχιστον, στο ύψος που έχουν αγγίξει στην Ελλάδα. Φαίνεται, ωστόσο, πως στην Ιβηρική η ταξική συνείδηση είναι πιο αναπτυγμένη από ό,τι στη χώρα μας, όπως και το ότι οι συνδικαλιστικές τους οργανώσεις δε λειτουργούν ως κατευναστές τής εργοδοσίας. Ετσι δεν είναι Γ. Παναγόπουλε, που δεν έχεις μπει στον κόπο να οργανώσεις ούτε καν μια απεργία για τα μάτια τού κόσμου πριν το Τρίο Στούτζες επιδοθεί σε μια ακόμα λεηλασία στις τσέπες μας;...
Αυτή δεν είναι εποχή για να είμαστε φρόνιμοι. Ποτέ δεν ήταν, αλλά σήμερα περισσότερο από άλλες φορές στο παρελθόν οφείλουμε να ολοκληρώσουμε το άλμα που ξεκινήσαμε στις εκλογές τού Μαΐου και του Ιουνίου και το οποίο έκοψε στη μέση η εκφοβιστική προπαγάνδα τού κατεστημένου. Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει τρίτο μνημόνιο με τους ίδιους όρους με τα προηγούμενα. Θα περιμένουμε, για παράδειγμα, να φτάσει η ύφεση σε διψήφιο νούμερο για να συνειδητοποιήσουμε ότι με την εσωτερική υποτίμηση κερδίζουν χρόνο οι εγχώριες και διεθνείς ελίτ, αλλά η πλειονότητα μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο χώμα; Γι' αυτό ας σκουπίσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται από πάνω μας την αλμύρα της θάλασσας, ας πιούμε κι έναν καφέ στα βιαστικά γιατί όσοι μας κυβερνούν είναι τόσο άνανδροι που είναι ικανοί να περάσουν το τρίτο μνημόνιο ακόμα και μέσα στον Αύγουστο, μολονότι η λαϊκή εντολή που έλαβαν εκβιαστικώς πριν από ένα μήνα δεν αφορούσε την πλήρη υποταγή, αλλά τουλάχιστον τη διαπραγμάτευση...