Το "κουνούπι" τού πολιτικού ορθολογισμού είναι το πιο θανατηφόρο...

Αν τα ρατσιστικά ανέκδοτα και οι χρυσαυγίτικες φιλίες τής Β. Παπαχρήστου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απηχούν την όποια φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων μπορεί να έχει αυτή η αφελής κοπέλα, τότε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή τής έκανε χάρη που την επέστρεψε στα γρήγορα από το Λονδίνο! Ποιός ο λόγος μια "άρεια" αθλήτρια όπως η δική μας να καταδεχθεί να ανταγωνιστεί αθλητές άλλων φυλών, οι οποίες δε διακρίνονται από "καθαρότητα"; Γιατί να "ταπεινωθεί" με αυτόν τον τρόπο αγωνιζόμενη εναντίον "συμπατριωτών" των κουνουπιών τού Δυτικού Νείλου;...
Συμφωνώ με τον αποκλεισμό τής Β. Παπαχρήστου, αν κι όχι για τους σεμνότυφους λόγους που προβάλλουν αρκετοί. Η Ελλάδα δεν έχει χρεία μεταλλίων ούτε από ντοπέ αθλητές, όπως ο Κ. Κεντέρης ή η Κ. Θάνου παλαιότερα, ούτε από αθλητές οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι κάθε διεθνής διοργάνωση δεν θα έπρεπε να τελείται για να αποδειχθεί ποιός λαός είναι πιο περιούσιος από τον άλλο ή για να κερδοσκοπήσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι χορηγοί, αλλά γιατί είναι μια καλή αφορμή για να κατανοούν οι μάζες ότι αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους είναι πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Άσπροι, μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι προφανώς κι έχουμε διαφορετικές εθνικές παραστάσεις και προφανώς αυτές δεν πρέπει να χαθούν μέσα στον κυκεώνα τής παγκοσμιοποίησης. Από τη στιγμή, όμως, που όλοι γεννιόμαστε κι όλοι πεθαίνουμε είναι αστείο να βγάζουμε τη μεζούρα για να μετρήσουμε ποιός είναι καλύτερος από τον άλλο...
Οι λόγοι, εξάλλου, που συμφωνώ με τον αποκλεισμό τής Β. Παπαχρήστου δεν έχουν καμιά σχέση με τον πολιτικό ορθολογισμό είτε της Αριστεράς είτε της δεξιάς, ο οποίος υποκρύπτει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Εξηγούμαι: αν η αθλήτρια είχε αστειευτεί με την Ελλάδα, τη σημαία, την θρησκεία ή τον θεσμό τής οικογένειας εκείνοι που σήμερα εξεγείρονται υποστηρίζοντας πως δεν είναι δυνατό να αποκλειστεί για ένα αστείο, θα ήταν οι πρώτοι που θα την αναθεμάτιζαν. Από την άλλη, αν η Β. Παπαχρήστου είχε σαρκάσει τους γερμανούς γενικώς κι αορίστως αρκετοί Αριστεροί θα την είχαν κάνει σημαία στις διαδηλώσεις τους, ξεχνώντας πως ρατσισμός δεν είναι μόνο η λεκτική βία σε βάρος των μαύρων ή των εβραίων αλλά συμπεριλαμβάνει όλους ανεξαιρέτως τους λαούς.
Κι εδώ ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος για την ελευθερία τού λόγου και την ελευθεροτυπία, δύο ατομικά δικαιώματα τα οποία δεν είναι δυνατό να γίνονται αποδεκτά "α λα καρτ". Στον 21ο αιώνα έχουμε κάθε δικαίωμα να σχολιάζουμε τους πάντες και τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των "ιερών αγελάδων", ακόμα κι αν κάποιοι δυσαρεστούνται από τα σχόλιά μας. Ο καθένας μπορεί να έχει το προσωπικό του γούστο αλλά είναι φασιστικό να προσπαθεί να το επιβάλλει και στους άλλους, νομιμοποιώντας το με την ισχύ τής πλειοψηφίας, στην κρίση της οποίας δε μπορεί να μπαίνουν ζητήματα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με θεωρείς προσβλητικό, χυδαίο, διαβολικό; Δικαίωμά σου να σταματήσεις να με διαβάζεις ή και να προτρέπεις τους φίλους σου σε παρόμοια συμπεριφορά. Δεν έχεις κανένα, μα κανένα όμως δικαίωμα να μου απαγορεύσεις δια νόμου να είμαι κακόγουστος. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικώς τρέμω και μόνο στην ιδέα πως θα ζω σε μια κοινωνία όπου θα καταφεύγω σε εγχειρίδια για το τί είναι "σωστό" και τί είναι "λανθασμένο" πριν εκφραστώ δημοσίως...